ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΣΑΒΒΑ ΣΕΠΟΥ*
“Ου φροντιστέον τε ερούσιν
οι πολλοί, αλλ΄ οι επαΐοντες”
Πλάτωνος Κρίτων 47d
TIMS, PISA και Παγκύπριες έχουν επισημάνει την αδυναμία των μαθητών μας να αντιμετωπίσουν ένα γραπτό δοκίμιο, με τους βαθμούς τους να υστερούν μέχρι και κατά οκτώ μονάδες του προφορικού των τριμήνων, με αποτέλεσμα η γενική αξιολόγηση των μαθητών να στερείται εγκυρότητας και αξιοπιστίας.
Η καθιέρωση του κοινού γραπτού στα παράλληλα τμήματα προσέδωσε αξιοπιστία στην αξιολόγηση δημιουργώντας παράλληλα ασήκωτο φόρτο εργασίας στους μαθητές οι οποίοι πέρα από το δίωρο κοινό της Φυσικής εκαλούντο την ίδια μέρα να γράψουν άλλα δύο ή και τρία διαγωνίσματα.
Στην προσπάθειά μου να εξορθολογήσω την αξιολόγηση των μαθητών, στην πρώτη μου συνεδρία με τους λυκειάρχες παρουσίαζα μικροέρευνα για το κάθε σχολείο ξεχωριστά με τα αποτελέσματα των Παγκυπρίων σε σύγκριση με τα προφορικά του έτους και ζητούσα από τους συντονιστές να κάνουν το ίδιο για κάθε καθηγητή ξεχωριστά, θέτοντας τους προ των ευθυνών τους για σκόπιμο παραφούσκωμα των προφορικών.
Ο Ανδρέας Δημητρίου χώρισε το διδακτικό έτος σε δύο τετράμηνα και ο Κώστας Καδής κατάφερε να περάσει τον νόμο των τετραμηνιαίων εξετάσεων. Η ΟΕΛΜΕΚ έκανε δημοψήφισμα με το 76% να τάσσεται εναντίον του συγκεκριμένου νόμου του κράτους. Τα καινούρια αφεντικά των καθηγητών, κραδαίνοντας το δημοψήφισμα τα έχουν βάλει με τους γονείς και τον πρόεδρό τους που διαφωνούν με τις απεργίες και ζητάνε να μάθουν τα παιδιά τους γράμματα. Ο Χάμπιαουρης – κατά τον Εμπάτικο τονισμό – άπειρος περί τη Μέση Εκπαίδευση και περιδεής έναντι των συνδικαλιστών αποφεύγει ακόμα και να ψελλίσει τη λέξη εξετάσεις αποκαλώντας τες “μεγάλο διαγώνισμα”. Η σιδηρά κυρία μετά από επτά χρόνια στο Υπουργείο Παιδείας και άλλα έντεκα στην πρωθυπουργία του H.B. συνήθιζε να λέει “Αλίμονο σ΄ εκείνον τον πολιτικό που ασυλλόγιστα υποχωρεί έναντι των αδικαιολόγητων απαιτήσεων του κομματικού συνδικαλισμού”.
Στο Παγκύπριο του ΄50 είχαμε τις εξετάσεις τετραμήνων και αυτή η καινοτομία μαζί με άλλες πολλές κατέστησαν το σχολείο το καλύτερο του Ελληνισμού.
΄Εχω καθίσει στη ζωή μου σε αμέτρητες εξετάσεις από το Δημοτικό Ιδαλίου στο Παγκύπριο, στο Καποδιστριακό, το Λονδίνειο και το Οξφορδιανό, εξετάσεις εισιτήριες, προαγωγικές, απολυτήριες, επί πτυχίω, επί υποτροφία και επί επαγγελματική προαγωγή, πάντοτε διερωτώμενος προς τι όλο αυτό το βάσανο. Η απάντησή μου ξεκάθαρη, υπήρξαν όλες ευεργετικές και μου δίνουν ακόμα και τώρα “επί γήραος ουδώ” τη δυνατότητα να βάζω πότε – πότε το μικρό μου λιθαράκι στο εκπαιδευτικό μας οικοδόμημα.
Κανένα απολυτήριο δεν αναγνωρίζεται πουθενά στον κόσμο αν δεν έχει προκύψει μέσα από έγκυρες αξιόπιστες εξωτερικές εξετάσεις. Ουδείς εμπιστεύεται γιατρό, φαρμακοποιό, μηχανικό ή άλλον επιστήμονα που να μην έχει λιώσει παντελόνια στην καρέκλα των εξωτερικών εξετάσεων.
