Περιμένοντας το θαύμα!


ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΟΥ*

Δεν εξηγείται αλλιώς. Φαίνεται πως κάποιοι, στη δημόσια εκπαίδευση, πιστεύουν ακόμη στα θαύματα!

Το 56% των μαθητών και μαθητριών σχολείου, στο πρόσφατο διαγνωστικό δοκίμιο των Νέων Ελληνικών, πήραν βαθμό κάτω από το 10. Το ψηλό αυτό ποσοστό,  όσες δικαιολογίες και να χωρέσει,  παραμένει απελπιστικά ψηλό.  Εξ΄ άλλου,  η  έκθεση της  Κομισιόν για το 2019 μας προειδοποιεί ότι το ποσοστό ατόμων ηλικίας 15 ετών με χαμηλές επιδόσεις στην ανάγνωση έχει αυξηθεί από 32,8% το 2009 σε 35,6% το 2018. Είναι προφανές πως μεγάλο ποσοστό μαθητών και μαθητριών απολύονται από το γυμνάσιο χωρίς να επιτύχουν στο ελάχιστο τους στόχους της εκπαίδευσης. Αυτοί, στην πλειοψηφία τους, καταλήγουν στο λύκειο.

Με τα πιο πάνω δεδομένα υπόψιν είναι το ελάχιστο ατυχές να αποδίδουν κάποιοι στους εκπαιδευτικούς την αποτυχία των μαθητών στον διαγωνισμό PISA, στις Παγκύπριες Εξετάσεις και αλλού .  Πως αναμένουμε από παιδιά που δεν κατανοούν σε επαρκή βαθμό τη γλώσσα να ανταπεξέλθουν στα δοκίμια του PISA με τις μακροσκελείς εκφωνήσεις, ενώ τα διαγωνίσματα και οι εξετάσεις του σχολείου είναι σε εντελώς διαφορετική μορφή  (μικρή ξεκάθαρη εκφώνηση για ευκολία στην κατανόηση του ερωτήματος); Πως αναμένουμε παιδιά  χωρίς τα ελάχιστα προαπαιτούμενα να ανταπεξέλθουν στο πολύ απαιτητικό πρόγραμμα του λυκείου;

Είναι εύκολο να φορτώνονται οι ευθύνες στους εκπαιδευτικούς, στους διευθυντές, στους μαθητές. Οι εκπαιδευτικοί, οι διευθύνσεις και οι γονείς έχουν το μερίδιο ευθύνης τους για όσα, με την απαθή στάση και νοοτροπία τους, δεν υποχρέωσαν  την πολιτεία να κάνει μέχρι σήμερα. Έχουμε ευθύνη γιατί τους προβιβάζουμε και τους απολύουμε όλους, εν λευκώ. Έχουμε ευθύνη γιατί οι μαθητές και οι  μαθήτριες έχουν ψεύτικη εικόνα για τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις, ευθύνη γιατί τους δίνουμε ένα πλαστό απολυτήριο.

Στην ετήσια έκθεση της Κομισιόν για το 2019, για την κατάσταση της εκπαίδευσης στην Κύπρο, σημειώνεται ότι: «…έχουν ληφθεί μέτρα για την αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης… αλλά  τόσο η ελκυστικότητα όσο και η συμμετοχή … παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα». Η έκθεση προειδοποιεί, επίσης, ότι το ποσοστό ατόμων ηλικίας 15 ετών με χαμηλές επιδόσεις στην ανάγνωση έχει αυξηθεί από 32,8% το 2009 σε 35,6% το 2018, στα μαθηματικά από 42,0% σε 42,6% και στις θετικές επιστήμες από 38,0% 42,1%. Τα αποτελέσματα του PISA 2021, των Παγκυπρίων, των Τετραμήνων θα είναι το ίδιο απογοητευτικά για να μας εκπλήξουν αρνητικά για ακόμη μια φορά!

Πόσο αποτελεσματικές ήταν οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια φαίνεται  εκ του αποτελέσματος. Το ίδιο αποτελεσματικές θα είναι και οι τελευταίες προσπάθειες για αλλαγή αφού δεν αγγίζουν και δεν θεραπεύουν  στη ρίζα τους τα προβλήματα της εκπαίδευσης.  Το ποσοστό των παιδιών που καταλήγουν στο λύκειο χωρίς να μπορούν να ανταποκριθούν φαίνεται να  αυξάνεται συνεχώς. Είτε λοιπόν θα πρέπει να αλλάξει εντελώς η φιλοσοφία και η αποστολή του λυκείου ώστε να δώσει ευκαιρία στη μόρφωση και σε αυτά τα παιδιά, είτε θα πρέπει να οδηγηθούν σε εναλλακτικούς τρόπους εκπαίδευσης σε καθαρά επαγγελματικές σχολές.  

