Το Διοικητικό Δικαστήριο τρίτη, κατά σειρά, φορά έκανε αποδεχτη την προσφυγη του Ηλία Χαραλάμπους για την υπόθεση της απόφασης πλήρωσης της επίδικης θέσης Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης,του ΥΠΠΑΝ, στην οποία προήχθη το 2011 ο κ. Νεοκλέους.
Σύμφωνα με της Δικαστού Ε. Γαβριήλ, το ιστορικό της υποθεσης και η απόφαση έχει ως εξής:
Ε. ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, συνιστά η νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (εφεξής «ΕΔΥ»), που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 25.1.2019, με την οποία διορίστηκε αναδρομικά από 1.9.2011 στη θέση Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης, το ενδιαφερόμενο μέρος ΧΧΧΧ Νεοκλέους, αντί του αιτητή, μετά από διαδικασία επανεξέτασης κατόπιν ακυρωτικής απόφασης.
Η παρούσα διαδικασία, συνιστά την τρίτη, κατά σειρά, διαδικασία επανεξέτασης ακυρωθείσας απόφασης πλήρωσης της επίδικης θέσης Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης, μετά από την έκδοση τριών ακυρωτικών αποφάσεων. Για σκοπούς πληρότητας των δεδομένων, θα αναφερθώ εν συντομία, στο ιστορικό της διαδικασίας.
Συστάθηκε Συμβουλευτική Επιτροπή, η οποία στην Έκθεσή της, την οποία υπέβαλε προς την ΕΔΥ, σύστηνε μεταξύ άλλων, τόσο τον αιτητή, όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος. Αξιολόγησε την απόδοσή τους στην προφορική συνέντευξη, του δε αιτητή ως «Σχεδόν Πάρα Πολύ Καλό», την απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους, ως «Εξαίρετο». Κατά την τελική της αξιολόγηση, η Συμβουλευτική Επιτροπή αξιολόγησε τον αιτητή ως «Πάρα Πολύ Καλό» και το ενδιαφερόμενο μέρος ως «Εξαίρετο».
Ακολούθησε ενώπιον της ΕΔΥ προφορική συνέντευξη των υποψηφίων. Η Γενική Διευθύντρια αξιολόγησε τον αιτητή όσον αφορά την απόδοσή του στην προφορική συνέντευξη, ως «Πολύ Καλό», ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος ως «Σχεδόν Εξαίρετο» και σύστησε για διορισμό το ενδιαφερόμενο μέρος, σύσταση που η ΕΔΥ υιοθέτησε και επέλεξε για διορισμό τον κο Νεοκλέους.
Στην πρώτη ακυρωτική απόφαση στην Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 1365/11, ημερομηνίας 12.11.2013, κρίθηκε ότι δεν προέκυπτε από τα πρακτικά της ΕΔΥ το κατά πόσον η Γενική Διευθύντρια πριν προβεί σε σύσταση είχε στη διάθεσή της τους φακέλους των υποψηφίων, ενώ κρίθηκε ότι η σύσταση δεν ήταν σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων και η απόφαση της ΕΔΥ που την είχε υιοθετήσει οδηγείτο επίσης σε ακυρότητα, αφού λήφθηκε υπόψη στη σύσταση, η εντύπωση από την προφορική συνέντευξη, η οποία συνιστούσε εξωγενή παράγοντα. Το Δικαστήριο στην ακυρωτική του απόφαση, αναφέρθηκε και στο διδακτορικό τίτλο σπουδών του αιτητή, ο οποίος είναι σχετικός με τα καθήκοντα της θέσης, όμως μη προβλεπόμενος από το Σχέδιο Υπηρεσίας, υπό την έννοια ότι όφειλε η ΕΔΥ να σταθμίσει τη βαρύτητα που θα του αποδοθεί και σε περίπτωση μη επιλογής του αιτητή, να καταγραφούν οι λόγοι που να το αντισταθμίζουν.
