ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ*
Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις μετά το ξέσπασμα της επιδημίας του κορωνοϊού. Ολόκληρη η ανθρωπότητα βρίσκεται σε συναγερμό για αντιμετώπιση της ραγδαίας εξάπλωσής του. Η χώρα μας έχει τεθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τα επιβεβαιωμένα κρούσματα αυξάνονται συνεχώς. Τα σχολεία έκλεισαν, όπως συμβαίνει αυτή την ώρα σε 100 περίπου χώρες, με σκοπό την επιβράδυνση της διάδοσης του ιού. Παράλληλα, άνοιξε - και είναι ενώπιόν μας, η συζήτηση γύρω από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση ή τηλεκπαίδευση.
Τα εμπόδια για την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης είναι γνωστά και πολλά. Μεταξύ αυτών οι μαθητές δεν έχουν όλοι τα προαπαιτούμενα για την τηλεκπαίδευση, αφού αρκετοί από αυτούς δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο ή ακόμα και σε ηλεκτρονικό υπολογιστή. Δεν έχει προηγηθεί οποιασδήποτε στοιχειώδης προετοιμασία και επιμόρφωση σχολείων και εκπαιδευτικών εκ μέρους του Υπουργείου (είναι απορίας άξιον, γιατί δεν αξιοποίησε για το σκοπό αυτό τις ευκαιρίες επιμόρφωσης που είχε στη διάθεσή του, π.χ. σεμινάρια επιθεωρητών, ημέρες εκπαιδευτικού). Ο βαθμός εξοικείωσης των μαθητών και εκπαιδευτικών με την τεχνολογία δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο.
Παρ' όλα αυτά, οι εκπαιδευτικοί της Κύπρου, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, κατάφεραν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που διαμόρφωσε η πανδημία του κορωνοϊού. Αξιοποίησαν, με βάση τις δικές τους γνώσεις και εμπειρίες, κάθε πρόσφορο μέσο που τους παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία, από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο. Αυτομορφώθηκαν και λειτούργησαν ως πολλαπλασιαστές για τους λιγότερο μυημένους συναδέλφους τους. Αποκατέστησαν τάχιστα την επαφή και επικοινωνία με τους μαθητές τους. Ετοίμασαν και διοχέτευσαν προς τους μαθητές εκπαιδευτικό υλικό, είτε απευθείας είτε μέσα από τις διαδικτυακές πλατφόρμες των σχολείων. Οργάνωσαν αυτοβούλως την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, με τη σύγχρονη και την ασύγχρονη μορφή της.
Και για να προλάβω κάποιους κακεντρεχείς, οι εκπαιδευτικοί δεν κάνουν διακοπές. Παραμένουν έγκλειστοι στο σπίτι, γιατί αυτό επιβάλλουν τόσο οι πολιτικές αποφάσεις όσο και οι προσταγές όλων των ειδικών για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας, από όπου εργάζονται για να είναι δίπλα στους μαθητές τους.
Τα δεδομένα των τελευταίων ημερών απέδειξαν για μια ακόμα φορά την υπευθυνότητα, τον επαγγελματισμό και την ευσυνειδησία των εκπαιδευτικών της Κύπρου. Παράλληλα, φανέρωσαν τον ψηλό βαθμό ηθικής δέσμευσης που αισθάνονται προς τους μαθητές και το λειτούργημά τους, αφού κατάφεραν, με διάφορούς τρόπους, να είναι κοντά τους.
Αυτό που μπορεί να διαπιστώσει κανείς ξεκάθαρα αυτές τις μέρες, είναι ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης δεν είναι ούτε οι μαθητές ούτε οι εκπαιδευτικοί, αλλά το ίδιο το Υπουργείο. Οι αποφάσεις και οι ενέργειες του τελευταίου όχι μόνο δεν βοηθούν, αλλά αντίθετα παρεμποδίζουν τις προσπάθειες που έχουν ήδη ξεκινήσει από τον εκπαιδευτικό κόσμο της Κύπρου.
