Ποιος πηγαίνει φροντιστήρια; Ποιος απλά χαπακώνεται;


ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΧΑΤΖΗΓΕΡΟΥ* 

Γράφω το πιο κάτω κείμενο με αφορμή την πρόσφατη έρευνα από το Αθηναΐδειο Γυμνάσιο Καθολικής, https://www.facebook.com/profile.php?id=100072528626526  που καταγράφει στατιστικά τη «μαθημένη αβοηθητότητα» των μαθητών στα φροντιστήρια:

Άλλαξαν λοιπόν τόσο πολύ οι εκπαιδευτικοί των δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων (ναι και αυτών), που τα φροντιστήρια έγιναν το must της ζωής του μαθητή, μάλιστα από το Δημοτικό; Ρητορικό, σκωπτικό, αλλά και επί της ουσίας ερώτημα.  Δεν μιλούμε για τις εξωσχολικές δραστηριότητες ή την εκμάθηση ενός αντικειμένου από προσωπική επιλογή. Μιλούμε δυστυχώς για ένα ´παρασιτικό´ είδος σχολείου. Για ένα παρα-μόρφωμα. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της ενδημίας, χρειάζεται μια σοβαρή κοινωνιολογική ανάλυση από τους ειδικούς. Διότι το τι σημαίνει μόρφωση, είναι συνυφασμένο με το πώς μια κοινωνία το αποφασίζει, στη βάση του προσανατολισμού και των αντιληπτικών της κριτηρίων επί του θέματος.

Πώς συνδέεται λοιπόν το φροντιστήριο, με τις εξαρτήσεις και τα χάπια; Να σας πω, μετρήστε φροντιστήρια και φαρμακεία. Εξελισσόμαστε παθητικά σε κοινωνίες εξαρτητικές, σε ανθρώπους αποδυναμωμένους χωρίς ανθεκτικότητα. Στην Αμερική εδώ και κάποιες δεκαετίες, αναγνωρίζουν την κατάχρηση φαρμάκων ως την προτιμούμενη απάντηση σε κάθε είδους πρόβλημα. Είτε αυτό είναι οργανικό, ψυχολογικό, κοινωνικό, επαγγελματικό, γάμου, σχέσεων, σχολείου κλπ κλπ. Συχνά χάνεται το νόημα της πρόληψης και της ιατρικής. 

Με τον ίδιο τρόπο, χάνεται το νόημα της παιδείας και του σχολείου. Επειδή ο άνθρωπος, έχει πια πρόσβαση σε εύκολες λύσεις για κάθε είδους πρόβλημα. Του τις προσφέρει μεθοδευμένα και απλόχερα η αγορά στη βάση ενός εξαιρετικού οικονομικού κυκλώματος πάρε-δώσε. Σε αντάλλαγμα, του δίνει πίσω τις ψευδαισθήσεις που χρειάζεται, ανάλογα και όπως βολεύει - ευτυχίας, επιτυχίας, ομορφιάς, μόρφωσης, θέσης … και στην προκειμένη, κατάκτησης της γνώσης (ανταγωνιστικό προβάδισμα). Όσοι γνωρίζουν λίγο την επιστήμη και τους νόμους των οικονομικών (άρρηκτα συνδεδεμένους με την ανθρώπινη φύση, ένστικτα και συμπεριφορά) αντιλαμβάνονται τι λέω. 

Το αντίβαρο είναι που μας λείπει, αλλά είναι στη λήθη του. Αυτό, που θα έδινε τα εφόδια στον καθε άνθρωπο, στον κάθε μαθητή, να ελέγχει πρώτα τον εαυτό του και μετά να αξιολογεί κριτικά τον καθε δούρειο ίππο. Οι θεσμοί - οικογένεια, πολιτεία, κράτος  - που είναι η δουλειά τους να προετοιμάζουν το άτομο για συνειδητοποιημένη ζωή,  είναι πραγματικά «στον κόσμο τους», βολεμένα αποπροσανατολισμένοι. 

Οι μαθητές μπαίνουν στο σχολείο όπως τα ρομποτάκια. Με πρόσημα συν-πλην και ένα αχταρμά προδιαγραφών και κατευθύνσεων από άλλους. Πατενταρισμένοι. Φροντιστήρια λέει το πρόσταγμα, φροντιστήρια θα πάρεις. Όλα τα άλλα θέλουν κόπο. Για αυτό χαπακωνόμαστε άλλωστε, για γρήγορη ανακούφιση στον πόνο και στον κόπο. Πώς τα ξέρω; Επειδή τα βλέπω καθημερινά στην εκπαίδευση. Φταίμε, εμείς οι εκπαιδευτικοί; Ναι, φταίμε και εμείς, γιατί δεν επιμένουμε αρκετά. Θέλει κόπο να μην είμαστε μέρος της αυταπάτης. Θέλει κόπο να βάλεις εμπόδιο στην ευκολία. 

*Διευθύντριας σε σχολείο Δημόσιας Μέσης Εκπαίδευσης  




Comments (1)

  1. Αστέρω Χατζησαββα:
    Jan 22, 2023 at 07:16 AM

    Ακριβώς!Κτυπησατε φλέβα! Δεν θα μπορούσε να παρομοιαστεί καλύτερα το φροντιστήριο,παρά σαν το χάπι της ανακούφισης .Μόνο που το ένα χάπι,φέρνει το άλλο,κι όπως ο οργανισμός εθίζεται σ αυτό,έτσι και τα παιδιά μας στο φροντιστήριο.Σχεδον σε κάθε σπίτι,κάθε σχεδόν παιδί,αν έχουν οι γονείς χρήματα (κι αν ακόμη δεν έχουν ,θα τα βρουν)θα "θεραπεύσουν "το παιδί ,με το χαπακι που λέγεται φροντιστήριο. Έλα όμως που είναι στις πλείστες φορές αυτό ψευδαισθηση για πολλούς λόγους ,είτε επιλέγεται το λάθος χάπι,είτε δίνεται σε λάθος ώρα(τα παιδιά είναι κουρασμένα το απόγευμα),είτε ο οργανισμός του παιδιού δεν το σηκώνει!( Στην προκειμένη περίπτωση,δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ίδιες κλίσεις,στα ίδια η όλα τα γνωστικά αντικείμενα)Εν κατακλείδι, σπαταλιεται με όλο αυτό χρήμα και χρόνος.Τελος είναι το σχολείο που χρήζει αναγγενησης,για να θεραπευτεί η ...νόσος του φροντιστηριου


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










4367