Το ανθρώπινο πρόσωπο της παιδείας και το προσωπείο του παραλογισμού


ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ*

Ένα περίπου χρόνο μετά την αρχή της πανδημίας συνειδητοποιούμε τη γύμνια της παιδείας μας, η οποία δεν κρύβεται ούτε από τους εκπαιδευτικούς μας, ούτε από τους γονείς, ούτε κυρίως από τα παιδιά μας. Οι επικοινωνιακού χαρακτήρα επισκέψεις σε σχολεία και οι βαρύγδουπες δηλώσεις περί ομαλής λειτουργίας αποκάλυπταν απλά το προσωπείο του παραλογισμού που προσπαθούσε να αποκρύψει αυτά που οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και τα παιδιά μας βίωναν καθημερινά.  Ένα χρόνο μετά συζητούμε ακόμη για μονά θρανία που δεν ετοιμάστηκαν έγκαιρα, για δίκτυα και συστήματα σχολείων που ακόμη αναβαθμίζονται, για υπολογιστές προηγούμενης γενιάς, για λύσεις στις μικρές ηλικίες που δεν βρέθηκαν,  για παιδιά που βαριούνταν πίσω από κλειστές κάμερες, για φυλλάδια που για να υλοποιηθούν χρειαζόταν η συμβολή των γονιών, για ειδική εκπαίδευση που βρέθηκε στο περιθώριο, για επιτροπή εξ αποστάσεως διδασκαλίας που σχεδόν ποτέ δεν κλήθηκε να καταθέσει ουσιαστικές εισηγήσεις για τη διαχείριση της κατάστασης. Δεν χρειάζεται κανείς ιδιαίτερες γνώσεις κοινωνιολογίας για να αντιληφθεί την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, την εντονότερη διαφοροποίηση στις μαθησιακές ταχύτητες που έχουν αναπτυχθεί. Έχουμε δυστυχώς μπροστά μας μία γενιά παιδιών που χρειάζεται ουσιαστική και άμεση στήριξη σε πολλαπλά επίπεδα.

Αναμφίβολα κανείς δεν ανέμενε σε περιόδους κρίσης, όπως του περασμένου Μαρτίου να υπήρχαν οι έτοιμες λύσεις. Όπως όμως κανείς δεν ανέμενε και την προχειρότητα στην αντιμετώπιση της κρίσης με τη νέα σχολική χρονιά, μετά τη νεκρή περίοδο των καλοκαιρινών  μηνών.  Θα μπορούσε με καλή θέληση, δουλειά και συλλογικότητα που να αντικαθιστούσαν μία αλαζονική προσέγγιση από πλευράς Υπουργείου Παιδείας να γινόταν πολύ καλύτερη προετοιμασία για την αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος.   

Με υπερηφάνεια διαπιστώνουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες υπερέβησαν εαυτούς, ετοιμάζοντας υλικό, επικοινωνώντας με τους γονείς,  επιζητώντας επιμόρφωση για να αναπτύξουν ψηφιακές δεξιότητες, ανταλλάζοντας ιδέες και προσεγγίσεις μεταξύ τους. Γνώμονας της προσπάθειας τους ήταν το καλό των παιδιών μας.  Είναι οι ίδιοι εκπαιδευτικοί που απαξιώθηκαν με το χειρότερο τρόπο από το κυβερνητικό στρατόπεδο το 2018. Είναι οι ίδιοι εκπαιδευτικοί που με τη μαζικότητα των αντιδράσεών τους υπερασπίστηκαν την αξιοπρέπειά τους και το δημόσιο σχολείο. Είναι οι ίδιοι εκπαιδευτικοί που προσπάθησαν να καλύψουν τα κενά που το εκπαιδευτικό σύστημα παρουσίασε. Είναι οι ίδιοι εκπαιδευτικοί που αγκαλιάζουν πίσω τα παιδιά μας τις επόμενες μέρες.

Με σοβαρότητα καταθέτουμε για μία ακόμη φορά και δημόσια τις απόψεις μας για την ανάγκη που υπάρχει σήμερα, με γνώμονα το συμφέρον του δημόσιου σχολείου. Κάθε απόφαση και κάθε ενέργεια στην παιδεία έχει φιλοσοφική βάση και ιδεολογικό προσανατολισμό. Έχοντας πάντα από μέρους μας στο επίκεντρο το παιδί, πιστεύουμε ότι πρέπει άμεσα:

-     Να γίνει επανεξέταση των πυρηνικών γνώσεων που δεν καλύφθηκαν επαρκώς για τα παιδιά μας και να υπάρξει διαφοροποίηση της ύλης στη βάση της αρχής των κλιμάκων στις οποίες δομήθηκαν τα αναλυτικά μας προγράμματα.

-    Να ανακοινωθεί έγκαιρα ο προγραμματισμός για την ύλη και το περιεχόμενο των εξετάσεων των τελειόφοιτων μαθητών μας για να μειωθεί το πρόσθετο άγχος που έχει συσσωρευτεί.

-    Να δοθεί χρόνος στα παιδιά των μικρότερων τάξεων να επανέλθουν στο πλαίσιο επικοινωνίας και ενεργοποίησης που αναμένεται για την ηλικία τους, χωρίς να επικεντρωθεί η προσπάθεια στην υλοποίηση διαγωνισμάτων ως τη μοναδική μορφή αξιολόγησης. Το ψυχολογικό βάρος που βίωσαν οι νέοι μας πρέπει να αντισταθμιστεί με δημιουργικές δραστηριότητες, διεπιστημονικές δράσεις και διερευνητικές προσεγγίσεις μάθησης που θα ενεργοποιήσουν ξανά το ενδιαφέρον τους.

-    Να αποτελέσουν σημαντικό προσωπικό των σχολείων μας οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί που είναι καταρτισμένοι για να συνδράμουν στις δύσκολες ψυχολογικές και κοινωνικές συνθήκες που βρίσκονται λόγω της πανδημίας και των οικονομικών συνεπειών της, πολλές οικογένειες και πολλά παιδιά μας.

Ο κατάλογος των σημείων θα μπορούσε να είναι πολύ μακρύς. Ας αρκεστούμε στην παρούσα φάση στα σημεία εκείνα που έχουν περισσότερη ανάγκη τα παιδιά μας. Οι εκπαιδευτικοί κράτησαν ανοικτή την αγκαλιά τους για τα παιδιά μας και στάθηκαν σε δύσκολες συνθήκες μπροστάρηδες της προσπάθειας. Είναι η ώρα των πολιτικών αποφάσεων για τα παιδιά μας, για την προάσπιση του δημόσιου σχολείου, για  ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο της παιδείας μας.

*Επικεφαλής του Γραφείου Παιδείας του ΑΚΕΛ

*Υποψήφιος βουλευτής ΑΚΛ Λευκωσίας   




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










3977