Συνταξιοδοτικό ενόψει βουλευτικών εκλογών

ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ ΜΑΥΡΑΤΣΑ*

Όπως είναι γνωστό, οι  εκπαιδευτικοί, αλλά και οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι που είχαν μονιμοποιηθεί πριν από το 2011 είναι ενταγμένοι σε κρατικό συνταξιοδοτικό σχέδιο που περιλαμβάνει κρατική σύνταξη και εφάπαξ ποσό, το οποίο θα λάβουν κατά την αφυπηρέτηση τους. Είναι όμως επίσης γνωστό ότι με τις μνημονιακές νομοθεσίες του 2012, η κρατική σύνταξη και το εφάπαξ έχουν μειωθεί κατά 35-40%, καθώς όχι μόνο έχει αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού του εφάπαξ αλλά έχει επιβληθεί και επιπλέον  φορολόγηση.

Από την άλλη πλευρά, το ζήτημα του συνταξιοδοτικού προβλήματος για όσους έχουν μονιμοποιηθεί μετά το 2011 παραμένει άλυτο, χωρίς καμία απολύτως κάλυψη, ταλαιπωρώντας χιλιάδες οικογένειες που εργάζονται στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν μείνει πλήρως ανασφάλιστοι, παραμένοντας  για χρόνια μετέωροι και βιώνοντας την αβεβαιότητα του μέλλοντος. Πολλοί από αυτούς έχουν ήδη αφυπηρετήσει χωρίς  συνταξιοδοτικές απολαβές και άλλοι περιμένουν με αγωνία να βρεθεί άμεσα η λύση που θα  καλύπτει τις μελλοντικές τους συνταξιοδοτικές ανάγκες.

Είναι κοινά παραδεκτό ότι η Συντεχνία των Καθηγητών (ΟΕΛΜΕΚ), τα τελευταία τρία χρόνια έχει εντατικοποιήσει τις διαδικασίες αναζήτησης μια μόνιμης λύσης που  να προϋποθέτει την ένταξη όλων των ανασφάλιστων συναδέλφων  σε  κρατικό συνταξιοδοτικό σχέδιο. Παρόλο που υπάρχουν  διαφορετικές απόψεις και εντός της ΟΕΛΜΕΚ, οι οποίες στοχεύουν κατά κοινή ομολογία σε πιο «ρεαλιστικές» λύσεις (Ταμείο Προνοίας),  εντούτοις, οι αποφάσεις της ΠΣΓΑ της ΟΕΛΜΕΚ είναι ξεκάθαρες και δεσμευτικές καθώς στις αποφάσεις αυτές αναφέρεται ότι όλοι οι Καθηγητές πρέπει να είναι ενταγμένοι στο ίδιο κρατικό συνταξιοδοτικό σχέδιο, αυτή άλλωστε θα ήταν και η πιο δίκαιη λύση.

Κατά συνέπεια, οι όποιες διαφορετικές απόψεις εντός της ΟΕΛΜΕΚ είναι σεβαστές αλλά οι αποφάσεις του ανώτατου θεσμικού οργάνου της Οργάνωσης (ΠΣΓΑ) πρέπει να τύχουν πλήρους σεβασμού και  να υιοθετηθούν από όλους, ανεξαρτήτως όποιας διαφωνίας. 

Όσον αφορά τι υπόλοιπες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις, κάποιοι κυνηγούν τον «ρεαλιστικό» στόχο (ταμείο προνοίας), κάποιοι άλλοι παραμένουν ουδέτεροι χωρίς καμία απολύτως στόχευση.  Επομένως θα είναι ακόμα δυσκολότερο το έργο της ΟΕΛΜΕΚ αφού θα πρέπει να πείσει και τις υπόλοιπες Συντεχνίες να συμπορευτούν μαζί της ούτως ώστε να κτιστεί ένα ενιαίο και δυνατό μέτωπο για δυναμικές διεκδικήσεις ενόψει βουλευτικών εκλογών.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ΟΕΛΜΕΚ, λίγο πριν την πανδημία του  κορωνοϊού, αποφάσισε να πραγματοποιήσει πορεία διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Οικονομικών για το ζήτημα του συνταξιοδοτικού, επιπρόσθετα, προσκάλεσε όλες τις Οργανώσεις να συμπορευτούν μαζί της και να στείλουν με τον πιο δυναμικό τρόπο τα κατάλληλα μηνύματα, εντούτοις κάποιοι αποδέχτηκαν και κάποιοι άλλοι δεν αποδέχτηκαν την πρόσκληση,  ένεκα όμως της πανδημίας δεν πραγματοποιήθηκε η συγκεκριμένη πορεία.

Αναντίρρητα η Κυβέρνηση φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη γιατί εδώ και οκτώ χρόνια παρουσιάζεται πεισματικά αρνητική να δώσει επιτέλους ένα τέλος σε αυτό το τεράστιο ζήτημα. Παρ' όλες τις προσπάθειες της Οργάνωσης μας (ΟΕΛΜΕΚ) τα τελευταία τρία χρόνια, τις ατέρμονες συναντήσεις της ηγεσίας της ΟΕΛΜΕΚ, καθώς και τις πρωτοβουλίες του προέδρου της Οργάνωσης Κώστα Χατζησάββα με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς,  παρατηρούμε συνεχώς την ατολμία και την αδιαλλαξία της Κυβέρνησης να δώσει ουσιαστική λύση στο τεράστιο αυτό ζήτημα που ταλανίζει χιλιάδες εργαζόμενους.