Τα γράψαμε πολλές  φορές σε βαθμό που καταντήσαμε γραφικοί. Ας βγει κάποιος υπεύθυνος να πει πως όλα αυτά είναι ανοησίες. Ας μας πείσουν πως οι αριθμοί είναι ψεύτικοι και τα αποτελέσματα θα βελτιωθούν. Ας συνεχίσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε και να σφυρίζουμε αδιάφορα  αναμένοντας το θαύμα.

*Διευθυντής Λυκείου




Comments (6)

  1. Πεγειώτης Χρίστος:
    Sep 27, 2019 at 10:45 PM

    Συμπληρωματικά θα ήθελα να προσθέσω στις παρατηρήσεις του θαραλέου Διευθυντή Λυκείου ότι η πλειοψηφία των μαθητών που επίλεξαν να φοιτήσουν σε ίδρυμα τεχνικής εκπαίδευσης αρνούνται πεισματικά να παρακολουθήσουν τα θεωρητικά μαθήματα που δεν σχετίζονται με την ειδικότητα που πιθανώς συμπίπτει με τα ενδιαφέροντα τους. Σε περίπτωση που κατάληξαν σε ειδικότητα που δεν τους ενδιαφέρει -πολύ συχνό φαινόμενο- τότε δεν παρακολουθούν κανένα μάθημα.
    Νοιώθουν όμως την υποχρέωση να παραμένουν στις τάξεις καθ' ότι οι απουσίες πέραν του επιτρεπόμενου αριθμού μπορούν να έχουν επιπτώσεις στην ομαλή μετάβαση στις επόμενες τάξεις και απόκτηση του πολυπόθητου "χαρτιού", ενώ η επίδοση στα μαθήματα έίναι δευτερεύουσας σημασίας καθ' ότι υπάρχουν οι αρμόδιοι οι οποίοι μεριμνούν κατά τη στιγμή της κρίσης οι βαθμοί σε όλα τα μαθήματα να είναι ικανοποιητικοί.
    Αυτή η προσέγγιση αξιολόγησης είναι γνωστή στους μαθητές από την πρώτη στιγμή που θα μπούν στα τεχνικά ιδρύματα γι' αυτό και οι παραβατικές συμπεριφορές εις βάρος των εκπαιδευτικών ακμάζουν.

  2. ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΑΠΠΕΛΛΟΣ:
    Sep 29, 2019 at 11:43 AM

    Κύριε Τάσου, εάν απομονώναμε και εστιαζόμαστε στη κυρίαρχη κατά την άποψή μου παράγραφό σας >, τότε όλα σχεδόν τα μαθησιακά προβλήματα θα είχαν εξαλειφθεί.
    Απλά εάν και εγώ ήμουν στη θέση αυτή ξέροντας ότι εκ των προτέρων θα έπαιρνα απολυτήριο χωρίς να διαβάζω θα έκανα ακριβώς ότι κάνει και η πλειοψηφία των σημερινών μαθητών!!! Τρελός είμαι να κάτσω να βασανίζομαι καλός είναι και ο ύπνος εν ώρα μαθήματος!!!

  3. ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΑΠΠΕΛΛΟΣ:
    Sep 29, 2019 at 12:33 PM

    Κύριε Τάσου, εάν απομονώναμε και εστιαζόμαστε στη κυρίαρχη κατά την άποψή μου παράγραφό σας « Έχουμε ευθύνη γιατί τους προβιβάζουμε και τους απολύουμε όλους, εν λευκώ. Έχουμε ευθύνη γιατί οι μαθητές και οι μαθήτριες έχουν ψεύτικη εικόνα για τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις, ευθύνη γιατί τους δίνουμε ένα πλαστό απολυτήριο», τότε όλα σχεδόν τα μαθησιακά προβλήματα θα είχαν εξαλειφθεί.
    Απλά εάν και εγώ ήμουν στη θέση αυτή ξέροντας ότι εκ των προτέρων θα έπαιρνα απολυτήριο χωρίς να διαβάζω θα έκανα ακριβώς ότι κάνει και η πλειοψηφία των σημερινών μαθητών!!! Τρελός είμαι να κάτσω να βασανίζομαι καλός είναι και ο ύπνος εν ώρα μαθήματος!!!