Κρίθηκε, πρόσθετα, ότι υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα, που προέκυπτε εκ της κατοχής της θέσης Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης, από την 1.9.2007, έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους, που την κατείχε από 23.2.2009, δεδομένης της ισοδυναμίας τους στις υπηρεσιακές τους εκθέσεις των πέντε τελευταίων ετών, έδιδε στον αιτητή υπεροχή και σε πείρα.
Η ΕΔΥ προχώρησε σε επανεξέταση και κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 9.12.2013, αποφάσισε τον εκ νέου διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση, αναδρομικά από 1.9.2011.
Η νομιμότητα και αυτής της απόφασης προσεβλήθη από τον αιτητή και εκδόθηκε η επίσης ακυρωτική απόφαση στην Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 11/14, ημερομηνίας 15.3.2016.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε παράβαση δεδικασμένου, αφού και πάλιν ο Προϊστάμενος έλαβε υπόψη τα αποτελέσματα της προφορικής συνέντευξης των υποψηφίων κατά την σύστασή του, γεγονός που συμπαρέσυρε σε ακυρότητα και την τελική απόφαση της ΕΔΥ.
Δεύτερη επανεξέταση, οδήγησε και πάλιν σε επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους. Με την Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 564/16, ημερομηνίας 30.10.2018, ακυρώθηκε εκ νέου η εν λόγω απόφαση, αφού κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η Γενική Διευθύντρια έλαβε κατά τη διαμόρφωση της σύστασής της, το αποτέλεσμα της προφορικής συνέντευξης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, η οποία αποτελούσε εξωγενή παράγοντα, ενώ στη σύσταση δεν γίνεται καμία αναφορά στον διδακτορικό τίτλο του αιτητή, η οποίος ήταν σχετικός με τα καθήκοντα της θέσης, αν και μη προβλεπόμενος στο Σχέδιο Υπηρεσίας (ως κρίθηκε στην 1365/11) και στην οποία δεν γίνεται αναφορά ως προς την υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα και σε πείρα, έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους.
Η τρίτη επανεξέταση πλήρωσης της επίδικης θέσης, συνιστά το αντικείμενο της υπό εκδίκαση προσφυγής. Κατά τη συνεδρία της ΕΔΥ ημερομηνίας 4.12.2018, κλήθηκε η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας να προβεί σε σύσταση, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα του ουσιώδους χρόνου. Καταγράφεται πιο κάτω αυτούσια η δοθείσα σύσταση:-
«Με σκοπό τη διατύπωση σύστασης, έχω μελετήσει προσεκτικά τους Προσωπικούς Φακέλους καθώς και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, οι οποίοι ήταν στη διάθεσή μου, για τη θέση του Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης, οι οποίοι είναι όλοι Λειτουργοί της Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας.
Έχοντας υπόψη τα καθήκοντα, τις ευθύνες και τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, η οποία είναι Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής και είναι η ανώτατη στην ιεραρχία των θέσεων της Δημοτικής Εκπαίδευσης, έλαβα υπόψη μου όλα τα στοιχεία, όπως αυτά ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, περιλαμβανομένου του γεγονότος ότι ο ΧΧΧΧ Χαραλάμπους έχει οριακή αρχαιότητα έναντι του ΧΧΧΧ Νεοκλέους, κατέχει διδακτορικό τίτλο, οποίος δεν θεωρείται απαιτούμενο προσόν από το Σχέδιο Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, αποτελεί όμως επιπρόσθετο προσόν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.
Στην υπόθεση «Αντώνης Καφά ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2010)» αναφέρθηκαν τα ακόλουθα σε σχέση με τα δεδομένα στα οποία πρέπει να στηρίζεται η σύσταση του Διευθυντή: «Η σύσταση θα πρέπει να στηρίζεται στις προηγούμενες εμπειρίες για τον συγκεκριμένο υποψήφιο, τις συστάσεις των άμεσα προϊσταμένων του και την εξέταση των υπηρεσιακών του φακέλων. Η εντύπωση από τη συνέντευξη συνιστά εξωγενή παράγοντα.»
Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω και μελετώντας τους σχετικούς Προσωπικούς Φακέλους των υποψηφίων, έχω διαπιστώσει ότι μόνο στον ΧΧΧΧ Νεοκλέους, μεταξύ των ετών 2006-2010, είχαν ανατεθεί πρόσθετα διοικητικά καθήκοντα, αναφορικά με την παράγραφο 3(3) των απαιτούμενων προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης, σε παγκύπρια βάση, ως:
(α) Επιθεωρητής Ειδικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης για τα Επιμορφωτικά Κέντρα, στα οποία ως Προϊστάμενος ήταν υπεύθυνος για την οργάνωση, καθοδήγηση, εποπτεία και εργοδότηση του προσωπικού όλων των Επιμορφωτικών Κέντρων, σε παγκύπρια βάση.
(β) Επικεφαλής του κλιμακίου για εφαρμογή της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης σε ό,τι αφορά στο Ενιαίο Ολοήμερο Σχολείο και επέκτασης του θεσμού του προαιρετικού σχολείου. Σαν αποτέλεσμα της εργασίας του το 2006 ο Διευθυντής Δημοτικής Εκπαίδευσης, κ. Σ. Νικολαΐδης, διαβίβασε με σχετική επιστολή τις ευγνώμονες ευχαριστίες του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού, κ. ΧΧΧΧ Γεωργιάδη, για την προσφορά, το ζήλο, το υψηλό αίσθημα ευθύνης και την αφοσίωση που επέδειξε ώστε να υλοποιηθεί ο στόχος που τέθηκε για τη λειτουργία του ενιαίου ολοήμερου σχολείου (οι σχετικές επιστολές κατατίθενται).
Σε ό,τι αφορά στον ΧΧΧΧ Χαραλάμπους, δεν διαπιστώνεται από τους Προσωπικούς του Φακέλους να του είχαν ανατεθεί οποιαδήποτε πρόσθετα διοικητικά ή άλλα καθήκοντα αναφορικά με την παράγραφο 3(3) των απαιτούμενων προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης.
Με βάση τα θεσμοθετημένα κριτήρια και τα πιο πάνω στοιχεία, συστήνω για διορισμό τον ΧΧΧΧ Νεοκλέους.»
Η ΕΔΥ κατά τη συνεδρία της, ίδιας ημερομηνίας, αποφάσισε τον αναδρομικό διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση. Όπως προκύπτει από την επίδικη συνεδρία, η Επιτροπή έλαβε υπόψη της και την απόδοση των υποψηφίων κατά την ενώπιον της προφορική συνέντευξη, που έγινε στα πλαίσια της αρχικής διαδικασίας, όπου μεταξύ άλλων υποψηφίων, ο αιτητής αξιολογήθηκε ως «Πάρα Πολύ Καλός», ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος ως «Εξαίρετος».
Ως προς το κριτήριο της αξίας, η ΕΔΥ σημείωσε ότι όλοι οι υποψήφιοι βρίσκονται στο ίδιο περίπου επίπεδο. Αναφερόμενη η Επιτροπή στο κριτήριο της αρχαιότητας, σημείωσε ότι «[...] αυτή αφορά στην υπηρεσία των υποψηφίων στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία και δεν αποτελεί αρχαιότητα με την έννοια των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων».
Παραθέτω πιο κάτω, εκτενή αποσπάσματα από την επίδικη απόφαση:-
«Επιλέγοντας τον Νεοκλέους ΧΧΧΧ, η Επιτροπή σημείωσε ότι αυτός είχε αξιολογηθεί ως Εξαίρετος, τόσο στην ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής προφορική εξέταση όσο και στην τελική αξιολόγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, καθώς και στην ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση των υποψηφίων. Η Επιτροπή, περαιτέρω, σημείωσε ότι στην ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής προφορική εξέταση ο Χαραλάμπους ΧΧΧΧ είχε αξιολογηθεί ως Σχεδόν Πάρα Πολύ Καλός και στην τελική αξιολόγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ως Πάρα Πολύ Καλός, ενώ στην ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση ως Πάρα Πολύ Καλός.
