Είμαι το γραπτό της διαρροής


 ΤΗΣ ΚΟΥΛΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ*

Αγαπημένε/η μαθητή/τρια,

Εσύ τώρα θα νομίζεις ότι με ξέρεις. Δεν προλάβαμε να γνωριστούμε. Μισή ώρα τα είπαμε. Ξέρω, όμως, ότι είσαι δεκαεφτά χρονών. Και ξέρω πως από τον τρόπο που εσύ κι εγώ θα τα βρούμε, ίσως εξαρτηθεί το μέλλον σου.

Την ώρα που με είχαν ακουμπήσει στο θρανίο σου, αισθάνθηκα την αμηχανία σου. Μη με φοβάσαι. Διάβασέ με. Στην τελική ένα γραπτό είμαι. Που μιλάω για παιδεία. Ξέρεις πόσα γραπτά γράφτηκαν για την Παιδεία; Ου! Πόσοι φλυαρόλογοι έχουν γράψει συγγράμματα για την Παιδεία! Και μετά βγαίνει ο καφετζής και ο περιπτεράς και ο γιατρός και ο σουβλιτζής και ο δικηγόρος και συμφωνούνε όλοι τους πως δεν έχουμε παιδεία. Για να το λένε τόσοι και τόσοι πάει να πει πως είναι κοινώς αποδεκτό πως δεν έχουμε παιδεία. Είναι σαν  εκείνο το τηλεπαιχνίδι που ξεκινά με το «ρωτήσαμε εκατό ανθρώπους» και ψάχνουμε τις πέντε ή έξι δημοφιλέστερες απαντήσεις στο ερώτημα: «Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να έχουμε παιδεία;». Και η δημοφιλέστερη απάντηση θα λέει το εξής: «Να γίνει εκπαιδευτική μεταρρύθμιση». Τούτο με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση το γράφανε και συνεχίζουν να το γράφουν όλοι τους στις εκθέσεις. Να ξέρεις πως όλοι οι ανασφαλείς τύποι στα διοικητικά γραφεία λαχταρούν να σταμπάρουν με το όνομά τους μια αλλαγή που να τους επιτρέπει να εξετάσουν τον απέναντι και να τον βρουν ελαττωματικό. Δεν περνάει αυτό, παιδί μου, με τα χρόνια. Μεγαλώνουν αυτοί οι τύποι και μεγαλώνουν και οι ανασφάλειές τους. Όσο μεγαλύτερα κόμπλεξ έχουν, τόσες περισσότερες εξετάσεις κάνουν. Τους δίνει μεγάλη δύναμη αυτό.

Που λες, αγαπημένε/η, είμαι ένα γραπτό. Θα με συναντήσεις στις δεκαέξι Ιανουαρίου του δύο χιλιάδες είκοσι τρία στο θρανίο σου. Προτού φτάσω σε σένα, θα ταξιδέψω ηλεκτρονικά και θα εμφανιστώ σε υπολογιστές σχολείων, θα εκτυπωθώ και θα πολλαπλασιαστώ. Μια καθηγήτρια θα μου ρίξει μια ματιά βιαστική και θα στείλει στη μαθήτριά της τις ερωτήσεις της λογοτεχνίας και το θέμα της έκθεσης. Με άλλα λόγια, κάποιοι μαθητές που «έχουν το μέσο» θα γνωρίζουν για μένα πριν με δουν από κοντά. Όταν θα ακουμπήσω στο θρανίο τους, δεν θα έχουν την ίδια αμηχανία με σένα. Όταν θα ακουμπήσω στο θρανίο τους, θα σκάσουν ένα κρυφό χαμόγελο. Αυτοί ξέραν τα θέματα, εσύ όχι αγαπημένε/η. Θέλω να θυμάσαι ότι αυτό αποτελεί αδικία και προνομιούχα πρόσβαση στην πληροφορία και διαχείριση αυτής. Δεν είναι δημοκρατικό αυτό. Η πρόσβαση στην πληροφόρηση πρέπει να είναι καθολική και να συνδέεται με το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και ίσων ευκαιριών. Θυμάσαι τότε με το κούρεμα καταθέσων; Που άλλοι ήξεραν γι’ αυτό και άλλοι όχι. Αλλά πώς να θυμάσαι; Ήσουν τότε Δημοτικό.

