Περί βιασμού – Η βαθύτερη όψη


ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ*

Ο βιασμός ανέκαθεν υπήρξε ένα μεγάλο ντροπιαστικό καρκίνωμα της κοινωνίας των ανθρώπων, ένα αρρωστημένο απόστημα. Δυστυχώς, όσο τα χρόνια περνούν, τα περιστατικά τόσο και πληθαίνουν. Κάθε φορά ο νους εξίσταται και φρίττει απέναντι στο άκουσμα της είδησης, ομολογώντας τη διαστροφή του ανθρώπου, διότι περί τέτοιας πρόκειται. Ας σκάψουμε όμως κάπως βαθύτερα και ας τολμήσουμε να δούμε την πραγματικότητα ως έχει.

Καταρχάς ο βιασμός, με πρωταγωνιστή συνήθως το αρσενικό πηγάζει από την αδυναμία του ανθρώπου να διαχωρίσει την σεξουαλικότητα από την ηθική, να μπορέσει να χαλιναγωγήσει με τη λογική του, όση, τα ένστικτα και τις ορμές του και να τα διαχειρίζεται αναλόγως και καταλλήλως.  Άνθρωπος άνευ λογικής, είναι πολύ επικίνδυνος. Πόσο μάλλον άνευ ηθικής. Ανεξέλεγκτος. Και επί το θεολογικότερο, ο μεγάλος πατέρας της Εκκλησίας μας Άγ. Γρηγόριος Παλαμάς είπε σχετικά. «νους γαρ αποστάς του Θεού, ή κτηνώδης γίνεται ή δαιμονιώδης».

Η κοινή γνώμη πάντα στο άκουσμα μιας αναφοράς σε βιασμό, ατομικό, ομαδικό ή οργανωμένο ξεσπά σε οργή και θυμό και ζητά αδίκαστα και ανελέητα την κεφαλή του βιαστή επί πίνακι. Ωστόσο, ακούγονται κι άλλες φωνές που προκαλούν την αντίδραση των περισσοτέρων. Φωνές που μιλούν  για την προκλητική εμφάνιση των γυναικών και γενικά την έντονη σεξουαλικότητα στον χώρο της μόδας. Προσωπικά, όσο κι αν δεν δίνω κανένα άλλοθι και κανένα ελαφρυντικό στον οποιονδήποτε βιαστή, εντούτοις οφείλω να ομολογήσω, ότι το πρόβλημα είναι αρκετά βαθύ, και εξηγούμαι.

Όταν ολόκληρη η παγκόσμια αυτοκρατορία του life style, της μόδας, της εξωτερικής εμφάνισης και δη της γυναικείας, της μικρής, μεσαίας και μεγάλης οθόνης έχει στηθεί στην σεξουαλικότητα, στην ειδωλοποίηση του ανθρωπίνου σώματος, της έκθεσης της γυναίκας ως sexy symbol, την έκπτωση του έρωτα σε sex, της ομορφιάς σε σεξουαλική προκλητικότητα, της έκφρασης της ερωτικής σχέσης αυστηρά και μόνο στην ερωτική συνεύρεση, όταν το άλλο φύλο δεν εκλαμβάνεται ως άνθρωπος, ως ιδέα, ως πρόσωπο, ως εικόνα Θεού δεν το συζητούμε καν, αλλά αντίθετα ως μέσο ικανοποίησης, φιλτραρισμένο μέσα από τις χιλιάδες χιλιάδων εικόνων και βίντεο ερωτικού περιεχομένου στα κάθε είδους media, ο βιασμός ως είδηση είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Όσο κι αν μας τρομάζουν οι περιπτώσεις πρακτικού βιασμού, περισσότερο και πιο ανήσυχα θα ‘πρεπε να μας απασχολήσουν οι περιπτώσεις βιασμού μέσω του μυαλού, της σκέψης και της φαντασίας εδώ και δεκαετίες. Όταν ο νέος του σήμερα, εξ απαλών ονύχων μετά πάσης ευκολίας έρχεται σε επαφή με παντός είδους παραστάσεις ερωτικού περιεχομένου, από απλές διαφημίσεις στους δρόμους με γυναίκες σε ερωτική διάθεση και περιβολή να πλασάρουν λάστιχα αυτοκινήτων και σοκολάτες, βλέποντας συνεχώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γνωστές και άγνωστες γυναίκες πάσης ηλικίας να προβάλλουν γυμνά τα σωματικά τους ερωτικά προσόντα, δίνοντας την αίσθηση, άθελά τους φυσικά, της καρτερίας για ερωτική συνεύρεση, όταν από το σπίτι, στο σχολείο, στις παρέες τα περισσότερα σχόλια, αστεία, πειράγματα, βρισιές και λεξιλόγια έχουν σεξουαλικό περιεχόμενο, πώς να μην εξιδανικεύει στο μυαλό του την σεξουαλική του εκτόνωση στο οποιοδήποτε θηλυκό, πώς να μην θέτει ως στόχο ζωής και τρόπαιο προς πανηγυρισμό την όποια σεξουαλική του επιτυχία; Πόσες φορές οι νέοι αλλά και οι ενήλικες της σύγχρονης κοινωνίας δεν βιάσαμε νοερά μέσα στο μυαλό και την φαντασία μας αμέτρητες γυναικείες μορφές; Εξάλλου, κάπως έτσι το εννοούσε και ο Χριστός «όποιος βλέπει γυναίκα με επιθυμία, ήδη μοίχευσε στην καρδία του». (Κατά Ματθαίον Κεφ. 5,28)

Προσωπικά δεν θέλω να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα. Ούτε να επιρρίψω οποιεσδήποτε ευθύνες στα θύματα των βιασμών. Άπαγε της βλασφημίας! Ο πρακτικός βιασμός όπως το αρρωστημένο απόστημα στο σώμα κρύβει πίσω του μια ολόκληρη παθογένεια. Κι αυτήν πρέπει να θεραπεύσουμε, πέρα από τις προπηλακίσεις. Παιδεία, Εκκλησία, Κράτος, Πολιτική, σύνολα και οργανώσεις πρέπει να θέσουν ως κύριο στόχο τη μόρφωση των νέων και όλων γενικά των πολιτών πρωτίστως ηθικά. Αντί να ασχολούμασταν με την εισαγωγή ή μη της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία, θα ‘ταν ωφελιμότερο να διαμορφώναμε ένα μάθημα περισσότερο διαφυλικής παρά καθαρά σεξουαλικής αγωγής. Να μαθαίνει ο άνθρωπος να σέβεται τον συνάνθρωπό του πρώτα ως πρόσωπο και μετά ως φύλο, ως προσωπικότητα και μετά ως σύντροφο κτλ. Τα ωφέλη θα ‘ταν σπουδαιότερα. Διότι, ο βιασμός δεν είναι μόνο ο πρακτικός.

*Εκπαιδευτικός




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










1478