Η Επιτροπή δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι, όπως άλλωστε αναφέρεται και στην απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου, ο Χαραλάμπους ΧΧΧΧ έχει προαχθεί στη θέση Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης από 1.9.07, ενώ ο Νεοκλέους ΧΧΧΧ από 23.2.2009, και ότι ο Χαραλάμπους ΧΧΧΧ διαθέτει, πρόσθετα από το απαιτούμενο μεταπτυχιακό δίπλωμα, και Διδακτορικό τίτλο, σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, ο οποίος όμως, δεν προβλέπεται, ούτε απαιτείται ως πλεονέκτημα και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή του απέδωσε τη δέουσα βαρύτητα.
Η Επιτροπή, περαιτέρω, σημείωσε ότι σημαντικό στοιχείο από το περιεχόμενο της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας, η οποία σύστησε τον Νεοκλέους ΧΧΧΧ, αποτελεί η αναφορά της στην εν γένει προσφορά του και ειδικότερα η αναφορά σε επιστολή που ο τότε Υπουργός Παιδείας, κ. ΧΧΧΧ Γεωργιάδης, είχε απευθύνει, σε ανύποπτο χρόνο, στον Νεοκλέους ΧΧΧΧ, επαινώντας τον για την προσφορά του, το ζήλο, το υψηλό αίσθημα ευθύνης και την αφοσίωση που επέδειξε ώστε να υλοποιηθεί ο στόχος για λειτουργία του ενιαίου ολοήμερου σχολείου, στοιχείο που επαυξάνει στην αξία του συγκεκριμένου υποψηφίου. Σε ό,τι αφορά την αναφορά της Γενικής Διευθύντριας σε πρόσθετα καθήκοντα που ανατέθηκαν στον Νεοκλέους και τα οποία διεκπεραίωσε επιτυχώς, η Επιτροπή έκρινε ότι δεν μπορεί να προσδώσει ιδιαίτερη σημασία στο στοιχείο αυτό, διότι δεν γνωρίζει αν η μη ανάληψη από τον Χαραλάμπους ΧΧΧΧ πρόσθετων, διοικητικής φύσεως, καθηκόντων οφειλόταν στο γεγονός ότι ο ίδιος δεν ενδιαφέρθηκε ή εάν η προϊστάμενη αρχή δεν του ανέθεσε τέτοια καθήκοντα, και, επίσης, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει κατά πόσον, εάν του ανατίθεντο τέτοια καθήκοντα δεν θα τα διεκπεραίωνε κατά τον ίδιο τρόπο όπως και ο Νεοκλέους.
Η Επιτροπή καταλήγοντας στην απόφασή της για επιλογή του Νεοκλέους ΧΧΧΧ, έλαβε υπόψη ότι πρόκειται για θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, την ανώτατη στην ιεραρχία των θέσεων της Δημοτικής Εκπαίδευσης, και ότι, σύμφωνα με τη σχετική νομολογία [....] η απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση έχει ιδιαίτερη σημασία και ότι εξ' αντιδιαστολής η βαρύτητα του κριτηρίου της αρχαιότητας/πείρας περιορίζεται. Η Επιτροπή, επιλέγοντας τον Νεοκλέους ΧΧΧΧ, έλαβε υπόψη ότι αυτός είχε αξιολογηθεί σε υψηλότερο επίπεδο τόσο από τη Συμβουλευτική Επιτροπή κατά την ενώπιόν της προφορική εξέταση [...] όσο και από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας [...] και διαθέτει υπέρ του σύσταση της Γενικής Διευθύντριας. Η Επιτροπή δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι οι υποψήφιοι [...] και Χαραλάμπους ΧΧΧΧ έχουν πείρα διάρκειας τριών περίπου ετών περισσότερη από τον υποψήφιο που έχει επιλεγεί, καθώς και ότι ο Χαραλάμπους ΧΧΧΧ διαθέτει διδακτορικό τίτλο, αλλά παρατήρησε ότι το προσόν αυτό του Χαραλάμπους δεν αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. [...]»