Οι αλλοπρόσαλλες αποφάσεις και οι σπασμωδικές ενέργειες χαρακτηρίζουν τους ανεύθυνους χειρισμούς του ΥΠΠΑΝ από το ξεκίνημα του προβλήματος. Αρχικά, καταγράφηκαν οι δηλώσεις του Υπουργού ότι «δεν συντρέχει λόγος για κλείσιμο των σχολείων», που άλλαξε λίγες μόνο ώρες αργότερα από το Υπουργικό Συμβούλιο. Σημειώθηκε στην απόφαση για κλείσιμο των σχολείων μόνο σε μία επαρχία, ωσάν η Κύπρος να είναι ο Καναδάς. Ακολούθησε η ανεύθυνη απόφαση να κλείσουν τα σχολεία μόνο για τους μαθητές και οι εκπαιδευτικοί να παρουσιάζονται στα σχολεία. Συνεχίστηκε με όσα τραγελαφικά ζήσαμε αναφορικά με την προηγούμενη Δευτέρα, με τα ήξεις αφίξεις του Υπουργού. Εξακολουθεί να παρουσιάζεται στον χειρισμό του θέματος της τηλεκπαίδευσης.
Είναι προφανές, ότι κάποιοι στο ΥΠΠΑΝ αγνοούν τις πραγματικότητες, τα χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορούν να απαγκιστρωθούν από τη γραφειοκρατία, την τυπολατρία και τον φορμαλισμό. Κάποιοι στο Υπουργείο νομίζουν ότι θα υποκαταστήσουν το κανονικό σχολείο με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Θέτουν εξωπραγματικούς στόχους, γεγονός που αποκαλύπτει την άγνοια τους επί του θέματος. Έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, ότι μιλούν για ωρολόγια προγράμματα, διδασκαλία νέας ύλης, παρουσιολόγια και απουσίες μαθητών στην τηλεκπαίδευση. Μάλλον κάποιοι αυτά ξέρουν, γι’ αυτά μιλούν.
Τους καλούμε να πράξουν, αυτή την κρίσιμη στιγμή, τα αυτονόητα. Να καθορίσουν και να περιορίσουν την εξεταστέα ύλη, να ξεκαθαρίσουν το στόχο της τηλεκπαίδευσης (επικοινωνία, επανάληψη, εμπέδωση), να σταματήσουν με την αποστολή αλλοπρόσαλλων οδηγιών, να μεριμνήσουν για την κάλυψη των αναγκών των μαθητών (όχι μόνο όσον αφορά στην τηλεκπαίδευση) και να διαβουλευτούν με τους εμπλεκόμενους για την εξεύρεση ρεαλιστικών λύσεων στα υπαρκτά προβλήματα.
Πράξετε τα αυτονόητα και αφήστε τους εκπαιδευτικούς να κάνουν αυτό που ξέρουν, να είναι κοντά στα παιδιά, να τα στηρίζουν. Το κάνουν ήδη, πριν από τις δικές σας οδηγίες και επιμορφώσεις. Βρίσκονται ήδη πολύ πιο μπροστά από εσάς. Μην βάζετε εμπόδια στο έργο που επιτελούν! Και πάνω απ’ όλα μην ξεχνάτε την αιτία για όλες αυτές τις ειδικές συνθήκες που βιώνει ο τόπος και ασφαλώς τον σκοπό των μέτρων, που είναι η διαφύλαξη της Δημόσιας Υγείας, της υγείας όλων μας, πριν είναι αργά. Αυτό προηγείται τούτες τις κρίσιμες για τον τόπο και τον πλανήτη στιγμές και αυτό το πνεύμα θα πρέπει να διαπνέει ότι τις οδηγίες του ΥΠΠΑΝ. Τα άλλα έπονται…
*Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών
