«Προειδοποιούμε ότι θα αντιταχθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στην όποια προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή»
Με γραπτή δήλωσή του για το θέμα της απόφασης του Εφετείου, ο Γενικός Γραμματέας της ΠΑΣΥΔΥ Γλαύκος Χατζηπέτρου αναφέρει:
«Ομολογουμένως είναι με έκπληξη που πληροφορηθήκαμε τις αποφάσεις του Εφετείου, αφού οι αρχές που υιοθετήθηκαν στις αποφάσεις αυτές συγκρούονται με τις αποφάσεις Φυλακτού κ.ά. v. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 565 που αφορούσε στις αποκοπές που επιβλήθηκαν στις μηνιαίες αποδοχές των Δικαστών της Δημοκρατίας, την Κουτσελίνη-Ιωαννίδου κ.ά. v. Δημοκρατίας (2014) 3 Α.Α.Δ. 361 που αφορούσε την περιστολή των διπλών συντάξεων κρατικών αξιωματούχων, αλλά και την Αυξέντης Αυξεντίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 898/2013 κ.ά., ημερ. 15.11.20156 που στηρίχθηκε στην Κουτσελίνη-Ιωαννίδου και αφορούσε σε πολλαπλές συντάξεις. Να σημειωθεί ότι η τελευταία απόφαση εκδόθηκε από το Διοικητικό Δικαστήριο και ο Έντιμος Γενικός Εισαγγελέας δεν θεώρησε σκόπιμο να την εφεσιβάλει.
Έκπληξη και πρωτοτυπία αποτελεί το γεγονός ότι η πλειοψηφία της Ολομέλειας υιοθέτησε την απόφαση Χαραλάμπους κ.ά. v. Δημοκρατίας (2014) 3 Α.Α.Δ. 175 αντί της απόφασης Κουτσελίνη-Ιωαννίδου που ήταν μεταγενέστερη και η οποία με βάση τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα έπρεπε να ακολουθηθεί. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι η Δημοκρατία δεν κάλεσε το Ανώτατο Δικαστήριο να αποφασίσει ότι η μεταγενέστερη της Χαραλάμπους απόφαση στην Κουτσελίνη-Ιωαννίδου ήταν με οποιοδήποτε τρόπο λανθασμένη.
Με δεδομένο ότι η αυστηρή προσήλωση στη Νομολογία συνιστά καθιερωμένη αρχή θεμελιωμένη στο δόγμα της δεσμευτικότητας της νομολογίας ως μέσου διασφάλισης της βεβαιότητας του δικαίου, η απόφαση Κουτσελίνη-Ιωαννίδου θα έπρεπε να αποτελέσει τη νομολογιακή πυξίδα για την έκβαση των υπό αναφορά εφέσεων. Κατά συνέπεια η μη υιοθέτηση της προηγούμενης νομολογίας συνιστά παραβίαση του δόγματος της δεσμευτικότητας της νομολογία
Αναντίλεκτα η θεωρία που αναπτύχθηκε ότι το Άρθρο 23 προστατεύει μόνο τον πυρήνα του δικαιώματος και επομένως, όχι το ύψος του μισθού είναι αβάσιμη, αφού συγκρούεται ευθέως με τις πρόνοιες του Άρθρου 23 του Συντάγματος. Συνακόλουθα και η απόφαση της πλειοψηφίας είναι λανθασμένη αφού συγκρούεται αφενός με τη σαφή επί του θέματος θέση των Κυπριακών αλλά και των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων και αφετέρου με την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, η οποία παρέχει προστασία στους πολίτες και εγγυάται ότι τα δικαιώματα και τα έννομα συμφέροντα που θεμελιώνονται στη νόμιμη δράση τους θα διατηρηθούν και στο μέλλον. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αρχή αυτή αποτελεί τμήμα της κοινοτικής έννομης τάξεως και η όποια παραβίαση της συνιστά παραβίαση της Συνθήκης ίδρυσης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και κάθε κανόνα σχετικού με την εφαρμογή της κατά την έννοια του άρθρου 173 της Συνθήκης.
Εν πάση περιπτώσει αυτό που προκαλεί εύλογες απορίες είναι το γεγονός ότι ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Μ. Νικολάτος, ο οποίος ήταν εκείνος που έδωσε την απόφαση της πλειοψηφίας στην υπόθεση Κουτσελίνη-Ιωαννίδου, επέλεξε να ακολουθήσει την υπόθεση Χαραλάμπους που όπως αναφέρεται πιο πάνω ήταν προγενέστερη.