Ίσως αν ήμουν αλλιώτικο γραπτό, να μην πλήγωνε τόσο η διαρροή μου. Επειδή, όμως, μιλάω για Παιδεία, θα δημιουργήσω ακόμα μεγαλύτερη συζήτηση, όταν δημοσιευτεί η διαρροή. Την ίδια μέρα θα εξετάζονται τα πρωτάκια του Γυμνασίου στο μάθημα των Νέων Ελληνικών. Ακούς; Τα δωδεκάχρονα θα βαπτιστούν στην κολυμπήθρα των εξετάσεων τετραμήνων. Κανείς, όμως, δεν θα ασχοληθεί πολύ με τα πρωτάκια. Θα τα επισκιάσει όλα η δική μου διαρροή. Θα γίνω πρώτο θέμα. Ακούγομαι κάπως εγωιστικό γραπτό. Να διορθώσω. Θα γίνουμε πρώτο θέμα. Εγώ κι εσύ.

Να ξέρεις ότι οι καθηγητές σου, μόλις πληροφορηθούν την αδικία της διαρροής, θα κινητοποιηθούν αμέσως και θα ζητήσουν επίμονα και με έντονο ύφος από τον Υπουργό Παιδείας την ακύρωση του γραπτού και τη μετάθεση της εξέτασης σε άλλη ημερομηνία. Οι καθηγητές ξέρουν. Τι ξέρουν; Αυτό που βίωσες. Ξεκίνησες να διαβάζεις το αδίδακτο κείμενο, να αποκωδικοποιείς τα μηνύματα, να επεξεργάζεσαι και να φιλτράρεις τις πληροφορίες, να λες «είμαι έτοιμος να γράψω περίληψη», να κοιτάζεις τον χρόνο, να προσπαθείς να δομήσεις την περίληψη και να κοιτάζεις τον χρόνο. Όλο αυτό απαιτεί ανάλωση πνευματικών δυνάμεων και δίνει ένταση. Ακόμα και αν είσαι αδιάφορος και ζωηρός μαθητής, ένα καρδιοχτύπι το νιώθεις όταν με βλέπεις. Στους φίλους σου το παίζεις μάγκας. Σε νοιάζει να μη μείνεις στην ίδια τάξη. Έλα τώρα, σε μένα μιλάς.

Όταν θα έρθουν να σου πουν «άκυρο, κάτω οι πένες», θα νομίζεις ότι κάνουν πλάκα. Αυτό που δεν θα μπορέσεις να πιστέψεις είναι πως σε λίγες ώρες θα ακούσεις σε εκπομπές τον Υπουργό Παιδείας να αρνείται ότι έγιναν όλα όσα έζησες. Θα βιώσεις το χειρότερο βίωμα για ένα δεκαεπτάχρονο παιδί που βγαίνει σε λίγο ενήλικας στην κοινωνία. Ο Υπουργός Παιδείας ψεύδεται. Αν ο Υπουργός Παιδείας ψεύδεται, γιατί να γράψεις ένα γραπτό για την Παιδεία;

Αγαπημένε/η, πίστεψες ότι είμαι ένα γραπτό; Το γραπτό είναι μια κατασκευή. Κι αυτό που διαβάζεις τώρα και σού συστήνεται ως γραπτό, είναι ένα αφήγημα. Αυτός που το γράφει είναι ένας δάσκαλος που σε παρακαλεί να μη πιστέψεις ότι έχουμε δικαίωμα στο ψέμα. Όσο ψέμα κι αν δεις στη ζωή σου, να μην αποδεχτείς ότι οι ανώτεροι αξιωματούχοι του κράτους έχουν δικαίωμα να σου αλλάζουν το μαύρο για άσπρο. Όλοι μπορούν να κατασκευάσουν ιστορίες. Εγώ δεν είμαι το γραπτό της διαρροής. Εγώ είμαι ένας δάσκαλος που θέλω να ξέρεις ότι προσπάθησε να προειδοποιήσει πως αυτή η διαδικασία εξετάσεων, όσο κι αν πολυδιαφημίστηκε ως αξιόπιστη και αδιάβλητη, ήταν μια τρύπια βάρκα. Κατέληξε όπως τον τιτανικό, το δήθεν αβύθιστο εκείνο πλοίο, που έπνιξε τόσο κόσμο και έγινε σύμβολο ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ.

Δεν είμαι το γραπτό της διαρροής. Ίσως, είμαι μια φωνή αν-ησυχίας.

*Φιλόλογος




Comments (1)

  1. Αστερω Χατζησάββα :
    Jan 19, 2023 at 04:11 PM

    Είμαστε οι Κυπραίου της διαρροής,του εύκολου κέρδους και της επιδειωξης των οποίων ωφεληματων ,ακόμα και με αθέμιτους τρόπους,. Είμαστε οι Κυπραίου του ξεγελασματος.
    Κανείς δεν μας έμαθε πως" τα καλά κοποις κτωνται''
    Κοινωνία και σχολείο αποτυχίες, μόνο για αυτό.


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










15033