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, ισχυρίστηκε ότι η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας πάσχει, καθότι παραβίασε το δεδικασμένο, τη νομολογία και συγκρούεται επίσης με τα στοιχεία του φακέλου. Κατά την εισήγηση, σύμφωνα με το δεδικασμένο, ο αιτητής υπερέχει στο κριτήριο των προσόντων, ενώ υπερέχει και στο κριτήριο της αρχαιότητας, αλλά και σε πείρα, ως αυτό προκύπτει, κατά τις εισηγήσεις του, από την πρώτη ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή με αρ. 1365/11.
Ο αιτητής διατείνεται ότι η πάσχουσα σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, βασίστηκε ουσιωδώς στα καθήκοντα που το ενδιαφερόμενο μέρος εκτελούσε, κατά παράβαση της νομολογίας, αφού δεν είναι επιτρεπτή η θυματοποίηση ενός υποψηφίου με βάση τα καθήκοντα που του ανατίθενται. Ομοίως, συνεχίζει ο ισχυρισμός, ότι στην ίδια παράβαση της νομολογίας, υπέπεσε και η ίδια η ΕΔΥ, αφού η επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους στηρίχθηκε κατά σημαντικό μέρος και στην επιστολή του τότε Υπουργού Παιδείας, ενώ πρόσθεσε ότι, σχόλια Προϊσταμένων στις ετήσιες εκθέσεις και ευχαριστήριες επιστολές από τους Προϊσταμένους, αποτελούν εξωγενείς παράγοντες που θυματοποιούν τον αιτητή.
Ο αιτητής κάνει λόγο και για αντιφατική στάση της ΕΔΥ ως προς το κριτήριο της αρχαιότητας. Συγκεκριμένα, ενώ στις προηγούμενες διαδικασίες έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του αιτητή και της απέδωσε περιορισμένη σημασία, λόγω του ότι η θέση είναι διευθυντική, στην παρούσα διαδικασία, με αναφορά ότι η αρχαιότητα αφορά στην υπηρεσία των υποψηφίων στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία, δεν την έλαβε καθόλου υπόψη, κατά παράβαση του δεδικασμένου.
Πρόσθετος λόγος που εγείρεται από τον αιτητή άπτεται της σύγκρουσης των διαπιστώσεων της ΕΔΥ στην αξιολόγηση της ενώπιον της προφορικής συνέντευξης, με τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις, αφού για στοιχεία που και οι δύο υποψήφιοι αξιολογήθηκαν ως εξαίρετοι, δίδεται προβάδισμα στο ενδιαφερόμενο μέρος, ως κατέχων υψηλότερο επίπεδο γνώσεων, ενώ πουθενά η ΕΔΥ στα πρακτικά δεν κατέγραψε ότι η διαφορά της αξιολόγησης των δύο, ήταν οριακή.
Αντικρούοντας τις θέσεις του αιτητή, η ευπαίδευτη συνήγορος που εμφανίστηκε για τη Δημοκρατία, υπέβαλε ότι κατά τη διαδικασία επανεξέτασης, λήφθηκε υπόψη από την ΕΔΥ το δεδικασμένο που απέρρεε από τις ακυρωτικές αποφάσεις, αφού εξετάστηκε και συνεκτιμήθηκε η κατοχή του διδακτορικού τίτλου, ο οποίος προσμέτρησε μαζί με τα άλλα στοιχεία κρίσης και του δόθηκε η ανάλογη βαρύτητα. Η Δημοκρατία, ως προς το κριτήριο της αρχαιότητας, υποστήριξε τη νέα θέση της ΕΔΥ, ότι δηλαδή η αρχαιότητα του αιτητή δεν προκύπτει από το Ν. 1/90, αλλά από το Ν. 10/69 και έτσι δεν λαμβάνεται υπόψη, ενώ η πείρα του αιτητή τεκμαίρεται ότι λήφθηκε υπόψη. Ως προς τη βαρύτητα των προφορικών συνεντεύξεων, υποστηρίχθηκε ότι αυτή είναι μεγαλύτερη σε θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής και σε θέσεις ψηλά στην ιεραρχία.