Πιο συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση εμμένει στη θέση της για τη δημιουργία ταμείου προνοίας, ωστόσο, είμαστε όλοι μάρτυρες στο πρόσφατο παρελθόν, για την κατάληξη που είχαν αρκετά ταμεία προνοίας μετά το κούρεμα του 2013 αλλά και την κατάληξη που είχαν άλλα ταμεία προνοίας ένεκα της κακοδιαχείρισης από τις εκάστοτε διαχειριστικές επιτροπές. 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κοροϊδία και η αλαζονεία από μέρους των Κυβερνώντων συνεχίζεται και πραγματικά μας κάνει εντύπωση πόσο επιδερμικά και επιπόλαια  αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους ζητήματα. Αρχικά είχαν προτείνει ένα ταμείο προνοίας με  συνεισφορά του Κράτους γύρω στο 3%, μετά από την έντονη αντίδραση των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων και ιδιαίτερα της ΟΕΛΜΕΚ πρότειναν διπλάσια  συνεισφορά  περίπου 6%. Τελικά το σύνταγμα, η κατοχύρωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, ο νομικός «πολιτισμός» ισχύουν όσο δεν επηρεάζονται τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης.

Ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών του Μαΐου, θεωρώ ότι θα είναι η ευκαιρία για την ΟΕΛΜΕΚ και για όσες άλλες Οργανώσεις ταυτίζονται με τον ίδιο στόχο, να ανατρέψουν την αδιαλλαξία και την αρνητική αυτή στάση της Κυβέρνησης διεκδικώντας δυναμικά και χωρίς περιστροφές το δίκαιο αυτό αίτημα των δημοσίων υπαλλήλων, αφού πλέον ο διάλογος και όλα τα περιθώρια  έχουν εξαντληθεί.

Η ΟΕΛΜΕΚ θα πρέπει άμεσα να οριοθετήσει τα επόμενα βήματα με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για την επίτευξη του στόχου. Πρώτα, θα πρέπει να πειστούν όσες περισσότερες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις, να ταυτιστούν με τον ίδιο στόχο και δεύτερο, όλοι μαζί να πιέσουν την Κυβέρνηση με δυναμικά μέτρα να πράξει το αυτονόητο. Τα πολιτικά και επικοινωνιακά παιχνίδια της Κυβέρνησης θα πρέπει κάποτε  να σταματήσουν και να αναλάβει  επιτέλους τις ευθύνες της.

Με δεδομένα τα πιο πάνω, συνοψίζοντας, εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ο καθένας να προβληματιστεί και απαντήσει με ειλικρίνεια τα πιο κάτω ερωτήματα.

Είναι έτοιμες όλες οι Συνδικαλιστικές Κινήσεις εντός της ΟΕΛΜΕΚ να πιστέψουν και να κυνηγήσουν τον στόχο που έχει θέσει η ΠΣΓΑ της ΟΕΛΜΕΚ;

Είναι αποφασισμένες όλες οι Κινήσεις εντός της ΟΕΛΜΕΚ να συγκρουστούν με την Κυβέρνηση χωρίς ενδοιασμούς ότι θα  χαλάσει το καλό κλίμα;

Είναι όλοι επηρεαζόμενοι έτοιμοι να ασκήσουν πίεση στις όποιες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις ανήκουν, ούτως ώστε να ταυτιστούν με τον στόχο που δεν πρέπει να είναι άλλος από το κρατικό Συνταξιοδοτικό σχέδιο;

Είμαστε όλοι έτοιμοι να τιμωρήσουμε με την ΨΗΦΟ μας στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές αυτούς που θα μας γυρίσουν την πλάτη;

Σε μια τέτοια περίπτωση, χωρίς την εκδήλωση της ατομικής αλλά και συλλογικής προσπάθειας, η αντιμετώπιση του προβλήματος καθίσταται δυσχερής. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, είμαι αισιόδοξος ότι η βάση των Καθηγητών είναι έτοιμοι να δώσουν ακόμα μία μάχη, είτε είναι ενταγμένοι σε κρατικό συνταξιοδοτικό σχέδιο, είτε ΟΧΙ,  είμαι  πεπεισμένος ότι όλοι θα δείξουν πραγματική συναδελφική αλληλεγγύη σε περίπτωση λήψης δυναμικών μέτρων,  εξάλλου το έχουν αποδείξει και στο παρελθόν. Με ορίζοντα λοιπόν τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, θα πρέπει να εντατικοποιηθεί ο αγώνας για την αποκατάσταση της αδικίας που βιώνουν οι χιλιάδες ανασφάλιστοι συνάδελφοι μας.

*Πρόεδρος Προσφυγικών γραφείων ΟΕΛΜΕΚ

Αντιπρόεδρος ΔΗΚΙ Καθηγητών ΟΕΛΜΕΚ