«Όσο περισσότερο ζεις την εκπαίδευση, καταλαβαίνεις ότι οι εύκολες διακρίσεις είναι φτωχό υποκατάστατο της ουσίας.»
ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΧΑΤΖΗΓΕΡΟΥ*
Προέρχομαι από τη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση και είμαι περήφανη γι’ αυτό. Από το ιδιωτικό νηπιαγωγείο, στο δημόσιο δημοτικό, πίσω στο ιδιωτικό γυμνάσιο - λύκειο στην Κύπρο και αργότερα στο δημόσιο πανεπιστήμιο στην Αμερική, κάθε εκπαιδευτικός χώρος υπήρξε καθοριστικός στον τρόπο σκέψης, τις αξίες, και τα εργαλεία ζωής. Μέσα από αυτή τη διαδρομή, κατέληξα σε μια απλή αλλά θεμελιώδη αλήθεια: η ποιότητα δεν κατοικεί σε καθεστώτα. Δεν εξασφαλίζεται από το πλαίσιο. Χτίζεται μέσα από ανθρώπους, συνθήκες και αξίες.
Εργάζομαι στη δημόσια εκπαίδευση από το 1993. Είναι ένας χώρος που μου έδωσε πολλά και στον οποίο συνεχίζω να επενδύω με πίστη στη μεγάλη του αξία. Εκεί βρίσκεται το σχολείο που αγκαλιάζει όλα τα παιδιά, που μορφώνει και διαμορφώνει. Πιστεύω στις δυνατότητές του, στη δύναμη των ανθρώπων του και στην αποστολή του να ανοίγει προοπτικές εκεί όπου συχνά υπάρχουν εμπόδια.
Ο πατέρας μου υπηρέτησε για χρόνια ως εκπαιδευτικός και διευθυντής ιδιωτικού σχολείου. Μέσα από αυτόν κατάλαβα από νωρίς τι σημαίνει σχολείο ως καθημερινός αγώνας, ως φροντίδα και επιμονή. Τα παιδιά μου φοίτησαν στο ίδιο σχολείο. Ήταν η φυσική συνέχεια μιας επιλογής που βασίστηκε στην ουσία, όχι στη συνήθεια. Ήταν ένας χώρος που προσέφερε αυτό που χρειάζεται το κάθε παιδί: έμπνευση, αναγνώριση, αγάπη, όριο και σεβασμό.
Παρόλα αυτά, όσοι επιλέγουν την ιδιωτική εκπαίδευση εξακολουθούν να γίνονται αποδέκτες υπαινιγμών, καχυποψίας και διάκρισης. Το αφήγημα επαναλαμβάνεται μονότονα: «οι πλούσιοι, οι προνομιούχοι, το διαπλεκόμενο συμφέρον». Είναι μια ερμηνεία ρηχή και προσβλητική. Οι γονείς που κάνουν αυτή την επιλογή δεν είναι απαραίτητα εύποροι ή προνομιούχοι· είναι συχνά άνθρωποι της καθημερινότητας που επενδύουν με κόπο και θυσίες για την ουσία της παιδείας που επιθυμούν για τα παιδιά τους. Το να στιγματίζεις μια τέτοια απόφαση έμμεσα ή άμεσα δεν είναι μόνο άδικο· είναι και κοινωνικά επικίνδυνο.
Το δίπολο «δημόσιο ή ιδιωτικό» είναι μια βολική απλοποίηση που αποφεύγει τα πραγματικά ερωτήματα. Όποιος θέλει να μιλήσει σοβαρά για εκπαίδευση δεν μπορεί να το κάνει μέσα από στερεότυπα. Η εκπαίδευση δεν είναι στρατόπεδο, δεν είναι πεδίο μάχης· είναι εργαλείο διαμόρφωσης πολίτη. Όποιος επιμένει να τη βλέπει μέσα από ιδεολογικές παρωπίδες, προδίδει τον σκοπό της. Η πραγματική παιδεία είναι ανοιχτή, καθολική και ανυποχώρητη στις αξίες της. Και οι εκπαιδευτικοί - είτε υπηρετούν σε δημόσια είτε σε ιδιωτικά σχολεία - δίνουν καθημερινά τον ίδιο αγώνα: να κρατήσουν όρθια την ουσία μέσα σε ένα σύστημα που συχνά την ξεχνά.
