Δεύτερη ανοιχτή επιστολή στον Υπουργό Παιδείας

Δεν θέλουμε τη χορηγία σας. Αγοράστε υπολογιστές για τους άπορους μαθητές και εξοπλίστε κατάλληλα τα σχολεία.

ΤΗΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΑΣ ΣΑΛΤΕ*

Κύριε Υπουργέ,

Σας ξαναγράφω, μετά από την προηγούμενη ανοιχτή επιστολή μου τον Μάη (https://paideia-news.com/oelmek/2020/05/02/anoixti-epistoli-ston-ypoyrgo-paideias/ ), στα  ερωτήματα της οποίας (όπως ήταν αναμενόμενο) δεν απαντήσατε, γιατί η εξαγγελία σας να δώσετε 200 ευρώ χορηγία στους εκπαιδευτικούς για αγορά υπολογιστή με έχει προσβάλει, και ως Εκπαιδευτικό και ως πολίτη αυτής της χώρας.  Εξηγώ:

Εδώ και μήνες οι Εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων ζητάμε μέσω των Οργανώσεών μας να εξοπλιστούν τα σχολεία κατάλληλα για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Γιατί, ενώ το Υπουργείο διατυμπάνιζε στα κανάλια ότι έχει μεριμνήσει για τον εξοπλισμό των σχολείων και ότι όλα είναι έτοιμα για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, εμείς διαπιστώναμε στην πράξη ότι ο τεχνολογικός εξοπλισμός των σχολείων μας είναι ανεπαρκέστατος, πεπαλαιωμένος και ελλιπής, για να καλύψει τις ανάγκες της τηλεκπαίδευσης.

Δεν θα σας υπενθυμίσω αυτά που έχω ξαναγράψει δημόσια, όπως και εκατοντάδες συνάδελφοί μου, για το πώς καταφέραμε την περσινή σχολική χρονιά να ανταποκριθούμε στο καθήκον μας προς τους μαθητές και τις μαθήτριές μας, χωρίς καμία σχεδόν βοήθεια από το Υπουργείο. Θα σταθώ όμως στη φετινή χρονιά.

Εδώ και τρεις μήνες οι Εκπαιδευτικοί κάνουμε μαθήματα εξ αποστάσεως στα τμήματα ή σε αριθμό μαθητών των τμημάτων που ήταν σε καραντίνα, χρησιμοποιώντας σε πολλές περιπτώσεις τον δικό μας υπολογιστή, αλλά και άλλο αναγκαίο εξοπλισμό, απλούστατα γιατί τα σχολεία (με ευθύνη της Πολιτείας) δεν είχαν εξοπλιστεί κατάλληλα. Παράλληλα, οι συνάδελφοί μας της Πληροφορικής έδιναν μάχη με τον χρόνο, για να προετοιμάσουν τις τάξεις με όσα μέσα διέθετε το σχολείο, για να μεταφέρουν από τη μια αίθουσα στην άλλη εξοπλισμό, καθώς καθημερινά νέα τμήματα ή ομάδες μαθητών έπρεπε να μείνουν σε καραντίνα, με στόχο μοναδικό κανένας μαθητής να μην στερηθεί του δικαιώματός του στο μάθημα. Σε κάποιες περιπτώσεις ανέλαβαν (ως είθισται, δυστυχώς, σε τούτο τον τόπο) οι Σύνδεσμοι Γονέων να αγοράσουν μικρόφωνα κ.ά., για να χρησιμοποιηθούν από τους παλιούς υπολογιστές που υπάρχουν στις τάξεις. Κι αντί η Πολιτεία να μεριμνήσει, ώστε όλα τα σχολεία και όλοι οι μαθητές να διαθέτουν τον κατάλληλο εξοπλισμό για την τηλεκπαίδευση, αναγνωρίσατε ξαφνικά ότι τα μέχρι πρότινος πανέτοιμα σχολεία μας δεν είναι έτοιμα και ότι (ευτυχώς) οι Εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούν τον δικό τους εξοπλισμό, άρα θα μας δώσετε χορηγία 200 ευρώ για να αγοράσουμε υπολογιστές!

Δεν σχολιάζω το πραγματικό κόστος αγοράς ενός υπολογιστή, είτε από τον καθένα μας είτε από το Υπουργείο για τα σχολεία (κι εδώ να προσθέσετε και το κόστος συντήρησης). Ο νοών νοείτω.

Δεν σχολιάζω τις εύλογες υποψίες πολλών από εμάς για μετακύλιση της ευθύνης για τα προβλήματα της τηλεκπαίδευσης στους Εκπαιδευτικούς, σε αυτούς, δηλαδή, που με δική τους πρωτοβουλία (και προσωπικό κόστος) εδώ και μήνες δίνουν καθημερινά μάχες, για να μην στερηθεί κανένα παιδί του δικαιώματός του στη μάθηση. Μια μάχη που γίνεται ολοένα και πιο άνιση, με τις εκατοντάδες παιδιά καθημερινά σε καραντίνα, με τις εκατοντάδες οικογένειες να βιώνουν το άγχος της επιβίωσης (οικονομικής και βιολογικής), ενώ μάλιστα, εσείς, ως ο πολιτικός μας προϊστάμενος, επιδεικνύετε ιδιαίτερο ζήλο στο να γίνουν οι εξετάσεις τετραμήνων, αγνοώντας τις εκκλήσεις των οργανωμένων μαθητών, γονέων και Εκπαιδευτικών για αναστολή τους εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών που βιώνουμε. (Σας έχουν άραγε ενημερώσει, κύριε Υπουργέ, ότι με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση οι Εκπαιδευτικοί δίνουμε την ψυχή μας για να καλύψουμε τους περιβόητους «δείκτες επάρκειας», αλλά πως είναι αδύνατον να ελεγχθεί εάν καλύπτονται οι «δείκτες επιτυχίας» πίσω από μια οθόνη;)

