Είναι μόνιμη κάτοικος Λονδίνου εδώ και είκοσι και πλέον χρόνια
Φ. ΚΩΜΟΔΡΟΜΟΣ, Δ.Δ.Δ.: Με την υπό κρίση προσφυγή, η οποία καταχωρήθηκε στις 3.12.2018, η αιτήτρια ζητεί-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Καθ' ου αίτηση ημερ. 20.9.2018 (Παράρτημα Α), η οποία κοινοποιήθηκε και/ή παραλήφθηκε από την Αιτήτρια κατά ή περί την 15.10.2018 και με την οποία απορρίφθηκε το καθόλα δικαιολογημένο αίτημα της Αιτήτριας για παροχή επιδόματος εξωτερικού ως προϊστάμενη-Επιθεωρητής της Κυπριακής Εκπαιδευτικής Αποστολής και ως Εκπαιδευτικός Σύμβουλος της Κυπριακής Ύπατης Αρμοστείας, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος και πως ό,τι παραλήφθηκε να διαταχθεί να γίνει».
Η αιτήτρια, η οποία από 1.9.2013 είχε προαχθεί στη μόνιμη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης, ζήτησε με σχετική επιστολή της προς το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού («το Υπουργείο»), ημερομηνίας 10.4.2013, όπως τοποθετηθεί και/ή υπηρετήσει κατά τη σχολική χρονιά 2013-2014 ως Προϊστάμενη στην Κυπριακή Εκπαιδευτική Αποστολή (Κ.Ε.Α.), στο Ηνωμένο Βασίλειο. Παρέθετε προς τούτο τους λόγους, για τους οποίους επιθυμούσε την εν λόγω τοποθέτηση.
Ακολούθως, το Υπουργικό Συμβούλιο, στη συνεδρία του ημερομηνίας 26.7.2013, αποφάσισε να εγκρίνει την υποβολή της Πρότασης για απόσπαση της αιτήτριας ως Προϊσταμένης Κ.Ε.Α. από 1.9.2013 μέχρι 31.8.2014, με τον μισθό της Κύπρου μόνο. Σύμφωνα δε με την προηγηθείσα Πρόταση του Υπουργείου (αρμόδιας αρχής), ημερομηνίας 19.7.2013, η αιτήτρια «θα υπηρετήσει στην Κ.Ε.Α. μόνο με το μισθό της Κύπρου, χωρίς επιδόματα εξωτερικού ή ενοικίου, αφού είναι μόνιμη κάτοικος Λονδίνου εδώ και είκοσι και πλέον χρόνια. Η ίδια έχει ενημερωθεί και έχει αποδεχθεί τον πιο πάνω όρο».
Με επιστολή της προς το Υπουργείο, ημερομηνίας 24.6.2014, η αιτήτρια ζήτησε όπως ετοιμαστεί το σχετικό με την απόσπασή της συμβόλαιο, στο οποίο να περιληφθεί πρόνοια αναφορικά με το επίδομα εξωτερικού, το οποίο αυτή, σύμφωνα με τα όσα εξέθετε στην εν λόγω επιστολή, εδικαιούτο. Αργότερα, με Απόφασή του ημερομηνίας 16.7.2014, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την υποβολή Πρότασης για απόσπαση της αιτήτριας ως Προϊσταμένης Κ.Ε.Α. για τη σχολική χρονιά 2014-2015, με τον μισθό της Κύπρου μόνο, ενώ με επιστολή του προς την αιτήτρια, ημερομηνίας 15.10.2014, το Υπουργείο πληροφόρησε αυτήν ότι δεν μπορούσε να της καταβληθεί το επίδομα εξωτερικού, καθώς η τοποθέτησή της στην Κ.Ε.Α. δεν συνεπαγόταν αλλαγή χώρας και γι' αυτό το λόγο άλλωστε το Υπουργικό Συμβούλιο είχε αποφασίσει εξ αρχής της απόσπασή της μόνο με τον μισθό της Κύπρου. Ωστόσο, σύμφωνα με την εν λόγω επιστολή, το Υπουργείο είχε προωθήσει πρόταση προς το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού («το Τμήμα») για κάλυψη εξόδων της αιτήτριας, τα οποία προέκυπταν στο πλαίσιο εκτέλεσης των καθηκόντων της (έξοδα παραστάσεως/φιλοξενίας), με την παραχώρηση ενός ετήσιου ποσού ύψους €3.000, για την καταβολή του οποίου θα έπρεπε η αιτήτρια να προσκομίσει σχετικά αποδεικτικά. Η τελευταία, με απαντητική επιστολή της, ημερομηνίας 10.11.2014, γνωστοποίησε στους καθ' ων ότι δεν την ικανοποιούσε η πιο πάνω πρόταση και επέμεινε στη θέση της περί δικαιωματικής καταβολής προς αυτήν του επιδόματος εξωτερικού. Ακολούθησε, στα πλαίσια εξέτασης του αιτήματος της αιτήτριας, αλληλογραφία μεταξύ του Υπουργείου και του Τμήματος, στην οποία αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, από το Υπουργείο ότι η ίδια η αιτήτρια είχε ζητήσει την απόσπασή της και είχε αποδεχθεί την προσφορά του Υπουργείου για να υπηρετήσει στην Κ.Ε.Α. με την καταβολή μόνο του μισθού της Κύπρου.