Οι εξετάσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τους μαθητές διότι:
Ο σοφός μας δάσκαλος Ευάγγελος Παπανούτσος, η ψυχή της μεταρρύθμισης του ΄64, στο βιβλίο του “Η παιδεία, το μεγάλο μας πρόβλημα”, εκδόσεις “Δωδώνη” 1976, επισημαίνει ότι: Η πολιτεία καθορίζει ποιον τύπο Πολίτη θέλει να δημιουργήσει, η αρμόδια αρχή, υπουργικό και υπουργός διαβουλεύονται με εκπαιδευτικούς, γονείς, συνδικαλιστές και μαθητές και προδιαγράφουν σε γενικές γραμμές το εκπαιδευτικό σύστημα.
Τα ειδικότερα θέματα, αναλυτικά, διδακτικές μέθοδοι, αξιολόγηση μαθητών και καθηγητών είναι θέμα ειδικών επιστημόνων και άλλων επαϊόντων για τα οποία αποφασίζει η αρμόδια αρχή και όχι οι πολιτικοί, οι γονείς, οι συνδικαλιστές και οι μαθητές. Ο σοφός Παπανούτσος σε μια συναρπαστική του διάλεξη τον Απρίλη του ΄65 ενώπιον του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, του Γέρου της Δημοκρατίας όπως τον λέγαμε και του δικού μας Λουκή Ακρίτα μας παρομοίωσε το εκπαιδευτικό σύστημα μ΄ ένα σπίτι του οποίου ιδιοκτήτης είναι ο λαός, αρχιτέκτονες οι ανώτατοι λειτουργοί, επιστάτες οι επιθεωρητές και οικοδόμοι οι εκπαιδευτικοί. Προϋπόθεση επιτυχίας είναι ο αλληλοσεβασμός και η απόλυτη τήρηση της Πλατωνικής επιταγής της οικειοπραγίας.
Είμαι στην παιδεία πέραν του μισού αιώνος και έχω καταγράψει δύο εκπαιδευτικά εγκλήματα.
Πρώτον, την απόφαση των κομμάτων να ψηφίσουν την κομματικοποίηση της παιδείας, καθιστώντας τα σχολεία κομματικά παραμάγαζα και τους μαθητές άβουλους κλακαδόρους του κάθε κομματικού.
Δεύτερο, μέγα πλήγμα στην παιδεία, η ελαφρά τη καρδία απόφαση του Χαμπιαούρη να εξευτελίσει “ένα εκ των καλυτέρων διευθυντών” και εν τω προσώπω του το ελληνικό σχολείο.
* Φιλόλογος εταίρος του London University Institute of Education
πρ. Γυμνασιάρχης, Λυκειάρχης, Επιθεωρητής και Επαρχιακός Μέσης Εκπαίδευσης
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΑΠΠΕΛΛΟΣ:
Sep 26, 2019 at 11:29 PM
Κύριε Σέπο, με βάση τους δέκα λόγους που αναφέρεται (σωστοί κατά την άποψη μου) όπου οι εξωτερικές εξετάσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τους μαθητές γιατί οι άριστοι των αρίστων που έχουν εκπονήσει την έχουν μόνο 30% βαρύτητα στην 90λεπτη εξέταση; Μήπως αυτοί οι ,
αφού κατά την άποψή σας οι εξετάσεις επιστρατεύουν τις γνώσεις και τη φαντασία, θέλουν τους μαθητές να περνούν τα μαθήματα με περισσότερη ευκολία;
Αφού είσαστε υπέρ των εξετάσεων τετραμήνων (εγώ είμαι εναντίον με την όλη διαδικασία), θέλω να μου απαντήσετε. Εάν ένα ποσοστό μαθητών δεν κατορθώσει να περάσει ούτε στην εξεταστική Ά τετραμήνου ούτε στην εξεταστική ΄Β τετραμήνου ή τη μία από τις δύο και παραπέμπονται σε ανεξέταση στο τέλος, η ύλη της ανεξέτασης που θα παρακαθήσουν θα είναι της Ά, της ΄Β (αναλόγος) ή του συνόλου και των δύο τετραμήνων;
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΨΗΛΟΓΕΝΗΣ:
Sep 27, 2019 at 03:38 PM
