ΤΗΣ ΔΡΟΣ ΑΝΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΔΡΕΟΥ*
Το 2013, το κράτος δια μέσω του τότε Υπουργού Παιδείας Κυριάκου Κενεβέζου, αποφασίζει να τιμωρήσει την εκπαιδευτική κοινότητα των ωρομίσθιων εργαζομένων οι οποίοι στελεχώνουν τα 14 Απογευματινά και Βραδινά Προγράμματα του Υ.Π.Π.Α.Ν., καταστρέφοντάς της τον εργασιακό της πολιτισμό με την επιβολή της αγοράς υπηρεσιών και εκριζώνοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειάς της με την κατάργηση της μισθωτής απασχόλησης που μέχρι τότε ίσχυε για αυτήν. Με απλά λόγια, το κράτος μετατρέπεται από την μια στιγμή στην άλλη στον χειρότερο εργοδότη, αφού, με την αγορά υπηρεσιών καταργεί την σχέση εργοδότη – εργαζομένου, υποχρεώνει τους εργαζομένους να πληρώνουν σχεδόν διπλάσιες εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και στο ΓεΣΥ, στερεί κάθε δικαίωμα στο επίδομα ανεργίας την περίοδο που οι εργαζόμενοι δεν έχουν απασχόληση και κανένα άλλο εισόδημα, μειώνει τη μελλοντική σύνταξη των εργαζομένων και στερεί το δικαίωμα σε άδεια απουσίας.
Βλέποντας τη βιβλική καταστροφή στην οποία υπόκειτο η δημόσια εκπαίδευση και που φανέρωναν τα μηνύματα των καιρών, η ΠΕΟ, κρίνει σωστό να φτιάξει την δική της κιβωτό μαζί με τέσσερεις εργαζόμενες και να ξεκινήσει ένα συνδικαλιστικό αγώνα διεκδίκησης που έμελλε να γράψει ιστορία. Το 2013, προσφεύγει στο Διοικητικό Δικαστήριο για να σώσει το σύνολο των επηρεαζόμενων εργαζομένων και για να διαφυλάξει στο έπακρο τα στοιχειώδη εργασιακά τους δικαιώματα – δικαιώματα που με τόσους αγώνες και θυσίες κερδήθηκαν από τους προγόνους μας.
Ακολουθούν τρεις ακόμη Υπουργοί Παιδείας, Κώστας Καδής, Κώστας Χαμπιαούρης και Πρόδρομος Προδρόμου, οι οποίοι είτε αδυνατούν, είτε αποφεύγουν – ακολουθώντας οδηγίες – να διορθώσουν ένα από τα χειρότερα λάθη που διαπράχθηκε στην ιστορία της δημόσιας παιδείας και που βάζει σε καθημερινό ρίσκο την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στην Κύπρο. Ρίσκο, το οποίο επιβεβαιώνει επίσης η πολυδάπανη και πολυσέλιδη μελέτη λειτουργίας των ΑΒΠ του ΥΠΠΑΝ, η οποία διενεργείται από ανεξάρτητο οίκο αξιολόγησης με οδηγίες του ίδιου του κράτους, με σκοπό μάλιστα την αναβάθμιση και τον εξορθολογισμό των εν λόγω προγραμμάτων. Ταυτόχρονα, το Υπουργικό Συμβούλιο, αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν για τη μετατροπή των εν λόγω εκπαιδευτικών σε αυτοεργοδοτούμενους, αλλά και για την επαναφορά τους σε καθεστώς μισθωτής εργασίας. Επικαλείται τη δικαστική διαδικασία της ΠΕΟ, η οποία βρισκόταν σε εξέλιξη, στην προσπάθειά του να αποφύγει την αντιμετώπιση της πλέον «καυτής πατάτας» στην εκπαίδευση, γλυτώνοντας έτσι από τυχόν εγκαύματα. Ώσπου τον Μάρτιο του 2018, κρίνει σωστότερο, ως άφεση αμαρτιών, να δεσμευτεί «να συμμορφωθεί πλήρως με την όποια απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου», η οποία ως γνωστόν αναμενόταν. Ενδεχομένως, αυτό που δεν υπολογίζει το τότε Υπουργικό Συμβούλιο, ήταν οι συνθήκες αυτογκόλ που δημιουργούσε η αμυντικά επιθετική του στάση, κάτι το οποίο επαληθεύεται 2 χρόνια αργότερα. Η απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου εκδίδεται τον Οκτώβριο του 2020 και δικαιώνει πλήρως τις θέσεις της ΠΕΟ, αφού κρίνει την ίδια την πράξη της αλλαγής του εργασιακού καθεστώτος από μισθωτή εργασία σε αγορά υπηρεσιών ως άκυρη, από το 2013 μέχρι και σήμερα.