Εν συνεχεία, με επιστολή του προς την αιτήτρια, ημερομηνίας 29.7.2015, το Υπουργείο γνωστοποίησε σε αυτήν τη θέση του Υπουργείου Οικονομικών για απόρριψη του αιτήματός της για καταβολή επιδόματος εξωτερικού, εφόσον δεν υπήρχε οποιοδήποτε νέο δεδομένο που να δικαιολογούσε την επαναφορά του θέματος στο Υπουργικό Συμβούλιο. Με την ίδια επιστολή, διαβιβαζόταν στην αιτήτρια, προς υπογραφή, το συμβόλαιό της για τη σχολική χρονιά 2015-2016. Η αιτήτρια αντέδρασε και με επιστολή της ημερομηνίας 17.8.2015, πληροφορούσε τους καθ' ων η αίτηση, ότι ενίστατο στους οικονομικούς όρους της απόσπασής της, για τους λόγους που εξέθετε στην εν λόγω επιστολή.
--------------------------------------------------------------------
Είναι σαφές από τα πιο πάνω ότι η προσβαλλόμενη δια της προσφυγής πράξη των καθ' ων η αίτηση, που περιέχεται στην επιστολή της ημερομηνίας 20.9.2018, δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά βεβαιωτική της ήδη από 15.10.2014, περιεχόμενης σε σχετική επιστολή του Υπουργείου προς την αιτήτρια, απόφασης, της οποίας το περιεχόμενο έχει εκτεθεί πιο πάνω. Έκτοτε και μέχρι και την επίδικη επιστολή ημερομηνίας 20.9.2018, η θέση των καθ' ων η αίτηση επί του αιτήματος της αιτήτριας παρέμεινε η ίδια, ενώ ούτε και η αιτήτρια έθεσε ενώπιον της Διοίκησης οποιοδήποτε νέο και ουσιώδες στοιχείο το οποίο να έχρηζε και να οδήγησε τελικά σε νέα έρευνα. Είναι δε προφανές, εν προκειμένω, ότι ουδέν νέο στοιχείο λήφθηκε υπόψη από τους καθ' ων η αίτηση κατά τη λήψη της, περιεχόμενης στην επιστολή τους ημερομηνίας 20.9.2018, απάντηση, με αποτέλεσμα η πράξη αυτή να συνιστά βεβαιωτική της προγενέστερης θέσης τους, δηλώνοντας, με αυτόν τον τρόπο, την εμμονή της Διοίκησης στην αρχική της θέση. Υπενθυμίζεται, συναφώς, όπως λέχθηκε και Δημοκρατία ν. Ανδρέου, ανωτέρω, ότι, αν η επανεξέταση γίνει χωρίς να ληφθούν υπόψη νέα στοιχεία, μετά από νέα έρευνα, τότε η απάντηση θα θεωρηθεί ως βεβαιωτική πράξη της προγενέστερης.
Οι πιο πάνω δε διαπιστώσεις δεν αναιρούνται ούτε από το γεγονός ότι περί τον Ιούλιο του 2015 (βλ. επιστολή του Υπουργείου ημερομηνίας 29.7.2015) τέθηκε ενώπιον της αιτήτριας το σχετικό με την απόσπασή της συμβόλαιο, το οποίο αυτή αρνήθηκε να υπογράψει, εφόσον ακόμα και μετά από αυτή την εξέλιξη και την ένσταση της αιτήτριας στους οικονομικούς όρους της απόσπασής της, ακολούθησε εκτεταμένη αλληλογραφία μεταξύ αιτήτριας και Υπουργείου επί του υπό συζήτηση θέματος και η θέση της Διοίκησης παρέμενε πάντα η ίδια, ως η αρχικώς διατυπωθείσα. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ακόμα και μετά την επιστολή ημερομηνίας 20.9.2018, η οποία και αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, οι καθ' ων η αίτηση απέστειλαν και νέα επιστολή στην αιτήτρια, ημερομηνίας 17.12.2018, εις απάντηση δικής της επιστολής, ημερομηνίας 15.10.2018, στην οποία και πάλι εκφράζονται οι ίδιες με τις αρχικές θέσεις, χωρίς καμία διαφοροποίηση.
Συνακόλουθα, η υπό κρίση προσφυγή, ως στρεφόμενη κατά βεβαιωτικής και μη εκτελεστής διοικητικής πράξης, υπόκειται, και γι' αυτό το λόγο, σε απόρριψη ως απαράδεκτη.
Με τις πιο πάνω διαπιστώσεις, σφραγίζεται η τύχη της παρούσας προσφυγής και καθίσταται αχρείαστη η εξέταση άλλων ζητημάτων που έχουν εγερθεί.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Επιδικάζονται €1600 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας.
Ολόκληρη η απόφαση ΕΔΩ
