ΤΟΥ ΣΩΤΡΗΡΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ*
Ώστε, έτσι λοιπόν; Αλλαγή υπουργού στο ΥΠΠΑΝ! Ένας πασάς έρχεται κι άλλος πασάς διαβαίνει. Θα ήθελα, κ. υπουργέ, να εκφράσω τα τετριμμένα: «ο καθένας θα κριθεί από τα έργα του» ή « θα πρέπει να δοθεί πίστωση χρόνου» ή ακόμα, «θα αναμένουμε να δούμε δείγματα γραφής» και άλλα τέτοια, που είθισται να λέγονται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Τίποτα από όλα αυτά κ. υπουργέ. Γιατί, απλούστατα, για όλα τα πιο πάνω έχετε δοκιμαστεί. Δεν είστε το νέο, το καινούργιο, το προοδευτικό, το ελπιδοφόρο. Είστε μία από τα ίδια. Εντέλλεστε να υλοποιήσετε τις κυβερνητικές ντιρεκτίβες.
Θα μπορούσε, κάποιος να πει ότι, στα της παιδείας δεν έχετε δοκιμαστεί. Λάθος! Δοκιμαστήκατε, δώσατε δείγματα γραφής. Πριν λίγο καιρό, δεν απαξιώνατε, εκβιάζατε και απειλούσατε τους εκπαιδευτικούς; Με το δάκτυλο (τον δείκτη του δεξιού χεριού), τεντωμένο να κινείται πέρα δώθε; Λέγατε, κύριε Προδρόμου: « Τυχόν εφαρμογή αποφάσεων για αποχή από την εκτέλεση καθηκόντων με αναγκάζει να υπογραμμίσω ότι ανάλογη θα είναι και η αντίδραση της κυβέρνησης» και την ίδια μέρα, ξεκαθαρίζατε ότι: «Αν έχουμε να αντιμετωπίσουμε σε οποιοδήποτε επίπεδο άρνηση εκτέλεσης καθηκόντων θα πρέπει να γνωρίζουν οι εκπαιδευτικοί ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιτρέψει να υποκατασταθεί το Υπουργείο Παιδείας και η λειτουργία του από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών». Μάλιστα!
Αναλάβατε καθήκοντα, κύριε υπουργέ, την ώρα που άρχιζαν οι Εξετάσεις Τετράμηνων. Ολοκληρώσατε το έργο του προκατόχου σας. Συγχαρητήρια! Νικήσατε! Νικήσατε τα παιδιά. Τα καθυποτάξατε. Δια πυρός και σιδήρου. Μαζί, όμως, συνθλίψατε και την παιδικότητά τους, τη χαρά και το γέλιο τους.
Όσοι βρισκόμαστε στα σχολεία, αυτές τις μέρες, γιατί εσείς ήσαστε πολύ μακριά, είδαμε παιδιά αγχωμένα, νευρικά, απογοητευμένα, δυστυχισμένα. Ξέρω, θα πείτε ότι, σιγά-σιγά θα συνηθίσουν. Θα μάθουν να λένε και το «ποίημα» απ’ έξω. Θα αποστηθίζουν, θα παπαγαλίζουν, θα συλλέγουν γνώσεις με… ημερομηνία λήξης. Πότε, όμως, ενδέχεται να αποκτήσουν σκέψη κριτική, δημιουργική, δεξιότητες και εφόδια για τη ζωή; Να μπορούν να αντιλαμβάνονται τον κόσμο και να παρεμβαίνουν, όταν και εφόσον ενδείκνυται, για να τον αλλάξουν; Μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι!
