Ο Υιός Του Πατέρα

ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ*

Κάθε χρόνο ο Υιός Του γεννιέται.

Κάθε χρόνο η Ελπίδα ζυγώνει.

Κάθε χρόνο ένας Ηρώδης σκοτώνει τα νήπια.

Κάθε χρόνο ένα βρέφος στη Βηθλεέμ απ’ το ξίφος γλυτώνει.

Κάθε χρόνο γεννιέται στη φάτνη του.

Κάθε χρόνο ανατέλλει αστέρι.

Κάθε χρόνο 3 Μάγοι προσέρχονται.

Κάθε χρόνο οι βοσκοί πλησιάζουνε και καθαροί τη καρδία, του φιλάνε το χέρι.

Κάθε χρόνο το παιδί γίνεται έφηβος.

Κάθε χρόνο στη Ναζαρέτ ταπεινά μεγαλώνει.

Κάθε χρόνο στον Ιορδάνη βαπτίζεται.

Κάθε χρόνο την ώρα της βάπτισης, η Αγία Τριάδα, τον Θεό φανερώνει.

Κάθε χρόνο ο Υιός του Πατέρα γίνεται Δάσκαλος.

Κάθε χρόνο με τον λόγο, μορφώνει.

Κάθε χρόνο θαυματουργεί η αγάπη του.

Κάθε χρόνο τον απάνθρωπο άνθρωπο τον  μετα-μορφώνει.

Κάθε χρόνο ένας Πιλάτος πλένει τα χέρια του.

Κάθε χρόνο ένας Πέτρος αρνείται.

Κάθε χρόνο 30 αργύρια μ’ ένα φιλί γίνονται έγκλημα.

Κάθε χρόνο ένας αθώος κατηγορείται.

Κάθε χρόνο η αγάπη σταυρώνεται.

Κάθε χρόνο το μίσος σταυρώνει.

Κάθε χρόνο η Χαρά ανασταίνεται.

Κάθε χρόνο ο Άδης ματώνει.

Κάθε χρόνο ο άνθρωπος σώζεται.

Κάθε χρόνο το θηρίο βρυχάται.  

Κάθε χρόνο ο πόλεμος μαίνεται.

Κάθε χρόνο το αρνί στεφανώνεται.

Κάθε χρόνο ο λύκος ηττάται;

Κάθε χρόνο ο λύκος ηττάται.

Κάθε χρόνο, τα πιο πάνω λόγια, τα μοιράζομαι με τους μαθητές μου.

Κάποτε με πεζό τρόπο.

Κάποτε με ποιητικό λόγο.

Πάντοτε εικονο-γραφημένα.

Πάντοτε καρδιο-γραφημένα.

Φέτος όμως, τους πληκτρολόγησα εξ αποστάσεως την εξής ερώτηση:

«Παιδιά μου, θέλετε να μας στείλει ο Πατέρας του Υιού  τον Υιό Του στη γη, για να μας γλυτώσει από διάφορους επικίνδυνους Πατρ-ιούς»;

Τα παιδιά μου απάντησαν:

«ΘέλουμεΥιό του Πατρός, όχι Πατρ-ιό»

Αγαπητοί μου

Κάθε χρόνο, τις μέρες του χειμερινού ηλιοστασίου, βάζω την ίδια εργασία  στους μαθητές μου, σε μια προσπάθειά μου να διατηρηθούν οι μνήμες πολλών αιώνων.

«Πως γιόρταζαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους, τις γιορτές των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων στα παλιά χρόνια»;

Φέτος όμως, τους πληκτρολόγησα εξ αποστάσεως το εξής:

«Παιδιά μου, φέτος την εργασία θα την κάνω κι εγώ. Εσείς θα ψάξετε από τους γύρω σας να βρείτε πληροφορίες. Εγώ θα ψάξω βαθιά μέσα μου να θυμηθώ αυτά που ξ-έχασα για τα Χριστού-γέννα. Την εργασία σας να μου την παραδώσετε μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου. Ημέρα σημειολογική. Του Αγίου Ελευθερίου.  Εγώ θα σας την παραδώσω στις 22 Δεκεμβρίου. Ημέρα σημειολική. Της Αγίας Αναστασίας».

Φέτος κοίταξα μέσα μου να δω αν υπάρχει Θεός.

Αν υπάρχει άνθρωπος.

Αν υπάρχει αγάπη.

Αν υπάρχει ελπίδα.

Αν υπάρχει χαρά.

Αν υπάρχει όνειρο.

Φέτος κοίταξα μέσα μου  να δω αν υπάρχω εγώ.

Όλες μου τις απαντήσεις τις έβαλα μέσα σε ένα αρχε-ίο της Word (με antivirus και δίχως ιό) και μέσω του Microsoft Teams, τις έστειλα στους μαθητές μου.