Σχολιάζω, κυρίως, το γεγονός ότι δεκάδες παιδιά σε κάθε σχολείο δεν διαθέτουν δικό τους υπολογιστή, και συνεπώς παρακολουθούν το μάθημα διά μέσου του τηλεφώνου τους. (Κάπου εδώ, προφανώς κατανοείτε γιατί οι δείκτες επιτυχίας σχηματίζουν σχήμα οξύμωρο με τους δείκτες επάρκειας, όσο φιλότιμες προσπάθειες κι αν κάνουν αμφότεροι εκπαιδευόμενοι και εκπαιδευτικοί.)

Προφανώς, επίσης, σας έχουν ενημερώσει, ότι με το teams μπορεί να γίνονται πολύ καλά μαθήματα: Να προβάλλεται εκπαιδευτικό υλικό, να υπάρχει διάδραση, να γίνονται ασκήσεις, να δίνεται ανατροφοδότηση, και πολλά άλλα, τα οποία οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν, γιατί εδώ και μήνες τα εφαρμόζουν. Και, προφανέστατα, αντιλαμβάνεστε, ότι για να είναι αποτελεσματικό αυτό το πολύ καλό μάθημα, πρέπει οι μαθητές να μπορούν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες του teams, και όχι απλώς να βλέπουν και να ακούνε πίσω από μια μικρή οθόνη τηλεφώνου.

Συνεπώς, κύριε Υπουργέ,

αντί με την εξαγγελία σας για χορηγία στους εκπαιδευτικούς να μας προσβάλλετε υπονοώντας ότι «δεν κάνουμε τη δουλειά μας», γι’ αυτό και θα μας δώσετε χρήματα «για να μπορέσουμε να την κάνουμε» (παρεμπιπτόντως, οι εκπαιδευτικοί διαθέτουν υπολογιστές, γιατί εδώ και χρόνια τους χρησιμοποιούν για να ετοιμάζουν υλικό για τα μαθήματά τους),

αντί με την χορηγία σας (που δεν τη ζητήσαμε) να προκαλείται η κοινή γνώμη και το αίσθημα αδικίας όλων όσοι βρίσκονται σε δυσχερείς οικονομικές συνθήκες λόγω πανδημίας και μέτρων (νομίζω δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω στους αναγνώστες ότι το Υπουργείο Παιδείας είναι ΚΑΙ Υπουργείο Πολιτισμού, και ότι οι άνθρωποι του Πολιτισμού έχουν πληγεί σε τεράστιο βαθμό από τα μέτρα που αποφάσισε η Πολιτεία),

αντί να δώσετε χρήματα για να ενισχύσετε την φαρέτρα των επιχειρημάτων σας προκειμένου να «πείσετε» πως η τηλεκπαίδευση το μόνο που χρειάζεται είναι να έχουν οι εκπαιδευτικοί υπολογιστή, για να προετοιμάσουν τους μαθητές για τις εξετάσεις τετραμήνων (!!!)

σας εισηγούμαι, ως μάχιμη εκπαιδευτικός που μαζί με τις χιλιάδες συναδέλφους μου αγωνιζόμαστε για τη μόρφωση ΟΛΩΝ των μαθητών και των μαθητριών μας, να μεριμνήσετε για τα εξής:

• ΝΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΟΥΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
• ΝΑ ΔΟΘΕΙ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΡΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ. Τον Μάιο, με την πρώτη μου επιστολή, σας είχα απευθύνει μια πρόκληση: να έρθετε στο σχολείο μου για να περάσουμε μαζί μια αληθινή μέρα μαθημάτων, με τα τότε δεδομένα της πανδημίας. Δεν ανταποκριθήκατε. Σήμερα, σας απευθύνω εκ νέου μια πρόκληση. Να έρθετε την ερχόμενη εβδομάδα στο σχολείο μου, για να κάνουμε μαζί ένα μάθημα διαδικτυακό. Από την άδεια τάξη. Με τον εξοπλισμό του σχολείου. Και με τους μαθητές πίσω από τις οθόνες (τηλεφώνων, άραγε;) Θα σας εξηγήσω και τους δείκτες επάρκειας, τους οποίους θα τηρήσω ευλαβικά στο μάθημά μου. Κι εσείς θα κρίνετε, εάν οι δείκτες επιτυχίας όντως επιτυγχάνονται. Και μετά, εάν αποδέχεστε, να συζητήσουμε για τις εξετάσεις τετραμήνων.

*Φιλόλογος