«Η Εκπαίδευση σε αυτή την προσπάθεια και ειδικότερα η Παιδαγωγική αλλά και η Εκπαίδευση για την Ειρήνη μπορούν να προσφέρουν σημαντικά πράγματα στις νέες γενιές Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων»
Mε ανακοίνωσή της η Προοδευτική Κίνηση Καθηγητών αναφέρει: «Συμπληρώνονται φέτος πενήντα χρόνια από τον μαύρο Ιούλη του 1974 με τον λαό μας να εξακολουθεί να βιώνει τις τραγικές επιπτώσεις του δίδυμου εγκλήματος: αφενός του Πραξικοπήματος της Χούντας του Ιωαννίδη και της παράνομης Οργάνωσης ΕΟΚΑ Β΄ και αφετέρου της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, που ακολούθησε.
Έκτοτε οι πληγές (νεκροί, αγνοούμενοι, εγκλωβισμένοι, πρόσφυγες, απώλεια της μισής μας πατρίδας με ό,τι αυτό συνεπάγεται) δεν παρέμειναν απλώς ανοικτές αλλά πολλαπλασιάστηκαν, καθώς το έγκλημα του εποικισμού γνώρισε απίστευτη έξαρση, το περιουσιακό γνώρισε τραγική επιδείνωση, ο εθνικισμός αναζωπυρώθηκε, δυστυχώς, και στις δύο Κοινότητες, ενώ μετά το επταετές πάγωμα των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού στο Κραν Μοντανά η διχοτόμηση βρίσκεται προ των πυλών, αν δεν έχει ήδη εμπεδωθεί στο μυαλό μεγάλης μερίδας πολιτών των δύο Κοινοτήτων και ακόμη, δυστυχέστατα, πολιτικών ηγετών των δύο Κοινοτήτων.
Τα πενήντα χρόνια από τον μαύρο Ιούλη του 1974 αλλά και αυτά που προηγήθηκαν του 1974 και ήταν ολέθρια για την Κύπρο και τον λαό της, είναι σίγουρα πάρα πολλά και μαρτυρικά. Γι’ αυτό οι δυνάμεις της επανένωσης και της απελευθέρωσης στις δύο Κοινότητες, που εξακολουθούν να πιστεύουν σε μια βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος στη βάση των Ψηφισμάτων του ΟΗΕ, του κεκτημένου των συνομιλιών, του πλαισίου Γκουτέρες και των Ευρωπαϊκών αρχών, θα πρέπει να πιέσουν τις ηγεσίες τους για επανέναρξη των συνομιλιών, το ταχύτερο δυνατόν, από το σημείο που διακόπηκαν, προκειμένου, όπως οι πρωταγωνιστές των συνομιλιών δήλωναν τότε, να διανυθεί το τελευταίο μίλι, που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση και την επανένωση της πατρίδας μας στο πλαίσιο μιας Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Η Προοδευτική Κίνηση Καθηγητών στέκεται αλληλέγγυα σε αυτή την προσπάθεια μαζί με όλες εκείνες τις Δημοκρατικές και Προοδευτικές δυνάμεις, που δεν θέλουν να δουν οριστικά και επίσημα διχοτομημένη την πατρίδα τους. Αν πραγματικά θέλουμε να αποφύγουμε ένα τέτοιο εφιαλτικό σενάριο επιβάλλεται να στρέψουμε το βλέμμα μας προς το μέλλον και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, όπως αυτή που επισημαίνει στην πρόσφατη ανοικτή επιστολή της προς τον κυπριακό λαό η προσωπική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Μαρία Άνχελα Ολγκίν: «[…] ζητώ από όλους τους Κύπριους να ενθαρρύνουν και να πιέσουν τους ηγέτες τους να εργαστούν για ένα καλύτερο και ασφαλές μέλλον. […] Η Κύπρος αξίζει και μπορεί να βρει τη συμφιλίωση και ένα νέο δρόμο προς τα εμπρός».
Η Εκπαίδευση σε αυτή την προσπάθεια και ειδικότερα η Παιδαγωγική αλλά και η Εκπαίδευση για την Ειρήνη μπορούν να προσφέρουν σημαντικά πράγματα στις νέες γενιές Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Ας τις αξιοποιήσουμε για την Κύπρο του αύριο!»