Φυσικά, δεν φταίτε μόνο εσείς. Ούτε και ο προκάτοχος σας. Εκτελείτε πολιτικές της κυβέρνησης σας. Άκουσα και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να λέει διάφορα, ας μου επιτραπεί, ακατανόητα και εκτός πραγματικότητας: « Στόχος της κυβέρνησης είναι η δημόσια παιδεία να παράγει αποφοίτους λυκείων με σκέψη και ολοκληρωμένες προσωπικότητες». Ή ακόμα ότι: «Οι Εξετάσεις Τετράμηνων στοχεύουν στη μάθηση, όχι μέσα από την παπαγαλία». Αυτό μπορεί μόνο να ερμηνευτεί, κύριε πρόεδρε, ως μηδενική αντίληψη της πραγματικότητας! Κορωνίδα, φυσικά, όλων των πιο πάνω ήταν η δήλωση του προέδρου ότι συνομίλησε με τον Μπαμπινιώτη επί του θέματος και εκείνος έμεινε… «ενθουσιασμένος». Δεν λέω ότι ψεύδεται ο πρόεδρος, αλλά αλήθεια τον ενημέρωσε για το «φεστιβάλ εξετάσεων» στο οποίο επιδίδεται το ΥΠΠΑΝ, για την αποστήθιση, τον παπαγαλισμό, την κατακόρυφη αύξηση της παραπαιδείας, ότι ένας μαθητής της Α΄ Λυκείου θα δίνει τριάντα επτά (37) φορές εξέταση, ότι καθημερινά, έχει διαγωνίσματα, ότι στο δεκαήμερο των εξετάσεων οι μισοί μαθητές της Α΄ Λυκείου δεν παρουσιάζονταν στο σχολείο και παρόλα αυτά έμεινε ενθουσιασμένος;
Μας κάνατε και γελάσαμε, όμως, με την τελευταία σας εγκύκλιο. Ξαφνικά, γίναμε οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί του κόσμου. Μας ευχαριστείτε για την υπευθυνότητά μας, τον επαγγελματισμό μας, την επάρκειά μας και άλλες πολλές αρετές που επιδείξαμε κατά τις εξετάσεις τετραμήνων. Μας είπατε ανοιχτόμυαλους, οραματιστές, δημιουργικούς, ρίξατε και το απόφθεγμα του Καζαντζάκη για τον ιδανικό δάσκαλο που γίνεται γέφυρα να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Σίγουρα, κύριοι του υπουργείου, θα γελάτε κι εσείς και θα κλείνετε το μάτι ο ένας στον άλλο, γιατί ξέρετε τι κούφια λόγια είναι αυτές οι γαλιφιές. Ποια γέφυρα κ. υπουργέ; Την έχετε προ πολλού γκρεμίσει. Με μια διαφορά. Κανένας μαθητής, κανένας εκπαιδευτικός δεν βρισκόταν πάνω σ αυτήν. Φροντίσατε να τους τοποθετήσετε όλους από κάτω και μετά την γκρεμίσατε. Και τώρα, πανηγυρίζετε επί ερειπίων.
Έχω την αίσθηση, κ. υπουργέ, ότι κανένας δεν συμμερίζεται τις απόψεις σας για τις εξετάσεις τετραμήνων . Εσχάτως, και ο προϊστάμενος της Αξιολόγησης των Τετραμήνων, φαίνεται να ανθίσταται των επίσημων πολιτικών του Υπουργείου. Θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, να διαβάσετε και να ξαναδιαβάσετε τις θέσεις του, έτσι όπως ο ίδιος έχει δημοσιοποιήσει. Ούτε λίγο ούτε πολύ, παραδέχεται, ο πλέον αρμόδιος, τον οποίο εσείς ορίσατε, για την επιβολή της αναχρονιστικής αυτής αλλαγής ότι, δυστυχώς… αποτύχατε. Οι θέσεις του, κάτω από τον ευρηματικό τίτλο «Κάποιος πρέπει να είναι προετοιμασμένος είτε για τη ζωή, είτε για τις εξετάσεις. Επιλέγουμε το πρώτο», είναι καταπέλτης. Και εγώ επιλέγω, σίγουρα, το πρώτο. Μόνο που, αγαπητέ Σπύρο Αντωνέλλο, άργησες. Όχι, μια μέρα. Άργησες τόσο, όσο χρειαζόταν για να συντελεστεί αυτό το έκτρωμα στην εκπαίδευση. Κατά τ΄ άλλα, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι στα φινλανδικά σχολεία δεν υπάρχουν γραπτές δοκιμασίες κανενός είδους, εκτός από μια εξέταση στην τελευταία τάξη του Λυκείου και ότι τα βαρυφορτωμένα Αναλυτικά Προγράμματα (ύλη), δεν υφίστανται. Ενώ, σε μας συρρικνώνεται ο διδακτικός χρόνος και η ύλη παραμένει η ίδια. Τέλος, θα ταυτιστώ με την κατακλείδα ότι, το δημόσιο σχολείο δεν πρέπει να στερεί τη χαρά να μαθαίνει κανείς, να ονειρεύεται, να δημιουργεί, να κρίνει, να αποφασίζει, να δοκιμάζει τεχνικές και μεθόδους, που δεν αγχώνουν, αλλά, δημιουργούν την ιδανικότερη συνθήκη για έμπνευση και προκοπή. Αυτές ήταν, κύριε Αντωνέλλο, οι πάγιες θέσεις μας.
Γιατί, σύμφωνα με τον μεγάλο παιδαγωγό Ιωάννη Πεσταλότσι: «Ολόκληρο το παιδαγωγικό σύστημα δεν αξίζει μια δεκάρα, αν κάνει το παιδί να χάσει το γέλιο του, τη χαρά του και τη διάθεσή του για ζωή».
Καταλάβατε, κύριε Προδρόμου, γιατί το εγχείρημά σας δεν συνιστά διόλου μεταρρύθμιση; Είναι καταδικασμένο να αποτύχει, αφού, όπως φαίνεται, κανέναν δεν πείσατε. Κύρια, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, που βιώνουν όλη αυτή την παράνοια!!!
*Διευθυντής σε σχολείο Μέσης Εκπαίδευσης
