Ήταν κάποτε μια καθηγήτρια. Ας την πούμε «Μητέρα»

ΤΗΣ ΛΟΥΪΖΑΣ ΛΟΥΚΑΪΔΟΥ

Θα σας πω μια ιστορία. Σε όλους αρέσουν άλλωστε οι ιστορίες. Ήταν κάποτε μια καθηγήτρια. Ας την πούμε "Μητέρα". Η Μητέρα λοιπόν, έπειτα από σειρά ετών στον κατάλογο των διοριστέων και αφού χαρτογράφησε την Κύπρο πηγαίνοντας από σχολείο σε σχολείο, ως Αντικαταστάτρια, μακάριζε την τύχη της καθώς έλαβε το ανέλπιστο δώρο της ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ. Τεράστια η χαρά της, αφού αυτή η αντικατάσταση θα της εξασφάλιζε εισόδημα για αρκετούς μήνες, μέρες για να συμπληρώσει τις απαιτούμενες 181, ώστε να κερδίσει τη μισή μονάδα στον κατάλογο, αλλά το κυριότερο όλων ήταν ότι θα είχε "στέγη" μέχρι το τέλος της χρονιάς και δε θα χρειαζόταν να αλλάζει σχολείο κάθε 15 μέρες. Ήταν  ευτυχισμένη. Η σχολική χρονιά ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. 

Κάθε μέρα λοιπόν η Μητέρα πήγαινε κεφάτη στο σχολείο της, έκανε το μάθημά της, τα διαγωνίσματά της και μετά πίσω στο σπίτι της, στην οικογένειά της. Όπως είπα και πιο πάνω, η σχολική χρονιά ξεκίνησε με τους ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΟΙΩΝΟΥΣ. ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ. 

Κάποια στιγμή όμως το παιδί της αρρώστησε. Έτσι είναι τα παιδιά. Με το παραμικρό αρρωσταίνουν. Ήθελε βέβαια να κάτσει μαζί του στο σπίτι, ώστε να το φροντίσει, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσε καθώς ως αντικαταστάτρια, δεν έχει άδεια. Το συμβόλαιο της το λέει ξεκάθαρα:

"Ο αντικαταστάτης εκπαιδευτικός, δεν μπορεί να απουσιάσει από την εργασία του παρά μόνο για λόγους ανωτέρας βίας (συμπεριλαμβανομένης και ασθενείας) και όχι πέραν των 3 εργάσιμων ημερών. Οι ημέρες απουσίας λογίζονται ως άδεια χωρίς απολαβές" . 

Το παιδί της δυστυχώς χρειάστηκε να νοσηλευτεί και η ίδια, μη έχοντας άλλη επιλογή, αξιοποίησε το δικαίωμα των τριών ημερών, άνευ απoλαβών ΦΥΣΙΚΑ, ώστε να μείνει δίπλα του και να το φροντίσει. Οι μέρες όμως δεν ήταν αρκετές. Ο γιατρός της ανέφερε πως το παιδί της θα έμενε στο νοσοκομείο άλλες 3 μέρες. Άρα ουσιαστικά η ίδια θα χρειαζόταν μια βδομάδα άδεια και όχι 3 μέρες. Χωρίς απολαβές, πάντοτε. Η αντικατάσταση που έλαβε ήταν ολόχρονη μεν, αλλά το συμβόλαιο δεν της επέτρεπε να πάρει άλλη άδεια. Και αυτό οφειλόταν σε ένα άκρως άδικο όρο εντός του:

"Απουσία πέραν των 3 εργάσιμων ημερών επιφέρει αυτόματα τερματισμό της αντικατάστασης".

Συνεπώς, είχε δύο επιλογές μπροστά της. Α) αφήνει το παιδί της στον σύζυγο / παππούδες / γιαγιάδες κτλ και επιστρέφει στο σχολείο. 

Β) Τερματίζει την αντικατάσταση. 

