Αυτές οι εκλογές


ΤΗΣ ΡΕΒΕΚΚΑΣ ΣΕΚΚΕΡΗ*

Αγαπητέ συνάδελφε, αγαπητή συναδέλφισσα,

Σε νιώθω… Σε βλέπω με κυρτωμένους ώμους να μπαίνεις στο σχολείο και να δίνεις τους τελευταίους σου αγώνες πριν το κλείσιμο της φετινής χρονιάς. Σε βλέπω να παλεύεις, να κάνεις τις τελευταίες επαναλήψεις μπροστά σε ένα μάλλον αδιάφορο ακροατήριο. Έχεις κουραστεί πολύ. Είναι πολλά τα μέτωπα μέσα σε ένα σχολείο.

Κάθεσαι και σκέφτεσαι και αγωνιάς, αν θα διαβάσουν τα παιδιά σου (γιατί κατά κάποιο τρόπο παιδιά σου είναι). Τα βλέπεις να μετράνε τα κουκιά τους για να δουν αν βγαίνει το δεκαράκι τους και δυστυχώς αυτό κάνεις και εσύ πολλές φορές. Τα κίνητρα της μάθησης έχουν μεταφερθεί αλλού και είναι συνήθως online στις  διαδικτυακές πλατφόρμες του instagram  και του Τικ Τοκ. Είναι πολλοί και οι ρόλοι σου και περιπλέκονται: από καθηγητής σε ψυχολόγο, σε αστυνόμο και πολλές φορές σε διαιτητή.

Στέκεσαι απέναντι από ένα σύστημα που, λες και το κάνει επίτηδες, όλο και σου ψαλιδίζει τα φτερά σου. Οι ώμοι σου κυρτώνουν ακόμη περισσότερο, όταν στέκεσαι ανυπεράσπιστος απέναντι στη νεανική οργή, που θα σου κάψει τον χώρο σου απλώς και μόνο από ένα αχρείαστο τσαμπουκά ή θα σου γδάρει το αυτοκίνητο απλώς και μόνο γιατί μπορεί και γιατί γουστάρει. Κι εσύ σκέφτεσαι αν θα σε καλύψει η ασφάλεια του αυτοκινήτου σου. Τα άλλα, κενές σκέψεις έχουν καταντήσει πια μπροστά σε μια Aρχή και ένα Υπουργείο του «εγώ έντζιαι»  και σε μια κοινωνία που σου φορτώνει σαν γάιδαρο στο σάμα αμαρτίες άλλων.

Νιώθεις ότι σ’ αυτές τις εκλογές δεν θες να πας να ψηφίσεις γιατί βαρέθηκες να σου τάζουν. Βαρέθηκες τα τυράκια που βάζουνε μπροστά σου γιατί απλώς έχουνε γίνει βουνό τα λάθη στην Εκπαίδευση με τις εξετάσεις τετράμηνων να είναι η κορυφή του παγόβουνου. ‘Εχεις δει μαθητές  και το μέλλον τους να γίνονται μπαλάκι του πινγκ πονγκ . Ένα ατέλειωτο «ράβε - ξήλωνε» η παιδεία μας. Ράβε, ξήλωνε, ξαναράβε και ξαναξήλωνε. Έχεις κουραστεί και δεν θες να ψηφίσεις. Σε εκλιπαρώ όμως πήγαινε. Πήγαινε και ψήφισε όσους σε στήριξαν πραγματικά αυτά τα χρόνια. Μπορεί να μην έχουν ταξίματα και χατίρια να σου κάνουν, αλλά θυμήσου. Θυμήσου το 2018 και την  λαοθάλασσα που εσύ και η δύναμη σου δημιούργησαν. Θυμήσου όλους εκείνους τους αγώνες γι’ αυτά που θεωρούσες κεκτημένα μέχρι το 2018 και παραλίγο να χαθούν. Θυμήσου τους αγώνες που μέχρι πρόσφατα σε οδήγησαν στους δρόμους για την Α.Τ.Α.

‘Έχεις χρέος στην Οργάνωση σου και στην κοινωνία να είσαι μπροστάρης στα δίκαια. ΄Ασε τα μικρά και κάνε τους φόβους σου στην άκρη. Θυμήσου πως μόνο με  κοινούς αγώνες έρχεται το αποτέλεσμα. Μην βολευτείς εσύ και ο εαυτούλης σου και μην αφήσεις τους άλλους να παιδεύονται. Σκέψου το δάσος και ας είσαι δέντρο. Πήγαινε και ψήφισε  αυτούς που σε έκαναν να νιώθεις περήφανος που είσαι εκπαιδευτικός σ΄αυτό το μετερίζι της παιδείας μας. Μην επιτρέψεις σε κανένα να βάλει σε άλλες περιπέτειες την  παιδεία αυτού του τόπου. Και να θυμάσαι. Κάποιες λαοθάλασσες, μόνο μπροστά μας παίρνουν.

*Υποψήφια Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










416