Άνοιγμα σχολείων: Οι μάσκες έπεσαν

«Ο αδύναμος κρίκος», ο «αποδιοπομπαίος τράγος» και «η συκιά του μαύρου»

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΤΕΝΕΚΕΤΖΙΔΗ*

Δεν γίνεται να μένεις απαθής όταν τα γεγονότα είναι τόσο πυκνά και οι εξελίξεις ξεπερνούν και τις ταχύτητες 5G.

*Μετά τις συνεντεύξεις του Υπουργού Παιδείας που χρειάστηκαν «μάντισσες και χαρτορίχτρες» για να αποκρυπτογραφήσουν το περιεχόμενο...

*Μετά τις εγκυκλίους που έρχονται με ρυθμό πολυβόλου και αναιρούν η μία την άλλη...

*Μετά τις παράλογες αποφάσεις που θέλουν τα 6χρονα να πάνε σχολείο για να καλύψουν την ύλη...

*Μετά από τοποθετήσεις του Υπουργού που παρουσιάζουν την πιθανή μετάδοση του ιού στα σχολεία και την εξ’ αυτού απώλεια των Παγκυπρίων για κάποιους μαθητές-τριες, με οδικό ατύχημα την ημέρα των εξετάσεων...

*Μετά τις κάμερες στις τάξεις γιατί «κάηκαν» στο Υπουργείο για τις ευπαθείς ομάδες (και για τη γνώση ως υπέρτατο αγαθό)...

Ήρθε και ο Πρόεδρος να βρει «τον φταίχτη» στο πρόσωπο όλων των εκπαιδευτικών. Μήπως τελικά τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και μπορούμε να τα κατανοήσουμε σχετικά εύκολα;

Όταν οι οργανωμένοι γονείς μαθητές και εκπαιδευτικοί συμφωνούν ότι:

• Είναι πολύ μεγαλύτερος ο κίνδυνος από τα πιθανά οφέλη που θα έχει η επιστροφή των μαθητών-τριών του Δημοτικού και του Γυμνασίου για 12-13 μέρες διδασκαλίας.
• Οι εξετάσεις των τετραμήνων καταστρέφουν το Δημόσιο σχολείο.
• Οι κάμερες στην τάξη σκοτώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία.

Και το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει αυταρχικά, μα επιμένει, στο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»

Τι άλλο λοιπόν χρειάζεται για να καταλάβει η κοινωνία ποιος επιθυμεί το καλό της δημόσιας εκπαίδευσης;

Όταν λοιπόν ο κάθε λογικός άνθρωπος κατανοεί τα παρακάτω:

*Δεν γίνεται να μιλάς για κάλυψη της ύλης στο Δημοτικό ή ακόμα και στο Γυμνάσιο εν μέσω πανδημίας (με ωφέλιμο χρόνο μόνο 12 ημερών και τόσα συνοδευτικά προβλήματα).

  *Δεν γίνεται να στέλνεις μικρούς μαθητές και μαθήτριες σε τάξεις χωρίς επαρκή εξαερισμό σε συνθήκες καύσωνα, φορώντας μάσκα όλη μέρα και χωρίς να μπορούν να πιουν ένα κρύο νερό στα διαλείμματα.

  *Τα διαδικτυακά μαθήματα (που ξεκίνησαν αμέσως με το κλείσιμο των σχολείων) μπορούν να συνεχιστούν για όλες τις τάξεις και να μη χρειάζεται διαμοιρασμός σε Α και Β ομάδες που θα δημιουργήσει κενές ημέρες.

  *Οι εκπαιδευτικοί θα κάνουν καλύτερο μάθημα αν είναι στο δικό τους χώρο και όχι στο σχολείο, χωρίς εξοπλισμό, σε συνθήκες συνωστισμού, σε συνθήκες καύσωνα. Και ναι, κύριοι και κυρίες, αυτό είναι δουλειά (η οποία δεν σταμάτησε ώστε να μιλάμε για επιστροφή στη δουλειά) και καταναλώνει περισσότερες ώρες από τις ώρες του σχολικού προγράμματος.

  *Οι κάμερες στις τάξεις θα αλλοιώσουν το μαθησιακό κλίμα γιατί ο κάθε μαθητής – τρια φέρεται εντελώς διαφορετικά όταν παρακολουθείται από οποιονδήποτε εκτός τάξης.

  *Η ύλη έχει υπερκαλυφθεί στη Γ’ λυκείου (και με επαναλήψεις) και αν υπήρχε καλύτερη οργάνωση θα έπρεπε οι Παγκύπριες να ξεκινήσουν την επόμενη εβδομάδα.

