ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ Θ.ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ*
Ο κορωνοϊός έχει μπει στη ζωή μας ξαφνικά και έχει φέρει μεγάλες αλλαγές στην καθημερινότητά μας. Σε μερικές περιπτώσεις εκδηλώθηκε η γνωστή ακραία μας αντίδραση σε περιπτώσεις, που αντιμετωπίζουμε κάποιο ασυνήθιστο πρόβλημα. Ο πανικός έκαμε την εμφάνισή του και εκδηλώθηκε με την εξαφάνιση από την αγορά των μασκών και των αντισηπτικών διαλυμάτων. Ακόμα και τα ράφια υπεραγορών γνώρισαν την αντίδραση του πανικού, λες και ο κορωνοϊός θα εξαφανίσει τα τρόφιμα και μεις, προνοητικοί, μαζέψαμε αρκετά για ώρα ανάγκης.
Το σημαντικότερο όμως είναι η αντιμετώπιση του θέματος με υπομονή, λογική, και υπακοή στις οδηγίες των ειδικών και στα μέτρα που η κυβέρνηση και το υπουργείο έχουν επιβάλει για αντιμετώπιση του ιού και κυρίως για να μπορέσουμε να τον περιορίσουμε, ώστε να προσβληθούν όσο το δυνατόν λιγότερα άτομα. ΄Ετσι θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα με τις λιγότερες απώλειες στην υγεία του λαού, στην οικονομία και στο κοινωνικό σύνολο.
Χρειάζεται να επιστρατεύσουμε τις αρετές του αλτρουϊσμού, της συλλογικότητας, της συναντίληψης, της αλληλοβοήθειας, της αλληλοκατανόησης και της υπακοής στους κανονισμούς προστασίας. Χρειάζεται ακόμα να αποβάλουμε κάποιες κακές αντιδράσεις μας, που είναι αποτέλεσμα των τελευταίων κοινωνικών αλλαγών και της στροφής προς το εγώ, αντί προς το εμείς. Τέτοια συμπεριφορά εκδηλώνεται με την αντίδραση κατοίκων, όταν γίνεται λόγος για χρήση υποδομών της περιοχής τους για περίθαλψη ατόμων, που θα προσβάλει ο ιός. Φαίνεται ότι στις μέρες μας έχει αμβλυνθεί το συναίσθημα της συναντίληψης, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας και έχει μεγιστοποιηθεί το συναίσθημα της εγωιστικής αντίληψης στην αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων.
Είδαμε αντιδράσεις κατοίκων, που δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να φιλοξενηθούν στην περιοχή τους άτομα που θα είχαν προσβληθεί από τον ιό. Αυτή η συμπεριφορά είναι αντίθετη με την παράδοση του λαού μας, ο οποίος ενωμένος αντιμετώπιζε ομαδικά κάθε δυσκολία ή πρόβλημα. Τώρα η διάθεση αυτή έχει αλλοτριωθεί. Διατηρήθηκε μόνο η διάθεσή μας για εισφορά χρημάτων για βοήθεια πασχόντων και απάμβλυνση προβλημάτων. Θεωρήσαμε ότι ο πλούτος μπορεί να θεραπεύσει κάθε δυσκολία και για τούτο προσφέροντας μικρή ή μεγάλη εισφορά κάμνουμε το καθήκον μας προς την κοινωνία και τον συνάνθρωπό μας.
Τελευταίως το υπουργείο υγείας έχει ανακοινώσει ότι το Γενικό Νοσοκομείο Αμμοχώστου έχει οριστεί ως το νοσοκομείο αναφοράς για τον κορωνοϊό. Αυτό σημαίνει ότι στο νοσοκομείο της επαρχίας μας θα περιθάλπονται όσοι προσβάλλονται από τον κορωνοϊό.