Χτες πήρα στον υπολογιστή μου, το εξής:

«Αγαπητέ Κυρ-ιέ Χαραλάμπους, λάβαμε το PROJECT σας. Αφήσατε τα συναισθήματά σας να πλημμυρίσουν σε  μια ολόκληρη εργασία, χωρίς να βασίζεστε σε εμπεριστατωμένες μελέτες και έρευνες. Ο αναστοχασμός αλλά και η αυτοκριτική σας δεν είναι μετρήσιμα δεδομένα. Όμως, λόγω του ότι σε λίγες μέρες, θα γεννηθεί Αυτός που θα γεννήσει την ΕΙΡΗΝΗ, θα σας δώσουμε την ευκαιρία, να ειρηνεύσετε μέσα σας και να ισορροπήσετε τα θέλω, τα γνωρίζω και τα πιστεύω σας. Μας διδάξατε ότι όλοι οι λαοί, τέτοιες μέρες του Δεκέμβρη, γιόρταζαν με βάση το χειμερινό ηλιοστάσιο, την ανάγκη να υπερισχύσει το φως στη σχέση του με το σκοτάδι. Αυτό το Φως σας ζητούμε να το ψάξετε κι εσείς. Να αγαπήσετε τη χάρη της λάμψης που φέρνει μαζί του ο Υιος Του Πατέρα, που είναι ο όντως ήλιος, που είναι το όντως φως και να αφήσετε πίσω το όντως σκοτάδι. Γιατί αυτό είναι τα Χριστούγεννα δάσκαλε. Με αγάπη οι μαθητές σας».

Οι μαθητές μου επειδή γνωρίζουν ότι αγαπώ τα ΥΣΤΕΡΟ-ΓΡΑΦΑ, έκλεισαν την επι-στολή τους ως εξής:

Υ.Γ(1)

Δάσκαλε, τόσο καιρό δεν ήθελες να σε λέμε Κύριο αλλά δάσκαλο, επειδή φοβάσαι τον Κυρ-ιό; (xaxaxa)

Υ.Γ(2)

Δάσκαλε, είδες ότι μπορούμε να πούμε κι εμείς την αλήθεια μας με χιούμορ;

Υ.Γ(3)

Δάσκαλε Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένος ο καινούρ-ιος χρόνος.

Ξέχασα να σας αναφέρω, ότι Φέτος οι μαθητές μου, αποφάσισαν να λειτουργήσουν Συνοδικά. Δεν ξέρω πως τους κατέβηκε αυτή η ιδέα. Ή μάλλον ξέρω. Είναι και αυτοί, άνθρωποι της εποχής τους και λαμβάνουν ερεθίσματα και πληροφορίες από ότι τους περιβάλλει. ‘Εξέλεξαν τους εκπροσώπους τους, χωρίς αχρείαστα και περιττά προεκλογικά έξοδα, χωρίς χρονοβόρες καμπάνιες κομπορρημοσύνης, χωρίς επικοινωνιολόγους πολυτελείας, χωρίς βαρύγδουπες μεγάλες κουβέντες και κυρίως χωρίς τις μεγαλομανίες μιας υπέρ-υπερήφανης καυχησιολογίας αναμεμιγμένης με προφητολογαγνεία. Εξέλεξαν λοιπόν, με 100% δημοκρατικές διαδ(ε)ικασίες, αντί για πρόεδρο, έναν Αρχι-επι-κεφαλή και οι υπόλοιποι αυτό-βαφτίστηκαν Υπό-κεφαλής.

Συζήτησαν προχθές σε έκτακτη συνεδρία της  Μαθητικής τους Συνόδου, το Υικό ζήτημα. Το ζήτημα αν είναι ορθό και πρέπον ο Υιός Του Πατέρα να γεννηθεί και φέτος. Αποφάσισαν  ότι δεν υπάρχει οΥκρανΙΚΟ ζήτημα. Με 730 ψήφους υπέρ και 0 κατά, αποφάσισαν Ο Μ Ο Φ Ω Ν Α, για λόγους αιωνίου συμφέροντος,

ο Υιός  να γεννηθεί.

Υ.Γ (1)

Ίσως ήρθε η ώρα, όπου η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου, να πράξει ότι  και η πολιτεία πριν χρόνια με την Παιδοβουλή. Να γίνει ένας νέος θεσμός.

Η Παιδοσύνοδος.  Να έχουν την ευκαιρία τα παιδιά, να ζήσουν από κοντά, την μεγάλη ευθύνη της ιερής αποστολής των διαδόχων των αποστόλων-των επισκόπων μας- και να γίνουν κοινωνοί  θεμάτων τα οποία αφορούν γενικά την διαχείριση της πίστης μας. Τα τελευταία χρόνια, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου, αλλά και οι υπόλοιπες Μητροπόλεις, έχουν ανοίξει τις πόρτες τους στα παιδιά μέσω διαφόρων εκδηλώσεων.

Ας προστεθεί σε όλες αυτές ακόμα μία.

 Υ.Γ (2)

Θυμάμαι στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο τους μαθητές του Χριστού οι οποίοι επετίμησαν τις γυναίκες που έφεραν τα παιδιά τους κοντά στον Χριστό για να τα ευλογήσει. Ο Χριστός απάντησε στους μαθητές του ότι:

«Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». [Ματθ. ιθ’ 14.2]

Υ.Γ(3)

Ίσως ήρθε η ώρα, εμείς οι μεγαλύτεροι, να θυμηθούμε ξανά, τι είναι και για μας τα  ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

*Θεολόγος Εκπαιδευτικός

Τεχνική και Επαγγελματική Σχολή Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, Μακάριος Γ' Λευκωσίας