ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΟΥ*
Ένα μόλις μήνα πριν τις εξετάσεις τετραμήνων και ακόμη επικρέμεται η «απειλή» για απεργιακά μέτρα με στόχο την ακύρωση των εξετάσεων. Αν αυτή η απόφαση των συνδικαλιστικών οργανώσεων ήταν τελεσίδικη και καλά μελετημένη γιατί δεν υλοποιήθηκε μόλις ψηφίστηκε η σχετική νομοθεσία; Φωνάζουν κάποιοι για το άγχος και την πίεση που προκαλούν στους μαθητές οι «πολλές» αξιολογήσεις, γιατί όμως δεν ανησυχούν για την πίεση και το άγχος που προκαλεί η αβεβαιότητα του αν θα γίνουν εξετάσεις ή όχι;
Και ας υποθέσουμε πως λαμβάνονται απεργιακά μέτρα και δεν γίνονται οι εξετάσεις. Μετά τι; Ποιος είπε στους μαθητές τι θα γίνει μετά; Υπάρχει μια ψηφισμένη νομοθεσία. Ποιος θα την ακυρώσει; Και έστω ακυρώνεται, θα επανέλθουμε σε ένα σύστημα αξιολόγησης που όλοι συμφωνούν πως ήταν προβληματικό;
Το Νέο Σύστημα Αξιολόγησης του μαθητή έχει “κακοποιηθεί” σε μεγάλο βαθμό στην προσπάθεια κάποιων να το «ωραιοποιήσουν» για να γίνει αποδεκτό. Επιπρόσθετα, η μεγάλη βιασύνη για την εφαρμογή του είχε ως επακόλουθα την ελλιπή ενημέρωση των εκπαιδευτικών, την μεταφορά διαφορετικών μηνυμάτων σε διαφορετικούς αποδέκτες και τον πρόχειρο σχεδιασμό που προκάλεσε την αλλαγή της αρχικής εγκυκλίου στα μέσα Οκτωβρίου.
Η απεργία δεν μπορεί να είναι επιλογή. Επιλογή είναι να μπούμε σε ειλικρινή διάλογο για ένα σύστημα αξιολόγησης με τη φιλοσοφία που είχε το αρχικό σχέδιο αξιολόγησης, με αναλυτικό που να ανταποκρίνεται σε αυτή τη φιλοσοφία λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του μαθητικού πληθυσμού των σχολείων μας, και με χρονοδιαγράμματα που να είναι εφικτά. Για να γίνει αυτό θα πρέπει όλες οι πλευρές να συζητήσουν έχοντας κοινούς στόχους, να ζητήσουν τις απόψεις των σχολείων και να βρουν λύσεις στα προβλήματα που έχουν προκύψει και θα προκύψουν στη συνέχεια.
Διευθυντής Λυκείου