Είχαμε δηλώσει κατ’ επανάληψη ότι θα σεβαστούμε την όποια ετυμηγορία του Δικαστηρίου. Το λάθος είναι ότι δεν είχαμε λάβει υπόψη τα όσα καταμαρτύρησε στον κ. Νικολάτο ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας αμέσως μετά την αθώωση των πρώην αξιωματούχων της Τράπεζας Κύπρου. Θυμίζουμε ότι για το ζήτημα αυτό η εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» με άρθρο της στην έκδοση της ημερομηνίας 29/01/2019 κάτω από τον τίτλο «Ανεπανόρθωτα εκτεθειμένος ο Μύρων Νικολάτος» και με υπότιτλο «Ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου Μύρων Νικολάτος θα πρέπει να παραιτηθεί πάραυτα και ενδεχομένως να αντιμετωπίσει τη δικαιοσύνη» περιγράφει με σαφήνεια τα όσα απαράδεκτα προηγήθηκαν της αθώωσης των κατηγορουμένων. Παραδόξως ο κ. Νικολάτος ούτε παραιτήθηκε αλλ’ ούτε και διώχτηκε. Άραγε είναι υπερβολικό να υποθέσουμε ότι «ξεπλήρωσε οφειλές» για τη χάρη που του έγινε;
Γνωρίζαμε ότι η προσπάθεια ήταν δύσκολη και γνωρίζουμε ότι και η συνέχεια θα είναι ακόμη πιο δύσκολη. Παρά τις όποιες δυσκολίες η προσπάθεια δικαίωσης θα συνεχιστεί τόσο στα δικαστήρια της Κύπρου όσο και στο ΕΔΑΔ.
Αξίζει να λεχθεί ότι στο ΕΔΑΔ εκκρεμεί από το 2014 η προσφυγή που προώθησε η ΠΑΣΥΔΥ σε σχέση με την απόφαση Χαραλάμπους κ.ά. v. Δημοκρατίας (2014) 3 Α.Α.Δ. 175 (Αρ.77396/14) και επειδή οι νέες προσφυγές ουσιαστικά αφορούν τη ίδια απόφαση θα γίνει προσπάθεια συνένωσης τους. Στις υποθέσεις που εκκρεμούν στο Διοικητικό Δικαστήριο η μεν δική μας πλευρά υποχρεωτικά πλέον θα ακολουθήσει τη γραμμή που έθεσε το Εφετείο σε σχέση με τον επηρεασμό του «πυρήνα» του δικαιώματος και θα παρουσιάσει σχετικά στοιχεία που να αποδεικνύουν τον επηρεασμό, το δε Δικαστήριο που βασικά στηρίχτηκε στην απόφαση Κουτσελίνη-Ιωαννίδου που αποτελούσε το δεσμευτικό προηγούμενο, στις εκκρεμούσες υποθέσεις θα πρέπει να εξετάσει όλους τους λόγους ακυρότητας που έχουμε προβάλει.
Τόσο ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου όσο και ο Γενικός Εισαγγελέας πήραν τα εύσημα από επίσημα χείλη, από εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων και ιδιαίτερα από εκπροσώπους των εργοδοτικών οργανώσεων. Και ασφαλώς έχουν το αίσθημα ότι φεύγουν από την υπηρεσία δικαιωμένοι, αφού πέτυχαν την έκδοση της συγκεκριμένης απόφασης.
Με όλο το σέβας προς τους κκ. Κ. Κληρίδη και Μ. Νικολάτο η κοινή λογική δεν δέχεται ότι δικαιολογείται η δικαίωση των δικαστών, των πολυσυνταξιούχων και προσώπων που μετά τη συνταξιοδότηση τους κατέλαβαν λειτούργημα ή αξίωμα, αλλά όχι των υπαλλήλων και συνταξιούχων του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Ασφαλώς ανεπίτρεπτες είναι και οι πιέσεις που ασκήθηκαν τόσο πριν από την έκδοση των πρωτόδικων αποφάσεων αλλά και εκκρεμούσης της εκδίκασης των εφέσεων από αξιωματούχους του κράτους, από εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων, από εκπροσώπους των εργοδοτικών οργανώσεων, αλλά και από μερίδα δημοσιογράφων. Ο Γενικός Εισαγγελέας εξέδωσε μια ανακοίνωση με την οποία καλούσε τους πάντες να αποφεύγουν δημόσιες δηλώσεις που ενδεχόμενα ασκούν πίεση επί του Δικαστηρίου την οποία, όμως, κανένας δεν έλαβε υπόψη. Αλλά και κανένας δεν τιμωρήθηκε.
Επειδή τέλος αντιλαμβανόμαστε ότι η υπό αναφορά απόφαση θα επιχειρηθεί να καταστεί ενδεχομένως εφαλτήριο για να διενεργηθούν νέες αποκοπές, προειδοποιούμε ότι θα αντιταχθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στην όποια προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή και θα περιφρουρήσουμε τα συμφέροντα και δικαιώματα των μελών μας».