Υποστηρίζει η Δημοκρατία ότι η νέα σύσταση της Γενικής Διευθύντριας ήταν σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων και ότι δεν θυματοποιούσε τον αιτητή, ενώ ισχυρίστηκε ότι οι ισχυρισμοί αυτοί δεν θα πρέπει να εξεταστούν, αφ' ης στιγμής η ΕΔΥ δεν υιοθέτησε το μέρος της σύστασης που αναφέρεται στα καθήκοντα που έχουν ανατεθεί στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Η παρούσα διαδικασία, συνιστά επανεξέταση πλήρωσης της επίδικης θέσης. Η ΕΔΥ δεσμευόταν από δεδικασμένο επί συγκεκριμένων κριθέντων ζητημάτων, ήτοι ότι ο αιτητής υπερείχε σε αρχαιότητα, ως εκ της κατοχής της θέσης Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης, από την 1.9.2007, έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους, που την κατείχε από 23.2.2009 και δεδομένης της ισοδυναμίας τους στις υπηρεσιακές τους εκθέσεις, η αρχαιότητα αυτή απέδιδε στον αιτητή υπεροχή και σε πείρα.
Σύμφωνα με την τελευταία ακυρωτική απόφαση στην υπόθ. αρ. 564/16, η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας ήταν πάσχουσα, αφού δεν έλαβε υπόψη της τον διδακτορικό τίτλο του αιτητή, ούτε και την υπεροχή του σε αρχαιότητα, αλλά και σε πείρα, αφού καμία αναφορά έκανε ως προς αυτές τις πτυχές.
Έχει ήδη εκτεθεί η υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους δοθείσα σύσταση της Γενικής Διευθύντριας. Σε συμφωνία με τις θέσεις του κου Κωνσταντίνου, απλή εξέτασή της, εμφανίζει σε μεγάλο βαθμό θυματοποίηση του αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους. Σε αυτήν, γίνεται ξεκάθαρη αναφορά στα καθήκοντα που είχαν ανατεθεί στο ενδιαφερόμενο μέρος, αφενός ως Επιθεωρητής Ειδικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης για τα Επιμορφωτικά Κέντρα και αφετέρου, ως επικεφαλής του κλιμακίου για εφαρμογή της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης σε σχέση με το Ενιαίο Ολοήμερο Σχολείο και την επέκταση του θεσμού του Προαιρετικού Σχολείου.
Και όπως αναφέρει η ίδια η Γενική Διευθύντρια, σε σχέση με την εκτέλεση αυτών του των καθηκόντων και ως αποτέλεσμα αυτής του της εργασίας, ο Διευθυντής Δημοτικής Εκπαίδευσης είχε διαβιβάσει στο ενδιαφερόμενο μέρος τις ευγνώμονες ευχαριστίες του τότε Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού, για την προσφορά, τον ζήλο, το υψηλό αίσθημα ευθύνης και την αφοσίωση που επέδειξε για την υλοποίηση του προγράμματος, που σημειώνεται ότι αποτελούσε μέρος των καθηκόντων που του ανατέθηκαν.
