ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΟΥ*
Περί αξιολόγησης του μαθητή ο λόγος. Υποστηρίζω ένα σύστημα αξιολόγησης που να έχει καθολική και ενιαία εφαρμογή, να είναι παιδαγωγικά σωστό, να είναι δίκαιο για όλους τους μαθητές και να είναι πρακτικά εφαρμόσιμο. Υποστηρίζω ανεπιφύλακτα την πρόνοια του σχεδίου αξιολόγησης για κεντρική εξέταση ανά τετράμηνο στη φιλοσοφία των παγκυπρίων εξετάσεων. Πιστεύω πως δεν έχουν αντιληφθεί κάποιοι, από αυτούς που έχουν ρόλο στις αποφάσεις, πως κεντρικό ρόλο στο σύστημα αξιολόγησης και τεράστια δυσκολία στην εφαρμογή έχει η συντρέχουσα διαμορφωτική αξιολόγηση και όχι η εξέταση τετραμήνου. Είναι ακατανόητη η χρήση του όρου «εξετάσεις τετραμήνων» αντί του «Συστήματος Αξιολόγησης μαθητή» αφού δεν ξεκαθαρίζει αν όσοι διαφωνούν με την εξέταση τετραμήνου, διαφωνούν και με το υπόλοιπο κομμάτι της αξιολόγησης.
Ευχολόγια, υμνολόγια και αφορισμοί έχουν γραφτεί πολλά για το Νέο Σύστημα Αξιολόγησης Μαθητών και Μαθητριών. Μόνο ένα ερώτημα συνεχίζει να παραμένει αναπάντητο: τι έχει αλλάξει από την υφιστάμενη κατάσταση που θα υποστηρίξει μια τέτοια πολύ σημαντική αλλαγή; Πως δικαιολογούνται τα ευχολόγια; Έχει μειωθεί το Αναλυτικό των μαθημάτων; Έγινε η απαραίτητη εκπαίδευση στο προσωπικό; Υπάρχει ομάδα στήριξης στο κάθε σχολείο; Σχεδιάστηκαν σωστά τα χρονοδιαγράμματα; Έγινε σωστή και ειλικρινής ενημέρωση όλων των εμπλεκομένων; Υπάρχει διαθέσιμο κονδύλι για στήριξη της αλλαγής;
Θα ανέμενε κανείς πως για μια τόσο σημαντική «μεταρρύθμιση» τα πράγματα θα εξελίσσονταν διαφορετικά. Αντί αυτού, ακόμη και οι βασικότερες αρχές της θεωρίας της αλλαγής παραμερίστηκαν παντελώς. Πώς είναι δυνατό, να αναμένεται βελτίωση αποτελεσμάτων όταν αυτοί που θα εφαρμόσουν το σχέδιο αξιολόγησης δεν είναι συμμέτοχοι στη διαδικασία; Πως είναι δυνατό να αναμένεται πως το ίδιο «φουσκωμένο» αναλυτικό θα καλυφθεί επαρκώς σε τμήματα μαθητών με μέσο όρο 16/20 και σε άλλα με μέσο όρο 12/20, που στο τέλος θα παρακαθίσουν στην ίδια εξέταση; Θα ήθελα να δω μια δειγματική διδασκαλία σε ένα «τεσσάρι», με διαφοροποίηση και συντρέχουσα αξιολόγηση, που να δίνει συνεχή εικόνα στον εκπαιδευτικό για τον κάθε μαθητή ξεχωριστά, όταν μάλιστα, συνήθως, φτάνει στο τέλος του το τετράμηνο μέχρι να γνωρίσει τους μαθητές του ο εκπαιδευτικός. Πόσο παιδαγωγικά σωστό είναι μια αξιολόγηση των 45 λεπτών να παίρνει ίσο ή μικρότερο ποσοστό από μια 20λεπτη αξιολόγηση; Ποιος θα μπει στη διαδικασία, είτε εκπαιδευτικός, είτε μαθητής να κάνει μια δημιουργική εργασία όταν αξιολογείται το ίδιο με μια εικοσάλεπτη άσκηση;
Αυτά και άλλα, μαζί με τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, που με την υφιστάμενη κατάσταση δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να λειτουργήσει σωστά η διαδικασία των εξετάσεων, συνθέτουν μια σειρά από θέματα που μόνο οι εκπαιδευτικοί βλέπουν. Όσοι είναι εκτός ας περιμένουν τα αποτελέσματα να βελτιωθούν από μόνα τους.
*Διευθυτής Λυκείου
Ελένη Χαλλούμα:
Sep 22, 2019 at 11:23 AM
Και όταν τα μαθησιακά αποτελέσματα δεν βελτιωθούν ποιος θα φταίει πάλι; ...Αυτή είναι ρητορική ερώτηση!
Μιχάλης Α. Πόλης:
Sep 24, 2019 at 06:41 PM
Το μυστικό της επιτυχίας είναι να δραπετεύσει κανείς από το δύσκολο κόσμο της εκπαιδευτικής πράξης και να πάει στον όμορφο κόσμο της εκπαιδευτικής θεωρίας όπου τα πάντα είναι όμορφα και για τα πάντα υπάρχει λύση με βάση τον αποστειρωμένο κόσμο της εκπαιδευτικής έρευνας και βιβλιογραφίας...
Τα ερωτήματα σας είναι εύστοχα. Οι θεωρητικοί όμως έχουν στο χέρι " και το μαχαίρι και το κρέας " Στην απίθανη περίπτωση επιτυχίας θα χρεωθούν τα εύσημα, σε περίπτωση αποτυχίας θα τη χρεώσουν στους συνήθεις ύποπτους, δηλαδή εμάς τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς.
Η υπόθεση θα ήταν κωμική για ένα εξωτερικό παρατηρητή με αντίληψη, κάτι σαν θέατρο του παραλόγου. Η υπόθεση της κυπριακής εκπαίδευσης μοιάζει με ένα στρατό εξοπλισμένο με σφεντόνες που πολεμά εναντίον ενός στρατού με σύγχρονα όπλα και οι στρατηγοί έχουν απαίτηση να νικήσεις ενώ πολεμάς άοπλος. Έλεος!
Όταν είσαι στο μάτι του κυκλώνα που λέγεται μάχιμη εκπαίδευση (ιδίως διευθυντής ) τότε η θέση σου είναι τραγική έως επικίνδυνη.
Υστερόγραφο 1: Παλιά το σχολικό έτος αποτελείτο από τρία τρίμηνα ενώ σήμερα αποτελείται από δύο τετράμηνα. Είναι φανερό ότι χάθηκε ένας διδακτικός μήνας. [ (3Χ3) - (2Χ4) ] = 1. Το σύστημα των τετραμήνων συνοψίζεται ως εξής: Η ίδια ύλη θα διδάσκεται σε λιγότερο χρόνο αλλά οι επίσημες εξετάσεις θα είναι δύο αντί μια φορά το χρόνο...
Υστερόγραφο 2: Είμαι φέτος στο τριακοστό τρίτο έτος υπηρεσίας. Τριάντα τρία χρόνια μέσα στα σχολεία, κοντά ένα τρίτο του αιώνα χωρίς μια μέρα απόσπαση, η μετάθεση σε μη μάχιμη θέση και χωρίς συνδικαλιστικό χρόνο. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια έχω αποκρυσταλλώσει την άποψη ότι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις σε εκπαιδευτικά θέματα ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν.....Με βάση την κυπριακή παροιμία, μεταφερμένη στην νεοελληνική διάλεκτο "Η Φωτιά εκεί που πέφτει καίει" και " κάθε πέρσι και καλύτερα"