Εξετάσεις ούτως ή άλλως υπάρχουν και με το υφιστάμενο σύστημα στο τέλος της χρονιάς σε ολόκληρη την ύλη. Μπορούμε άμα θέλουμε να τις κάνουμε ενιαίες (κοινές για όλους τους μαθητές με το ίδιο εξεταστικό δοκίμιο). Είμαι μαθηματικός και φέτος διδάσκω και σε Α' Λυκειου προσανατολισμού. Παλαιότερα κάναμε 3 διαγωνίσματα (ένα για κάθε ενότητα) για το α' τετράμηνο. Τώρα καλούμαστε να κάνουμε ένα 40' διαγώνισμα σε ενότητα, ένα 20' σε ενότητα και τις εξετάσεις τετραμήνων σε περίπου 3-4 ενότητες μαζί από τις πέντε. Ο μαθητής πάλι θα έχει να δώσει 3 εξετάσεις όπως και πριν. Προηγουμένως, προετοιμαζόταν σταδιακά σε κάθε ενότητα ενώ τώρα θα υπάρχει μεγαλύτερο κενό διάστημα στο οποίο αφού οι μαθητές δεν θα έχουν διαγώνισμα δεν θα διαβάζουν. Με τις τελικές εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς έκαναν και επανάληψη όλης της ύλης ενώ με τις εξετάσεις τετραμήνων η ύλη κατακερματίζεται. Αν στο υφιστάμενο σύστημα αναθεωρήσουμε τη διδακτέα ύλη σε σχέση με το διαθέσιμο διδακτικό χρόνο (μειώνοντας αν χρειάζεται τη διδακτέα ύλη και αυξάνοντας το διδακτικό χρόνο) θα μπορούμε να πετύχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Επίσης, οι μαθητές και για τα έξι χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση θα δίνουν εξετάσεις τετραμήνων στη μισή ύλη και θα καλούνται στο τέλος να δίνουν Παγκύπριες Εξετάσεις σε όλη την ύλη!! Τέλος, στα πλαίσια μάθησης και στις οδηγίες που έχουν δοθεί για την αξιολόγηση του μαθητή με βάση το νέο σύστημα υπάρχουν πολλές ασάφειες για τις οποίες ούτε οι αρμόδιοι δεν γνώριζαν να εξηγήσουν (Π.χ. το 5% για εξωδιδακτικές δραστηριότητες) και ένα σωρό προβλήματα που θα προκύψουν κατά τη περίοδο των εξετάσεων τετραμήνων. Οι απόψεις που εκφράζω είναι πρώτα με την ιδιότητα μου ως γονέας μαθητών που φοιτούν στο Γυμνάσιο με τις εμπειρίες που έχω τα τελευταία 16 ως εκπαιδευτικός στη Μέση Εκπαίδευση.
Μιχάλης Α. Πόλης:
Sep 27, 2019 at 05:51 PM
Το πως γράφει καθένας το επίθετο του και πως το τονίζει είναι προσωπικό δεδομένο και υπόθεση.
"Ου φροντιστέον τε ερούσιν οι πολλοί αλλά οι επαϊοντες" και Τα ειδικότερα θέματα αναλυτικά, διδακτικές μέθοδοι αξιολόγηση μαθητών και καθηγητών είναι θέμα ειδικών επιστημόνων και άλλων επαϊόντων για τα οποία αποφασίζει η αρμόδια αρχή και όχι οι πολιτικοί"Ας καταργήσουμε λοιπόν τη Δημοκρατία και ας εγκαθιδρύσουμε τη δικτατορία των ειδικών και των επαϊόντων.
Αν η σιδηρά κυρία ( προφανώς εννοεί τη νεοφιλελεύθερη Μάργκαρετ Θάτσερ που εξόντωσε τις συντεχνίες των μεταλλορύχων κλπ ) είναι πρότυπο διακυβέρνησης ας κρίνει ο καθένας. Να υποθέσουμε ότι αν μπορούσατε θα διαλύατε τις συντεχνίες κ. Σέπο;
" Είμαι στην Παιδεία πέραν του μισού αιώνος" Άραγε πώς θα σας θυμάται κάποιος μετά από 50 χρόνια κ. Σέπο; Εσείς που κρίνετε όλους τους άλλους δεν θα ήταν καλό να προβείται σε αυτοκριτική;
Αναφέρετε ότι είσαστε πρώην " Γυμνασιάρχης, Λυκειάρχης, Επιθεωρητής, Επαρχιακός Μέσης Εκπαίδευσης" Απλός καθηγητής υπήρξατε; Γιατί δεν το αναφέρετε; Για πόσα χρόνια διδάξατε ως απλός καθηγητής στην έδρα; Γιατί δεν το αναφέρετε για να γνωρίσουμε την εκπαιδευτική σας πείρα; Νομίζετε ότι οι μαθητές εκείνης της μακρινής εποχής που είσαστε μάχιμος εκπαιδευτικός είναι του ιδίου φυράματος με τους σημερινούς;