Έχει νομολογηθεί ότι, με κάποιες εξαιρέσεις, η φύση των καθηκόντων που ανατίθενται σε υπάλληλο δεν αποτελεί νόμιμο κριτήριο για την προτίμηση υπαλλήλου έναντι συναδέλφου του, γιατί αυτό ισοδυναμεί ουσιαστικά με θυματοποίηση και άνιση μεταχείριση των υποψηφίων. Στην Σταυρινίδης ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 145, κρίθηκε ότι το είδος ή η φύση των καθηκόντων δεν αποτελούν νόμιμο μέτρο κρίσης της αξίας τους, ενώ στην Γεωργίου ν. Α.Η.Κ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 674, λέχθηκε ότι η ικανότητα των υποψηφίων κρίνεται από την αντικειμενική αξία που εξάγεται από τις βαθμολογίες των εμπιστευτικών εκθέσεων.
Χρήσιμη αναφορά μπορεί επίσης να γίνει στις υποθέσεις Γεωργιάδης ν. Α.Η.Κ. (1996) 3 Α.Α.Δ. 249, Δημοκρατία ν. Αλεξάνδρου (1997) 3 Α.Α.Δ. 540, Κούλη ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 852, Κουρσάρος ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1999) 3 Α.Α.Δ. 345, Παπαδοπούλου κ.ά. ν. Ρ.Ι.Κ. (2009) 3 Α.Α.Δ. 362, Αττάς κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2012) 3 Α.Α.Δ. 8 και Αττάς κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2012) 3 Α.Α.Δ 438).
Η Γενική Διευθύντρια, στην προσπάθειά της να λάβει υπόψη τον διδακτορικό τίτλο σπουδών του αιτητή και την υπεροχή του σε αρχαιότητα και πείρα, ως αυτό απέρρεε από το δεδικασμένο των προηγούμενων ακυρωτικών αποφάσεων, εστίασε την προσοχή της, εσφαλμένα, στα καθήκοντα που εκτελούσε το ενδιαφερόμενο μέρος, τα οποία ανήγαγε σε ξεχωριστό και πολύ σημαντικό στοιχείο κρίσης, κατά παράβαση της νομολογίας.
Υπήρχε, εν προκειμένω, μία εσφαλμένη σύσταση, επί της οποίας δεν μπορούσε να λειτουργήσει η ΕΔΥ.
Η ΕΔΥ, όπως προκύπτει από τα πρακτικά συνεδρίας της ημερομηνίας 4.12.2018, έλαβε υπόψη και τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, όχι όμως στο σύνολό της, όπως αφήνεται να νοηθεί από τη λεκτική αναφορά σε αυτήν. Η Επιτροπή, υιοθέτησε το μέρος εκείνο της σύστασης, στο οποίο γίνεται αναφορά στην επιστολή που απέστειλε ο τότε Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού, προς το ενδιαφερόμενο μέρος, επαινώντας τον για το ζήλο, το υψηλό αίσθημα ευθύνης και την αφοσίωση που έδειξε για την υλοποίηση της λειτουργίας του ενιαίου ολοήμερου σχολείου, στοιχείο που όπως ανέφερε η ΕΔΥ, επαυξάνει στην αξία του. Η ΕΔΥ, αναφέρει πρόσθετα, ότι δεν μπορεί να προσδώσει ιδιαίτερη σημασία στο μέρος της σύστασης που αναφέρεται στα καθήκοντα που ανατέθηκαν στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Όμως, παραγνώρισε η ΕΔΥ, κατά τη δική μου θεώρηση, ότι ολόκληρη η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, στηριζόταν αποκλειστικά στα καθήκοντα που εκτελούσε το ενδιαφερόμενο μέρος. Ακόμα και η επιστολή του τότε Υπουργού Παιδείας, που αποτέλεσε το μέρος εκείνο της σύστασης που υιοθέτησε η ΕΔΥ, αφορούσε στα καθήκοντα που το ενδιαφερόμενο μέρος εκτελούσε.
