«Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο. Να γίνει δύναμη ζωής»
Η Επιτροπή Βιβλιοθήκης, που αποτελείται από μαθητές και καθηγητές του ΛυκείουΑγίου Σπυρίδωνα στην προσπάθειά του να προωθήσει τη δημιουργική γραφή οργάνωσε Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήριο «Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο – Να γίνει δύναμη ζωής», με καλεσμένη και συντονίστρια την ποιήτρια και ΕΜΕ φιλολογικών μαθημάτων Χρυσούλα Αλεξάνδρου. Στο εργαστήρι συμμετείχαν 10 μαθητές διαφορετικών κατευθύνσεων και τμημάτων με σκοπό τη μύησή τους στον όμορφο κόσμο της ποίησης.
Η ομάδα των παιδιών:
Γεωργίου Χρήστος Δούκας Γ31,
Νικολάου Παναγιώτης Α23,
Μαυρομουστάκης Μιχάλης Α23,
Βροντή Ορθοδοξία Α23,
Γεωργίου Κωνσνταντίνος Α22,
Νταμερλάνου Αννίτα Α23,
Αριστοτέλους Βιργινία Β33,
Μιλτιάδους Μιχάλης Γ31,
Γκιζίλα Δαλιδά Α22,
Γεωργίου Φλωρεντία Β6.
Στο ποιητικό αυτό εργαστήρι συναντήθηκαν διάφορες μορφές τέχνης. Συναντήθηκαν οι λέξεις, το χρώμα και ο ήχος. Τρεις διαφορετικές ομάδες μαθητών εργάστηκαν η μια για να εκφράσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις σε ποιητικό λόγο, η άλλη να τα αποτυπώσει ζωγραφικά και η τρίτη να επενδύσει την όλη αυτή διαδικασία μουσικά.
Καθώς η ομάδα ήταν ετερόκλητη και δεν γνωρίζοντανόλοι μεταξύ τους δημιουργήθηκε από την Χρυσούλα Αλεξάνδρου κατάλληλο κλίμα δεκτικότητας και συνεργασίας.
Η ποίηση είναι μια προσωπική δημιουργία μέσω της οποίας ο καθένας εκφράζει τις δικές τους προσωπικές ή και ενδόμυχες σκέψεις, τον τρόπο με τον οποίο βλέπει ή αντιλαμβάνεται αυτός τον κόσμο γύρω του. Ο Charles Baudelaire για τις αρχές της ποίησης είπε: «Ποίηση είναι η ανθρώπινη λαχτάρα για κάποια ανώτερη ομορφιά … κι αυτό βρίσκεται σ΄ έναν ερεθισμό της ψυχής»
Η διαδικασία αυτή έδωσε την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να αντιληφθούν τη λειτουργία της ποιητικής χρήσης της γλώσσας, να μυηθούν στο μαγικό παιχνίδι των λέξεων, των εικόνων, και των ήχων που αυτές αφήνουν ή δημιουργούν, αλλά και να προβληματιστούν γύρω από τεχνικές. Η κ. Αλεξάνδρου ενθάρρυνε την απελευθέρωση και έκφραση των ποιητικών τους αναζητήσεων και απόψεών τους γύρω από το θέμα που επέλεξαν. Ενδεικτικά παρατίθενται κάποιες σκέψεις των παιδιών ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες.
«Μέσα σ΄ όλο αυτό το όμορφο τοπίο, λειτουργούν γενικά όλες οι αισθήσεις μου, η όραση, ο όσφρηση, η αφή. Νιώθω πνευματική ευεξία και παράλληλα ένα δέος. Στη σκέψη μου όμως σχηματίζεται μια εικόνα…
Δεν φεύγει από το μυαλό μου το γεγονός ότι για κάποιους ανθρώπους δεν υπάρχει φως, χαρά στη ζωή τους, ελπίδα, γαλήνη. Με απασχολεί πώς θα μπορούσε να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στην ευτυχία των ανθρώπων».
Το αποτύπωμα της συλλογικής αυτής προσπάθειας παρατίθεται παρακάτω:
Απελευθέρωση και Αποκάλυψη
Ακουμπάω στη γέφυρα
του λευκού χειμώνα
μέρες γιορτής
Ο χρόνος
αντανακλάται στη σκέψη μου
Μοναξιά και πόνος
η ένταση της μέρας
απουσία φωτός
Στη γέφυρα η βουή του τρένου
Η καλύβα στο βάθος
λευκό πάνω στο πράσινο
η μυρωδιά του ξύλου
η αγκαλιά της φλόγας
το δέος των αισθήσεων
Απελευθέρωση και αποκάλυψη
****
Η βουή του τρένου στη γέφυρα
Οι κύκνοι συνοδεύουν!
Την οργάνωση και τον συντονισμό της δράσης είχε η φιλόλογος Κυριακίδου Νατάσα, υπεύθυνη Βιβλιοθήκης.