Η Μητέρα λοιπόν έπρεπε να πάρει μια απόφαση. Τα λεφτά τα χρειάζονταν στο σπίτι. Η ίδια χρειαζόταν τη μισή μονάδα στον κατάλογο, καθώς καραδοκεί το κλείσιμο του και δε θα προλάβαινε να μονιμοποιηθεί. Εάν δεν εργαζόταν δε θα μπορούσε να διεκδικήσει ανεργιακό το καλοκαίρι. Αλλά αυτό που την απασχολούσε περισσότερο ήταν η τελευταία πρόταση στο συμβόλαιο της:

"Σε περίπτωση που αντικαταστάτης εκπαιδευτικός διακόπτει τις υπηρεσίες του πριν την ολοκλήρωση της αντικατάστασης, δεν επαναδιορίζεται σε άλλη θέση, πριν από την κανονική λήξη της αντικατάστασης την οποία είχε αναλάβει και εγκατέλειψε".

Οι ΟΡΟΙ ήταν πέλεκυς για την ίδια. Εάν διακόψει την αντικατάσταση δε θα μπορούσε να λάβει άλλη μέχρι το τέλος της σχολική χρονιάς, αφού τότε θα έληγε αυτή που κατείχε!!

Προσπάθησε μέσω σχολείου και εκπαιδευτικής υπηρεσία. Τους εξήγησε πως δεν μπορούσε να φύγει από το πλευρό του παιδιού της. Μια βδομάδα χρειαζόταν. Επικαλέστηκε ανθρωπιά, επικαλέστηκε την μητρότητα. Επικαλέστηκε ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλά δυστυχώς αυτό δεν υφίσταται. Ήταν βλέπετε Αντικαταστάτρια. ΔΕΝ ΕIΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

Το παιδί της όμως ήταν πάνω απ όλα. Διέκοψε την αντικατάσταση.

 Σε μια εβδομάδα ευτυχώς η καταιγίδα πέρασε και το παιδί της ήταν καλά. Μπορούσε μάλιστα να επιστρέψει και στα μαθήματα του. Η Μητέρα όμως δεν μπορούσε. Άνεργη. Χωρίς υπηρεσία για μια ολόκληρη χρονιά. Χωρίς συμπληρωμένες μέρες στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις για το Ανεργιακό. 

Και αυτό γιατί είναι Αντικαταστάτρια. Γιατί ουδείς ασχολήθηκε με τους Όρους Εργασίας των Αντικαταστατών. Είναι βλέπετε αναλώσιμοι. "Δεν μπορεί αυτή, θα έρθει ΆΛΛΗ". Η δουλειά μας να γίνεται.

Για τους αντικαταστάτες δεν υπάρχει πλαίσιο αδειών, ακόμη και αν προσκομίσουν τα απαιτούμενα πιστοποιητικά ασθενείας ή απουσίας. Εν ολίγοις, ο αντικαταστάτης, δεν δικαιούται να ασθενήσει, να απουσιάσει ή να διεκδικήσει ανεργιακό επίδομα Χριστούγεννα και Πάσχα, αν και τυπικά είναι άνεργος εκείνο το διάστημα. 

Ο Αντικαταστάτης ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

"Η ιδέα ότι το «Δημόσιο Συμφέρον» προηγείται των Ατομικών Δικαιωμάτων και Συμφερόντων, έχει μόνο μία ερμηνεία: το συμφέρον ορισμένων ατόμων προηγείται των δικαιωμάτων και των συμφερόντων άλλων".

Ayn Rand, 1905-1982, Αμερικανίδα συγγραφέας & φιλόσοφος

Η «Μητέρα» είναι υπαρκτό πρόσωπο. Όπως και ο «Πατέρας». Είναι η Μαρία, η Ελένη, η Άννα. Είναι ο Κώστας, ο Ανδρέας, ο Πέτρος. Είναι όλοι τους Εκπαιδευτικοί. Ενσυναίσθηση! Μπείτε λίγο στη θέση του Αντικαταστάτη, ίσως τότε καταλάβετε πώς αισθάνεται και τι περνά. 

Καλή Σχολική Χρονιά. 

*Πρόεδρος Αντικαταστατών και Συμβασιούχων Μέσης Εκπαίδευσης