Με έκπληξη μου είδα αντιδράσεις και διαμαρτυρίες τόσο από κατοίκους της περιοχής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσο και επίσημες διαμαρτυρίες με επιστολές των τοπικών αρχών των δήμων και των κοινοτήτων της περιοχής. Κυριότερο επιχείρημα είναι ότι θα πληγεί ο τουρισμός της περιοχής και ότι οι κάτοικοι της περιοχής θα στερούνται ιατρικών υπηρεσιών που το νοσοκομείο προσφέρει στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου.
Με έκπληξη παρακολουθώ τις αντιδράσεις και τις διαμαρτυρίες. Εξηγώ μόνο τις επίσημες διαμαρτυρίες των αρχών, που θεωρούν ότι είναι υποχρέωσή τους να διεκδικούν για την περιοχή τους και να εκφράζουν αυτό που θεωρούν ότι πιστεύει η κοινή γνώμη και οι ψηφοφόροι τους. Όμως δεν ανέμενα την αντίδραση του απλού κόσμου. Από τα πρώτα χρόνια της μετοίκησής μου στο Παραλίμνι, πριν πενήντα τρία χρόνια, είχα εντυπωσιαστεί από την κοινωνική συνείδηση και την αλληλεγγύη των κατοίκων προς τον συνάνθρωπό τους και τη διάθεση όλων να προσφέρουν υλική, ηθική και κάθε είδους βοήθεια προς όσους αντιμετώπιζαν προβλήματα.
Αναμένω ότι οι κάτοικοι της περιοχής και ιδιαίτερα του Παραλιμνίου και της Δερύνειας, που τους έχω γνωρίσει καλύτερα, θα έχουν την ίδια συμπεριφορά που είχαν οι γονιοί και οι παππούδες τους τον περασμένο αιώνα, όταν η Κύπρος αντιμετώπιζε τις δυσκολίες του εθνικού αγώνα της ΕΟΚΑ το 1955 ή κάποιο κοινωνικό πρόβλημα, όπως την προσφυγιά το 1974.
Μπορεί σήμερα όλοι να σκέφτονται τον τουρισμό και τα οφέλη του. Αλλά οι γονιοί και οι παππούδες τους σκέφτονταν πρώτα την Κύπρο, κάθε συνάνθρωπο που χρειαζόταν την βοήθειά τους και κάθε τι που έδειχνε ότι οι κάτοικοι της περιοχής είναι αλτρουϊστές, έχουν ομαδικό πνεύμα, και αντιμετωπίζουν με αίσθημα ευθύνης, κοινωνικής ευαισθησίας και πατριωτισμού κάθε πρόβλημα που ταλανίζει την Κύπρο.
Και για να βάλω και μια πινελιά αισιοδοξίας στο κείμενό μου, θέλω να πω και τούτο: Ελπίζω να μη χρειαστεί για πολύ καιρό το νοσοκομείο μας να είναι νοσοκομείο αναφοράς του κορωνοϊού και να περιθάλψει όσο το δυνατό λιγότερους. Όμως σε αυτούς τους λίγους ή πολλούς μπορεί να είναι και κάποιος από μας. Κι έτσι τουλάχιστον εμείς, οι κάτοικοι της περιοχής θα έχουμε το νοσοκομείο αναφοράς πολύ κοντά μας και κοντά στους δικούς μας και τις οικογένειές μας.
Εύχομαι και αναμένω αλλαγή της σημερινής νοοτροπίας και σύντομη απαλλαγή όλης της Κύπρου από τον κορωνοϊό. Εύχομαι η ανθρωπιά των παππούδων μας να γεμίσει την καρδιά όλων μας. Η αντιμετώπιση του κορωνοϊού είναι υπόθεσή όλων μας και για όλη την Κύπρο. Ας ενεργήσουμε με σοβαρότητα και κοινωνική υπευθυνότητα. Προπάντων ας μην αφήσουμε τον κορωνοϊό να αλλοιώσει την παραδοσιακή ανθρωπιά του κυπριακού λαού.
*Πρώην επιθεωρητής Δημοτικής