  *Οι μαθητές-τριες όταν ακούν για θετικά κρούσματα σε ένα σχολείο δεν θέλουν να πάνε ακόμα κι αν τους απειλείτε με απουσίες.

Αλλά πώς μπορούμε να μιλάμε για λογική όταν συμβαίνουν φαινόμενα όπως:

• Κλείνουν άνθρωπο στη φυλακή επειδή πήγε «χωρίς άδεια» να επισκεφτεί τη φίλη του.
• Πατούν κάτω και συλλαμβάνουν ανθρώπους που πήγαν στη θάλασσα, αλλά έκαναν το μέγα σφάλμα της ηλιοθεραπείας.
• Απαγορεύουν με πρόστιμο 300 Ευρώ τις ρακέτες, το ποδόσφαιρο (ακόμα και ανάμεσα σε μέλη οικογενειών που ζουν στο ίδιο σπίτι) μέχρι και την απλή ξεκούραση στις παραλίες.
• Ανοίγουν πρώτα τα σχολεία (πολλοί άνθρωποι μαζί) και μετά τα κομμωτήρια-κουρεία (ένας προς έναν).

Και όλα αυτά λίγες μέρες πριν να «ανοίξουν» ξανά όλες οι δραστηριότητες (σχολεία, εστίαση, εκκλησίες).

Αλλά ταυτόχρονα δεν τους ενοχλούν:

• Να μας πηγαίνουν σε Ευρωπαϊκά Δικαστήρια για τη συνεχιζόμενη «Εμπορεία» Διαβατηρίων.
• Να μας καταγγέλλουν όλες οι περιβαλλοντολογικές οργανώσεις για κακοποίηση όλων των περιοχών NATURA με οικοδομικές δραστηριότητες μεγάλων συμφερόντων.
• Να υψώνονται ουρανοξύστες χωρίς κανένα σχέδιο μπροστά στις παραλίες της Λεμεσού και Λάρνακας αλλά και στο κέντρο της Λευκωσίας.

Έτσι, λοιπόν, το συμπέρασμα που εξάγεται αβίαστα είναι απλό. Είναι πράγματι οι εκπαιδευτικοί «ο αδύναμος κρίκος» αλλά όχι για την εκπαίδευση. Είναι «ο αποδιοπομπαίος τράγος» (ή η «συκιά του μαύρου) κάθε φορά που αισθάνεται η Κυβέρνηση ότι μεγάλη μερίδα του κόσμου έχει αντιληφθεί την ανικανότητα και τη διαφθορά της και χρειάζεται να αλλάξει την ατζέντα. Πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα «εύκολο θύμα» πάνω στην ανόητη νοοτροπία που έχουν καλλιεργήσει και προηγούμενες κυβερνήσεις με τη βοήθεια πάντα των «φιλικών» ΜΜΕ.

Όχι, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε και κύριοι της κυβέρνησης, δεν είναι ο εκπαιδευτικός ο αδύναμος κρίκος. Και αυτό γιατί είναι αυτός που θα κάνει τα πάντα για τους μαθητές-τριες του. Ξενυχτά τα Σαββατοκύριακα και τις καθημερινές για να ετοιμάζει υλικό και να διορθώνει εργασίες. Υπακούει ακόμα και σε παράλογες εντολές του Υπουργείου για να μη διαταράξει το κοινωνικό αγαθό της δημόσιας παιδείας. Επιμορφώνεται για όλη του τη ζωή σε προσωπικό χρόνο και με προσωπικό κόστος για να μπορεί να συμβαδίζει με τις σύγχρονες απαιτήσεις. Χρησιμοποιεί τον δικό του εξοπλισμό και αγοράζει συνέχεια νέο γιατί η υπηρεσία του δεν του τον προσφέρει.

Αδύναμος κρίκος είναι όλος ο κυβερνητικός μηχανισμός, γιατί με τις κινήσεις και αποφάσεις του καταφέρνει για μια ακόμη φορά να ρίξει τις μάσκες. Οι περισσότερες αποφάσεις δεν παίρνονται από αυτόν (τον κυβερνητικό μηχανισμό) αλλά του υπαγορεύονται από άλλα συμφέροντα (και γι’ αυτό είναι τόσο αλλοπρόσαλλες). Και η απορία παραμένει: είναι μόνο ανίκανος (αυτός ο μηχανισμός), μόνο διεφθαρμένος ή ένα εκρηκτικό μείγμα αυτών των δύο;

 *Φυσικός