Στη Μαρτίνα Φράνκα της Ιταλίας, της επαρχίας του Τάραντα στην Απουλία, πραγματοποιήθηκε η έκτη κινητικότητα του Στ΄ Δημοτικού Σχολείου Λεμεσού (Κ.Β) – Αγ. Νικολάου, στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Erasmus + ΚΑ1, στο οποίο συμμετέχει με τίτλο «So many colours, so many shapes: Let’s together and make a global rainbow». Απεσταλμένη του κυπριακού σχολείου ήταν η ειδική εκπαιδευτικός Σταυρούλα Κυπαρίση.
Συγκεκριμένα, η ειδική εκπαιδευτικός επισκέφτηκε το σχολείο «ISTITUTO COMPRENSIVA “ A.R.CHIARELLI», από τις 02 μέχρι τις 06 Μαΐου 2022, για να συμμετάσχει σε δραστηριότητα σκιώδους εργασίας. Κατά την εβδομάδα που φιλοξενήθηκε για τις ανάγκες του σχεδίου του σχολείου της, εκπαιδευτικοί και μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Λιθουανία, την Πολωνία και από την Κύπρο, συμμετείχαν, στο ίδιο σχολείο, σε δραστηριότητες ΚΑ2 του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Erasmus + .
Το ιταλικό σχολείο, που βρίσκεται στην μπαρόκ πόλη Μαρτίνα Φράνκα, επιλέγηκε λόγω του αρκετά μεγάλου αριθμού μαθητών με μεταναστευτική βιογραφία, καθώς και της χρήσης καινοτόμων προγραμμάτων τεχνολογίας. Η Σταυρούλα, κατά τις πέντε εργάσιμες ημέρες, πέρασε από όλες τις τάξεις του σχολείου και παρακολούθησε διάφορα γνωστικά αντικείμενα του Αναλυτικού Προγράμματος. Η παρακολούθηση διαφόρων μαθημάτων εστίαζαν, κυρίως, στον τρόπο που πραγματοποιείται η διδακτική διαδικασία στα παιδιά που προέρχονται από άλλες χώρες και δεν έχουν την ιταλική γλώσσα ως τη μητρική τους. Επιπρόσθετα, σημείο ενδιαφέροντος ήταν η χρήση της τεχνολογίας κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, τόσο από τους συναδέλφους Ιταλούς εκπαιδευτικούς, όσο και από τα παιδιά.
Όπως είχε διαπιστώσει η συνάδελφος, η ομοιογένεια των μαθητών εξασφάλιζε ένα κλίμα ηρεμίας στην τάξη και οι μαθητές ήταν σε θέση να κατανοούν τη διδασκαλία χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Τα παιδιά επιδείκνυαν ενδιαφέρον και υπήρχε ενεργή συμμετοχή από το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών. Επιπρόσθετα, στα πλαίσια των μαθημάτων γινόταν χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του διαδραστικού πίνακα. Σημαντική, και πραγματικά πρωτόγνωρη, ήταν η εμπειρία που βίωσε η συνάδελφος παρακολουθώντας ένα μάθημα ρομποτικής, που οργανωμένα παρουσίασαν τα ίδια τα παιδιά. Το μάθημα αφορούσε προγραμματισμό αυτοκινήτων που κατασκεύασαν μόνα τους με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού τους και που μπορούσαν με εντολές, μέσω του υπολογιστή, να παίζουν ποδόσφαιρο. Αυτό ήταν απόδειξη ότι οι μαθητές είναι πλήρως καταρτισμένοι και εξοικειωμένοι με το μάθημα της ρομποτικής.
Το μάθημα που πραγματοποιήθηκε στο ιταλικό σχολείο, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν, τόσο εκπαιδευτικοί και μαθητές από άλλες ευρωπαϊκές χώρες της σύμπραξης με φυσική παρουσία, όσο και μέσω της τεχνολογίας σε πραγματικό χρόνο, από τα εταιρικά σχολεία στις χώρες τους. Τα παιδιά έδειξαν πραγματικά ιδιαίτερο ενθουσιασμό και ζήλο συμμετέχοντας ενεργά στο μάθημα με τη βοήθεια και υποστήριξη των Ιταλών συμμαθητών τους, αποδεικνύοντας, για άλλη μια φορά ότι, η χρήση της τεχνολογίας στο σχολείο αυξάνει τις δυνατότητες μάθησης και ανοίγει νέες προοπτικές και οπτικές για μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Εντύπωση προκάλεσε στην εκπαιδευτικό το κλίμα στο σχολείο υποδοχής, το οποίο ήταν εξαιρετικό. Επιπλέον, το γεγονός ότι όλο το διδακτικό προσωπικό ήταν πρόθυμο να τη βοηθήσει σε οτιδήποτε αφορούσε τον σκοπό της κινητικότητας της κάνοντας την να νιώθει ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη και οικεία με το περιβάλλον. Ακόμη, εντύπωση προκάλεσε στην εκπαιδευτικό το γεγονός ότι και τα παιδιά στο σχολείο ήταν ιδιαίτερα φιλικά, όπου με μια απλότητα και χαρούμενη διάθεση προσέγγιζαν εύκολα τους φιλοξενούμενους, εκπαιδευτικούς και μαθητές, τόσο έξω από την τάξη όσο και μέσα κατά την ώρα των μαθημάτων.
Γενικά, το ιταλικό σχολείο ήταν άρτια οργανωμένο, με μεγάλο και τελευταίας τεχνολογίας, υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Άξιον αναφοράς αποτελεί το γεγονός ότι στις τάξεις υπήρχαν δύο δάσκαλοι σχεδόν πάντα, ο δάσκαλος της τάξης (της δημοτικής εκπαίδευσης) και ο δάσκαλος της ειδικής εκπαίδευσης, αφού σε όλες σχεδόν τις τάξεις υπήρχαν παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Ταυτόχρονα η εκπαιδευτικός είχε την ευκαιρία και δυνατότητα να αποκτήσει άποψη και εμπειρία για το πώς λειτουργεί η ειδική εκπαίδευση στο ιταλικό σχολείο και κατ’ επέκταση στην χώρα.
Τα μαθήματα γινόντουσαν σε ένα παλιό καλοδιατηρημένο κτίριο κτισμένο μέσα σε ένα πλούσιο φυσικό περιβάλλον μακριά από κεντρικούς δρόμους και ηχορύπανση. H μετάβαση στο σχολείο γινόταν με τα πόδια, όπως και σχεδόν όλες οι μετακινήσεις των κατοίκων της περιοχής, που σπάνια χρησιμοποιούν αυτοκίνητο.