Το μεγάλο σχίσμα μεταξύ της εργοδοτικής και της συνδικαλιστικής πλευράς που εκπροσωπεί τους εργαζόμενους στα ΑΒΠ του Υ.Π.Π.Α.Ν., προκλήθηκε μετά την έκδοση της απόφασης του Δ.Δ. και αφότου η εργοδοτική πλευρά έθεσε στο τραπέζι του διαλόγου μια Νιόφερτη Ωραιοποίηση των Ευθυνών που της αναλογεί για την εργασιακή και εκπαιδευτική κρίση που η ίδια έχει δημιουργήσει, σερβίροντάς την ως την Νέα Κιβωτό του Ν.Ω.Ε. Τον Δεκέμβριο του 2020, το Υ.Π.Π.Α.Ν., αντί να συμμορφωθεί πλήρως με την απόφαση του Δ.Δ. έτσι όπως είχε εξάλλου δεσμευτεί μέσω του Υπουργικού Συμβουλίου, επανέρχεται με μία εντελώς διαφοροποιημένη και αναιτιολόγητη πρόταση, η οποία αφορά στην επαναφορά της μισθωτής απασχόλησης μόνο για ένα ιδιαίτερα μικρό αριθμό εργαζομένων. Κάτι τέτοιο, βεβαίως, δεν γίνεται αποδεκτό από τις συντεχνίες για λόγους ηθικής, αλλά και με βάση την αρχή της μη διάκρισης, η οποία απαγορεύει την άνιση μεταχείριση μεταξύ των εργαζομένων στον ίδιο εργασιακό χώρο.
Έπειτα από 7 χρόνια βροχής, μέχρι την έκδοση της απόφασης του Διοικητικού Δικαστηρίου και μετά από 8 μήνες ανόδου της στάθμης του νερού από την ημερομηνία έκδοσής της, η κιβωτός των εργαζομένων προσάραξε στις 11 Μαΐου έξω από το Προεδρικό Μέγαρο ξεκινώντας μία από τις σημαντικότερες και μεγαλύτερες σε διάρκεια απεργίες που έχει καταγραφεί στην ιστορία του κυπριακού συνδικαλισμού. Σε συνάντηση που πραγματοποιείται δύο μέρες μετά την έναρξη των απεργιακών μέτρων, μεταξύ των Υπουργών Παιδείας και Οικονομικών και των συντεχνιών ΠΕΟ και ΣΕΚ οι οποίες εκπροσωπούν το σύνολο των εργαζομένων, οι Υπουργοί δυστυχώς εμμένουν στην άποψη για επαναφορά του εργασιακού καθεστώτος σε μισθωτή απασχόληση μόνο για μια ιδιαίτερα μικρή μερίδα των επηρεαζόμενων εκπαιδευτικών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εδραίωση του μεγάλου σχίσματος μεταξύ των δύο πλευρών και την εντατικοποίηση των απεργιακών μέτρων.
Τα νερά της βιβλικής καταστροφής υποχωρούν για λίγο κατά την 6η εβδομάδα της επ’ αόριστον απεργίας, αφού η κιβωτός των εργαζομένων καλείται να ανοίξει προσωρινά τις πόρτες της για συνάντηση στα γραφεία του Δημοκρατικού Συναγερμού. Εκεί δηλαδή, απ’ όπου ξεκίνησε το πρόβλημα: στο ίδιο το σπίτι του δημιουργού του. Την Δευτέρα, 14 Ιουνίου λοιπόν, δίνονται εκ νέου υποσχέσεις, αυτή τη φορά δια στόματος Αβέρωφ Νεοφύτου και Χάρη Γεωργιάδη, για ουσιαστικές προσπάθειες διαμεσολάβησης και επίλυσης του ζητήματος. Έκτοτε, οι εργαζόμενοι αναμένουν να ακούσουν με ποιο τρόπο η Κυβέρνηση και ο Δημοκρατικός Συναγερμός, θα αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν για την εξαθλίωση των εργαζομένων και την καταπάτηση των βασικών εργασιακών τους δικαιωμάτων. Ας μην ξεχνάμε ότι, το 2013 τα αρμόδια υπουργεία επέβαλαν την αγορά υπηρεσιών βασιζόμενα στην αναιτιολόγητη και ατεκμηρίωτη άποψη του Διευθυντή των Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο οποίος παρέλειψε να διενεργήσει τη δέουσα έρευνα και να καταθέσει φάκελο με τα στοιχεία που συνέθεσαν την άποψή του για κατάργηση της μισθωτής εργασίας και μετατροπή των εν λόγω εργαζομένων σε αυτοεργοδοτούμενους. Συνεπακόλουθα, η απόφαση του Διευθυντή των Κ.Α. κρίνεται από το Διοικητικό Δικαστήριο «εσφαλμένη, ως πεπλανημένη, το αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας και συνακόλουθα ως αναιτιολόγητη», με την ΠΕΟ να δικαιώνεται σε όλα ανεξαιρέτως τα σημεία της προσφυγής της.
Την Δευτέρα του Κατακλυσμού, ξεκινά η 7η εβδομάδα των απεργιακών μέτρων των εργαζομένων στα ΑΒΠ του ΥΠΠΑΝ. Αναμένονται τα αποτελέσματα των δεσμεύσεων του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και του κ. Χάρη Γεωργιάδη για οριστική και δίκαιη επίλυση του ζητήματος.
*Πρόεδρος Παγκύπριας Ένωσης Μουσικών Σχολείων
