Ας πληθύνουν οι φωνές τώρα που «βράζει το σίδερο»
ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΟΥ*
Για πρώτη φορά γίνεται δημόσια παραδοχή από Υπουργό Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας πως το ένα τρίτο των μαθητών στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση φαίνεται να μην λαμβάνει καθόλου μέρος στη μαθησιακή διαδικασία. Καλή για αρχή, φτάνει ο κ. υπουργός να μη μείνει στις διαπιστώσεις.
Για χρόνια τώρα, κυβερνήσεις και υπουργοί παιδείας ταλαιπωρούν μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς και την κοινωνία γενικότερα με μεταρρυθμίσεις και στρατηγικές βιτρίνας, χωρίς απολύτως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Για χρόνια τώρα, από τον καιρό που τολμήσαμε οι εκπαιδευτικοί να τα λέμε δημόσια, τα γράφουμε και τα επαναλαμβάνουμε: Το μεγάλο ποσοστό των μαθητών που μπαίνουν στο Λύκειο χωρίς στόχους και χωρίς το απαραίτητο υπόβαθρο σε γνώσεις και δεξιότητες ώστε να έχουν την ελάχιστη ευκαιρία να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του αναλυτικού προγράμματος, όχι μόνο ταλαιπωρούν τον ίδιο τους τον εαυτό αλλά και τους υπόλοιπους συμμέτοχους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Ποιος φταίει; Σίγουρα όχι οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί όπως κάποιοι αρέσκονται να το παρουσιάζουν. Αυτοί θα έχουν την απόλυτη ευθύνη όταν τους προσφερθεί το κατάλληλο περιβάλλον, οι κατάλληλες συνθήκες και τα απαραίτητα εφόδια. Μέχρι τότε την ευθύνη πρέπει να την ψάξουμε αλλού. Σήμερα αναγκάζουμε γύρω στους 4000 με 5000 μαθητές να φοιτούν στο λύκειο ενώ θα έπρεπε να φοιτούν σε άλλα εκπαιδευτικά/επαγγελματικά προγράμματα στα οποία να βρίσκουν νόημα και ενδιαφέρον ώστε να αναπτύξουν τα ιδιαίτερα τους ταλέντα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι: Πως είναι δυνατόν τόσα χρόνια, τόσοι υπουργοί Παιδείας, τόσοι σύμβουλοι υπουργών και άλλοι τόσοι που αποφασίζουν για την δημόσια εκπαίδευση να μην καταλάβαιναν πως ένα ποσοστό 20%-30% των μαθητών δεν μπορούν να ανταποκριθούν επαρκώς στις απαιτήσεις του Λυκείου; Τι έκαναν για αυτούς τους μαθητές;
Προσωπικά πιστεύω πως οι «υπεύθυνοι» γνώριζαν και γνωρίζουν καλά τι συμβαίνει στα σχολεία μας. Είμαι επίσης απόλυτα πεπεισμένος πως ξέρουν και τις λύσεις. Φαίνεται όμως πως το κόστος είναι ψηλό και «ασύμφορο». Αν στην υφιστάμενη του κατάσταση το Δημόσιο Σχολείο ανταγωνίζεται επάξια την πολυδιαφημιζόμενη Ιδιωτική Εκπαίδευση σκεφτείτε τι θα γίνει όταν βρεθεί μια λειτουργική λύση στο πρόβλημα. Ποιος θα χάσει;
Να η ευκαιρία για έναν υπουργό να μείνει στην ιστορία ως ο υπουργός που άλλαξε τη Δημόσια Εκπαίδευση.
*Διευθυντής Λυκείου
Σωτήρης Μίχαλος:
Aug 12, 2020 at 12:30 PM
Μαθητές που γράφουν συνεχώς κάτω από τη βάση στην Α και στη Β Γυμνασίου περνούν γιατί είναι ...κρίμα. Όταν αυτοί οι μαθητές φτάνουν στη Γ Γυμνασίου, παίρνουν το απολυτήριο γιατί είναι κρίμα να το πάρουν οι συμμαθητές τους και αυτοί όχι.
Με υπαρκτά ή μη οικογενειακά προβλήματα ή προβλήματα υγείας, οι μαθησιακές δυσκολίες είναι εκεί αλλά κάποιοι τους σπρώχνουν να προχωρήσουν είτε σε Λύκειο, είτε σε Τεχνική Σχολή.
Και οι βαθμοί κάτω από τη βάση συνεχίζονται (από τη μεγάλη πλειοψηφία αυτών των μαθητών και μαθητριών) γιατί έτσι τους έχει μάθει το σύστημα.
Είναι κρίμα. Ας πάνε παρακάτω και βλέπουμε.
Kypros Panayi:
Aug 12, 2020 at 12:44 PM
Δεν έγινε ποτέ εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Κάθε φορά έγινε το ληστεία ωρων απο τον αντιπρωσοπο της ΟΕΛΜΕΚ για ικανοποίηση των ψηφοφόρων του. Πολύ σωστά τα λες και όσοι περασαν απο το δημόσιο σχολείο έχουν κάνει τις ίδιες διαπιστώσεις. Η παράνοια που υπάρχει να γινει το τρία δώδεκα και μάλιστα απο τα τρίμηνα θα συνεχίσει να υπάρχει. Κάτσε εξήγαγε στο μαθητή του δώδεκα ότι αδικήθηκε μεν αλλά...Διαφοροποίηση προγράμματος ημιεπαγγελματικό μπορεί να γινει και στο γυμνάσιο και στο λύκειο με μια επι πλέον αίθουσα τεχνολογίας. Μπορεί να γινει και μέσα στην αυλή. Το εκανα στο Φρεναρος και οι παραβατικοί μαθητές έγινα παράδειγμα προς μίμηση.
Πεγειώτης Χριστόδουλος:
Aug 12, 2020 at 09:35 PM
Οι ψυχολόγοι με πιο γλαφυρό τρόπο θα μπορούσαν να περιγράψουν τη ψυχική οδύνη που καθημερινά για 7 συνεχόμενες ώρες επιδέχεται αυτός ο τεράστιος αριθμός εφήβων μαθητών, που είναι υποχρεωμένοι να βρίσκονται κλεισμένοι σε κάποια σχολική αίθουσα, να ακούουν κάτι που δεν τους ενδιαφέρει αφού δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι λέγεται, από κάποιους που προσπαθούν να πουν αυτό που προβλέπει το αναλυτικό πρόγραμμα.
Συμπληρωματικά ας περιγράψουν τα αισθήματα του ενήλικα εκπαιδευτικού που είναι υπόχρεος να διδάξει κάτι, σε κάποιους που δεν τον ακούουν αφού δεν τους ενδιαφέρει μιας και δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι λέγεται, τα λέει όμως, ασχέτως αν γνωρίζει ότι τα λεγόμενα του τα ακούει μονάχα ο ... πίνακας.
Τρία χρόνια υπομονής και το πολυπόθητο χαρτί (απολυτήριο) εξασφαλίζεται.
Κάθε τέλος του μήνα ο μισθός εξασφαλίζεται.
Εκπαιδευτικός Τεχνικής Εκπαίδευσης