ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΙΕΡΙΔΟΥ* Η βία στην οικογένεια, χαρακτηρίζεται από τρόπους συμπεριφοράς που στόχο έχουν, την εξάσκηση δύναμης και ελέγχου πάνω σε ένα άλλο άτομο μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον.

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΡΤΕΜΙΟΥ-ΦΩΤΙΑΔΟΥ* Xριστός Ανέστη! Κι είναι η μέρα λαμπρή κι είναι οι ώρες χρωματισμένες από τη χαρά της αναστάσεως. Χαρακτηριστικά σημειώνει στους στίχους του ο Στέλιος Σπεράντζας: « Η Aνάσταση. Kαι γέμισε χαρά, λουλούδισε η ψυχή μου σαν το

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ* Μετά τον Ιησού, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης είναι η προσωπικότητα εκείνη που κυριεύει τις μέρες της μεγάλης εβδομάδας την προσοχή μας. Τα ερωτήματα ξυπνούν αμείλικτα. Είναι ο Ιούδας η πιο ελεεινή, αποκρουστική μορφή της

ΤΗΣ EΛΕΝΗΣ ΑΡΤΕΜΙΟΥ-ΦΩΤΙΑΔΟΥ Κυριακή των Βαΐων και όλα πια μυρίζουνε Πάσχα κι Ανάσταση. Λίγο πριν το Θείο Πάθος , μες στην καρδιά της άνοιξης, όταν τα λούλουδα ετοιμάζονται να γίνουν στεφάνια για τις εξώθυρες τουMάη, έρχεται μια μοσκοβολιά από

ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ* Πάντα πίστευα πως οι αρχαίοι Έλληνες, όπως και άλλοι φυσικά λαοί, είχαν καταφέρει να συμπυκνώσουν τη σοφία με τρόπο απλό και άμεσο. Δεν μπορούσα αυτές τις μέρες με το βομβαρδισμό των αποκαλύψεων σε σχέση με

ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΑΝΔΡΕΑ Θ. ΠΕΤΑΣΗ* Η απασχόληση είναι ένας κεντρικός δείκτης επιτευγμάτων των ενηλίκων σε κάθε κοινωνία αφού όχι μόνο παρέχει οικονομική ασφάλεια, αλλά μια σταθερή εργασία, επιτρέπει στα άτομα να είναι ανεξάρτητα ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει

ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ* Όταν καμιά φορά, ως παιδιά «χανόμασταν» στη μαγεία της τηλεόρασης, ακούγαμε τη φωνή της μητέρας μας – συνήθως – που μάταια τις περισσότερες φορές προσπαθούσε να μας θυμίσει τις υποχρεώσεις μας, που δεν ήταν άλλο

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΡΤΕΜΙΟΥ ΦΩΤΙΑΔΟΥ* Και γέμισε η Ευρώπη πρόσφυγες. Και άδειασε το μέλλον από βεβαιότητα. Όλα ρευστά. Στην Ανατολή μαίνεται η παράνοια. Στη Δύση η ανασφάλεια. Στρατιές ανθρώπων, ορδές ειρηνικές που θέλουν να καταλύσουν σύνορα για νά΄βρουν

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΡΤΕΜΙΟΥ ΦΩΤΙΑΔΟΥ Κανονικά σήμερα θα μας αποχαιρετούσε κούτσα κούτσα, με βαθύ παράπονο για το λιγότερο που του έχει κληροδοτηθεί. Μόνο είκοσι οχτώ μέρες, όταν ο αμέσως προηγούμενος και ο αμέσως επόμενος μήνας ακουμπούν αισίως τις

TΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΡΤΕΜΙΟΥ ΦΩΤΙΑΔΟΥ* Τόσα παιδιά, τόσα απορημένα βλέμματα παρελαύνουν εδώ και χρόνια στη συνείδησή μας. Πότε σαν πρόσφυγες, πότε σαν θύματα πολέμου, πότε σαν ένα περίσσευμα της γης, που δεν μπορεί να το χορτάσει με το υστέρημά της κι