ΤΗΣ ΔΡΟΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΤΡΥΦΩΝΟΣ*
Προς:
Έντιμο Υπουργό Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας
κ. Πρόδρομο Προδρόμου,
Έντιμε Κύριε Υπουργέ,
Εν μέσω καταιγισμών σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, οι γονείς καλούνται να έχουν στην ευθύνη τους όχι μόνο τον καθησυχασμό των παιδιών τους εξαιτίας του γενικού πανικού και φόβου που υπάρχει για την εξάπλωση του ιού, αλλά επιπλέον και την ευθύνη της ομαλής παρεχόμενης εκπαίδευσης τους, με όποιο τρόπο και μέσο διαθέτουν.
Αυτό είναι δύσκολο να το διαχειριστεί κανείς με παιδιά που δεν αντιμετωπίζουν κανένα μαθησιακό πρόβλημα ή ακόμη και με λίγες μαθησιακές δυσκολίες. Δυσχεραίνει περισσότερο όμως όταν αυτά τα παιδιά είναι της Ειδικής Εκπαίδευσης ή ακόμη περισσότερο όταν έχεις να κάνεις με παιδιά με σοβαρές αναπηρίες. Πόσο δύσκολο είναι για τον γονιό, ο οποίος πρέπει να κρατάει το παιδί στο σπίτι κυριολεκτικά δέσμιο, χωρίς κοινωνικές συναναστροφές, χωρίς το καθημερινό πρόγραμμα του, την ρουτίνα του, τους φίλους του, τις θεραπείες του, τις δραστηριότητες του; Πραγματικά μαρτύριο για τον γονιό. Ένα παιδί με τις δυσκολίες του να είναι περιορισμένο και με παγωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Σκεφτείτε τώρα τα παιδιά που ακόμη περιμένουν να εξεταστεί η υπόθεση τους από την Επιτροπή Ειδικής Εκπαίδευσης ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΣΟΥΣ ΜΗΝΕΣ. Τα παιδιά αυτά τώρα θα λάμβαναν κάποιου είδους εκπαίδευση έστω και εξ αποστάσεως; Αλλά αυτά ίσως είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού; Δεν δικαιούνται ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση; Ξαφνικά όλοι μιλούν για κοινωνική δικαιοσύνη μέσα από πλατφόρμες τηλεκπαίδευσης ΕΝΩ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ καταστρατηγείται για παιδιά ΠΟΥ ΜΗΝΕΣ ΕΙΤΕ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ.
Τόσο εσείς, όσο και οι προκάτοχοι σας, είστε συνένοχοι στην ανεπάρκεια του συστήματος, να παρέχει στα παιδιά μας αυτό που δικαιούνται. Το αυτονόητο. Εκπαίδευση!!!
Να σας θυμίσουμε λοιπόν, ότι δικαίωμα στην ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση έχουν όλα τα παιδιά ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ. Δώστε τώρα λύσεις για τα παιδιά που ακόμη περιμένουν μια απάντηση από την ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, που υποαπασχολούνται χωρίς να λαμβάνουν έγκαιρα και άμεσα την ειδική εκπαίδευση που χρειάζονται μέσα σε ένα καλά οργανωμένο πλαίσιο παρέμβασης.
Αυτοί οι μήνες καθήλωσης και απομόνωσης θα τα πάρει πίσω και θα παλινδρομήσουν δυστυχώς. Αλλά ποιος το βλέπει; Ποιος ενδιαφέρεται; Ίσως μόνο ο γονιός, που κάτι τέτοιες εποχές έχει να παλέψει με όλα τα άλλα τέρατα που έχει γεννήσει μια τέτοια κρίση;
Ήταν μια κατάθεση σκέψεων, ένας προβληματισμός ενός γονιού, μια γενικότερη αγωνία που εντείνεται στα πλαίσια μιας δύσκολης και αγωνιώδους προσπάθειας που γίνεται από τους εκπαιδευτικούς να παρέχουν μάθηση σε όλα τα παιδιά με όποιο μέσο διαθέτουν ... αν διαθέτουν. Τι γίνεται με τα παιδιά που ακόμη περιμένουν; Είναι μόνο ένας ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΑΚΕΛΟΥ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΥΡΤΑΡΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ;
Μητέρα και εκπαιδευτικός παράλληλα,