Συνεπώς, ακόμα και αυτή η πτυχή της σύστασης, που υιοθέτησε η ΕΔΥ, έπασχε. Πολλαπλώς πάσχουσα, κρίνεται ότι είναι η αναφορά, τόσο της Γενικής Διευθύντριας, όσο και της ΕΔΥ στην ευχαριστήρια επιστολή του τότε Υπουργού Παιδείας προς το ενδιαφερόμενο μέρος, και η οποία αποτέλεσε πεπλανημένα λόγο προτίμησης του τελευταίου έναντι του αιτητή, αφού αυτή όχι μόνον εστιαζόταν και σχετιζόταν με τα καθήκοντα που εκτελούσε το ενδιαφερόμενο μέρος, αλλά σε αυτήν εκφραζόταν έπαινος του κου Νεοκλέους, σε σχέση με στοιχεία για τα οποία ήδη αξιολογήθηκε στις υπηρεσιακές του εκθέσεις, όμοια με τον αιτητή και δεν μπορούσαν αυτά, ήτοι ο ζήλος, η αφοσίωση και το υψηλό αίσθημα ευθύνης να επαυξάνουν την αξία του έναντι του αιτητή που αξιολογήθηκε σε αυτά τα στοιχεία, στο ίδιο επίπεδο με το ενδιαφερόμενο μέρος.
Εν πάση περιπτώσει, συγχαρητήριες επιστολές δεν μπορούν να μεταβάλουν την εικόνα ενός υποψηφίου, όπως αυτή προκύπτει διαχρονικά από τις υπηρεσιακές του εκθέσεις, ούτε και τα καθήκοντα που ανατίθενται αποτελούν παράγοντα που θα μπορούσε νομίμως να επηρεάσει τον παράγοντα της αξίας. Ενδεχομένως, αυτά τα στοιχεία να επηρέασαν την αξιολογική κρίση κατά την ετοιμασία των υπηρεσιακών εκθέσεων, αλλά δεν μπορούν να λαμβάνονται υπόψη αυτοτελώς.
Πρόσθετα, η ΕΔΥ κατά την επανεξέταση, έκανε αναφορά στην αρχαιότητα των υποψηφίων. Πλην όμως άλλαξε θεώρηση, αφού ανέφερε ότι η αρχαιότητα των υποψηφίων, αφορά στην υπηρεσία τους στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία και συνεπώς δεν αποτελεί αρχαιότητα στη βάση του Ν. 1/90. Αυτό αποτελεί παράβαση του δεδικασμένου, αφού η ΕΔΥ όχι απλώς παραγνώρισε το δεδικασμένο ως προς την υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα, αλλά άλλαξε και την εκτίμησή της, κατά παράβαση των δεσμευτικών πλέον κρίσεων από την ακυρωτική απόφαση στην υπόθ. 1365/11.
Αλλά και ως προς το διδακτορικό τίτλο σπουδών του αιτητή, φαίνεται ότι η ΕΔΥ δεν συμμορφώθηκε με τις κρίσεις των προηγούμενων ακυρωτικών αποφάσεων και ιδίως με την ακυρωτική απόφαση στην υπόθ. αρ. 1365/11, στην οποία κρίθηκε ότι η ΕΔΥ όφειλε να σταθμίσει τη βαρύτητα που θα αποδοθεί στο διδακτορικό του αιτητή και σε περίπτωση μη επιλογής του να καταγράψει τους λόγους που να το αντισταθμίζουν.
Παρόλα ταύτα, κανένα αντιστάθμισμα αναφέρθηκε από την Επιτροπή, κατά παράβαση του δεδικασμένου, παρά μόνον ότι ο διδακτορικός τίτλος, αν και σχετικός με τα καθήκοντα της θέσης, εφόσον δεν προβλέπεται ως πλεονέκτημα, του αποδίδεται η δέουσα βαρύτητα. Η ΕΔΥ, σε συμφωνία και με τη νομολογία, όφειλε να συνεξετάσει τα δεδομένα των δύο υποψηφίων και να τα συνεκτιμήσει όχι μόνο λεκτικά, αλλά και ουσιαστικά.
Υπό το φως των ανωτέρω, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Επιδικάζονται υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ' ων η αίτηση €2.000 πλέον Φ.Π.Α.
Ε. Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.
ΠΗΓΗq CyLaw
