....και όχι παράλογες απαιτήσεις των Γονέων.
- Το ΥΠΑΝ χειρίζεται τους Διευθυντές των Σχολείων ως τον «τελευταίο τροχό της αμάξης». Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Δεν αποκλείουμε τη λήψη μέτρων.
Με ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Ελλήνων Διευθυντών Μέσης Εκπαίδευσης Κύπρου αναφέρει:
«Διαπιστώνουμε για ακόμη μια φορά ότι το Υπουργείο Παιδείας στο οποίο υπαγόμαστε, χειρίζεται τους Διευθυντές των Σχολείων ως τον «τελευταίο τροχό της αμάξης», αφού φαίνεται να δίνει πολύ περισσότερη σημασία και βαρύτητα στις επιθυμίες, τις δηλώσεις και τις απόψεις του οποιουδήποτε γονέα απευθύνεται κοντά του με παράπονο και παράλογες απαιτήσεις προς τη σχολική μονάδα στην οποία φοιτά το παιδί του.
Για να αντιληφθεί ο καθένας τι εννοούμε και γιατί αισθανόμαστε ότι η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, αναφερόμαστε σε μια συνήθεια και πρακτική της τελευταίας πενταετίας όπου γονείς των οποίων το παιδί δεν συμμορφώνεται στους κανονισμούς του σχολείου ή στις αποφάσεις της Διεύθυνσης και του Καθηγητικού Συλλόγου, να επικοινωνούν απευθείας με το Υπουργείο, τα ΜΜΕ, καθώς και διάφορους σχετικούς και άσχετους Φορείς, απαιτώντας ετσιθελικά την άμεση αναίρεσή τους. Σε αρκετές περιπτώσεις δημοσιοποιούν στοιχεία που φωτογραφίζουν το Σχολείο και τους Λειτουργούς του, διασύροντας ολόκληρη τη σχολική κοινότητα και το έργο που με τόσο κόπο επιτελείται.
Το χειρότερο αυτής της κάκιστης πρακτικής είναι ότι το Υπουργείο, σε αρκετές περιπτώσεις υιοθετεί τις θέσεις του γονέα, χωρίς να λαμβάνει πρωτίστως υπόψη τις αποφάσεις και θέσεις των Διευθυντών και των σχολείων, και χωρίς να τηρεί, όπως κατ’ επανάληψη ζητήσαμε, πρωτόκολλα επικοινωνίας και διαδικασίες εξέτασης παραπόνων πρώτα εντός του σχολείου.
Η στάση αυτή είναι προσβλητική προς τους Διευθυντές και οι διαδικασίες προβληματικές από τη φύση τους. Ως ΣΕΔΜΕΚ, δεν αποκλείουμε τη λήψη μέτρων, εισήγηση η οποία θα τεθεί προς τα μέλη μας και τις Οργανώσεις μας ΟΕΛΜΕΚ και ΟΛΤΕΚ, αν δεν λάβουμε διαβεβαιώσεις ότι το ΥΠΑΝ θα προστατέψει το κύρος των Σχολικών Διευθύνσεων οριοθετώντας και αναχαιτίζοντας τις παράλογες απαιτήσεις του καθενός και καθορίζοντας ορθό πρωτόκολλο εξέτασης παραπόνων. Ούτε δεχόμαστε ατεκμηρίωτες άμεσες ή έμμεσες απειλές προς τα μέλη μας για πειθαρχικές έρευνες εναντίον τους, χωρίς να τους δίνεται επαρκής δυνατότητα υποστήριξης των θέσεων και των ενεργειών τους.
Προειδοποιούμε και κρούομε τον κώδωνα του κινδύνου, ότι τέτοιες πρακτικές θα οδηγήσουν στην απαξίωση και την κατρακύλα του Δημόσιου Σχολείου το οποίο αφήνεται απροστάτευτο από την Πολιτεία να γίνει έρμαιο ασέβειας και απωθημένων συμπεριφορών. Αναπόφευκτα ούτε η Κοινωνία, αλλά ούτε και οι μαθητές θα το σέβονται».