  4. Μιχάλης Α. Πόλης:
    Sep 29, 2019 at 04:17 PM

    Ο εκπαιδευτικός ομοιάζει με μονομάχο, ο οποίος καλείται εντός της αρένας να αντιμετωπίσει άοπλος και δεμένος χειροπόδαρα πάνοπλο αντίπαλο. Το εντυπωσιακό είναι ότι οι θεάτες είναι ή φέρονται ως τυφλοί. Αντί να διαμαρτύρονται για την άνιση μάχη και το προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα, αποδοκιμάζουν τον άοπλο και δεμένο χειροπόδαρα μονομάχο για τις χαμηλές επιδόσεις του στην μάχη με τον πάνοπλο αντίπαλο του.
    Αυτό το πρωτοφανές θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται για έτη χωρίς κανένας να διαμαρτύρεται για τα αυτονόητα και τα προφανή αδιέξοδα. Ακόμα και στην "Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων" δεν βρίσκεις τόσα παράδοξα.
    Οι ειδικοί αποφάσισαν ότι πρέπει να γίνονται στη μεγάλη αρένα δύο φορές το χρόνο τελικοί αγώνες μονομαχίας για να υπάρχουν καλύτερα αποτελέσματα αλλά και θέαμα. Τώρα πως μπορεί ένας μονομάχος να φέρει καλύτερα αποτελέσματα αν αγωνιστεί διπλάσιες φορές άοπλος και ξυπόλυτος στα αγκάθια είναι κάτι ακατανόητο και πέραν πάσης λογικής.
    Είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρο και καταθλιπτικό ακόμα και να το σκέπτεσαι μόνο, όχι να το βιώνεις καθημερινά επί ένα τρίτο του αιώνα...

  5. Μιχάλης Α. Πόλης:
    Sep 29, 2019 at 06:46 PM

    Προς Πεγειώτη Χρίστο
    Έχεις δίκαιο ότι οι μαθητές αρνούνται να συμμετέχουν στο μάθημα. Όμως κανένας δεν μπορεί να τους αποβάλει μόνιμα ή προσωρινά ή να τους απομακρύνει από την τάξη. Κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους στη τάξη αφού δεν κάνουν τίποτε, θορυβούν, βρίζουν, απειλούν, κάνουν ψυχολογικό πόλεμο του καθηγητή και των λίγων μαθητών που θέλουν να κάνουν μάθημα και διαλύουν τη τάξη.
    Αν ο καθηγητής είναι καθηγήτρια υποφέρει ακόμα χειρότερα για προφανείς λόγους που δεν θέλω να αναπτύξω περισσότερο.
    Αν ο καθηγητής δεν αντέξει το καθημερινό μπούλινκ και κάνει ή πει κάτι μαύρο φίδι που τον έφαγε. Ότι και να του κάνουν πρέπει να είναι ευγενικός ακόμα και αν τρώει γροθιά στο στομάχι. (κυριολεκτικά ή μεταφορικά )
    Κάποια στιγμή θα έρθει και η ώρα των εξετάσεων και την αποτυχία θα τη φορτωθούν ως συνήθως οι εκπαιδευτικοί.
    " Η εκπαιδευτική διαδικασία είναι χαρά θεού αν έχεις απέναντι σου ανθρώπους που θέλουν να μάθουν. Όμως αυτή η κατάσταση γίνεται όλο και πιο σπάνια στα σχολεία μας"
    Η ευθύνη εμάς των εκπαιδευτικών είναι ότι δεν λέμε την αλήθεια για την πραγματική κατάσταση στα σχολεία και τις δυσκολίες που γίνονται διαρκώς μεγαλύτερες

  6. Πεγειώτης Χρίστος:
    Sep 29, 2019 at 09:49 PM

    Το καταληκτικό συμπέρασμα που εκφράζεται στο τελευταίο σχόλιο για το ποιόν βαρένει η ευθύνη - "Η ευθύνη εμάς των εκπαιδευτικών είναι ότι δεν λέμε την αλήθεια για την πραγματική κατάσταση στα σχολεία"- , προσωπικά με προβληματίζει από τότε που άρχισα να παρακολουθώ τα άρθρα για την παιδεία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
    Τα δάκτυλα των δύο χεριών είναι περισσότερα από τους "θαραλλέους ειλικρινείς" που αγγίζουν την πραγματική αλήθεια. Οι δώδεκα χιλιάδες που σιωπούν μήπως είναι ικανοποιημένοι από την κατάσταση που επικρατεί και έχει εδρεωθεί;
    Δεν μπορώ να φανταστώ ή να πιστέψω οτι μια τέτοια κατάσταση θα μπορούσε κάποιους να εξυπηρετεί...


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










1649