Η Πολιτεία δεν μπορεί να είναι απούσα, ούτε επιλεκτικά παρούσα. Οφείλει να εγγυάται την ποιότητα - με σταθερότητα, με διαφάνεια, με θεσμούς που λειτουργούν, όχι που δηλώνουν προθέσεις. Επιμόρφωση, αξιολόγηση, επαρκείς υποδομές, ουσιαστική παιδαγωγική αυτονομία - αυτά δεν είναι προτάσεις. Είναι η βάση κάθε σοβαρής εκπαιδευτικής πολιτικής. Και κανένα σχολείο, δημόσιο ή ιδιωτικό, δεν πρέπει να εξαιρείται ή να λειτουργεί εκτός ενός πλαισίου που διασφαλίζει την ευθύνη και τη λογοδοσία.
Η πίεση προς το κράτος δεν μπορεί να είναι αποσπασματική ή ανταγωνιστική. Οφείλει να είναι κοινή. Όταν οι οργανωμένοι ή μη εκπαιδευτικοί και γονείς, και οι σχολικές κοινότητες διεκδικούν από κοινού, τότε το αίτημα αποκτά δύναμη. Όχι γιατί εξισώνονται όλα - αλλά γιατί υπερασπίζονται αυτό που πρέπει να είναι κοινό: η ποιότητα της μάθησης, και το δικαίωμα σε μια εκπαίδευση που δεν κάνει εκπτώσεις.
Η δημόσια και η ιδιωτική εκπαίδευση δεν είναι αντίπαλοι θεσμοί. Είναι διαφορετικές εκδοχές της ίδιας αγωνίας: να δώσουμε στα παιδιά μας κάτι καλύτερο από αυτό που βρήκαμε. Αν δεν το υπερασπιστούμε μαζί, δεν θα το υπερασπιστεί κανένας άλλος. Μαζί πρέπει να σταθούμε σε ότι φθείρει την παιδεία και αφαιρεί από το δικαίωμα για κάθε ευκαιρία στην εκπαίδευση.
*Διευθύντρια Δημοσίου Σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης
Στέλιος Στυλιανού ( Γεν.Ταμίας ΟΕΛΜΕΚ):
Mar 22, 2025 at 07:43 PM
Βεβαίως και χωρίζεται σε ιδιωτική και δημόσια ( πατρικίους και πληβείους καλύτερα ....).ΑΦΟΥ :
- 12/1/2023: Η πρώτη παραδοχή εντός Βουλής από τον τοτε Υπαν ότι:
α)τα ιδιωτικα σχολεία δεν ελέγχονται ! ( οπως ορίζει η σχετική Νομοθεσια 2019, στα ιδιωτικα σχολεία θα πρεπε να γίνεται ο έλεγχος που γίνεται και στα δημόσια- έλεγχος καθηγητών, έλεγχος διευθύνσεων, μείζονες επιθεωρήσεις σχολείων κτλ κτλ)
β) τα παρομοίου τύπου σχολεία ( διδασκουν τα 2/3 των μαθηματων του δημοσίου και παίρνουν ισότιμο και αντίστοιχο απολυτήριο με το Δημόσιο!) , υποσκάπτουν την ίδια την ύπαρξη του Δημόσιου Σχολείου
-ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ , ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΔΗΜ.ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ.
-Εμπαιγμός μεγατόνων από Υπαν, ΠτΔ και Επιτρ.Παιδείας της Βουλής εδώ και 2 χρόνια.Είναι όλοι πλήρως ενήμεροι για το θέμα. Εμπαίζουν κυνικά το Δημ.Σχολείο , οσους φοιτούν σ 'αυτό και όσους το υπηρετούν.
- Είναι πολύ μεγάλα τα συμφέρονται ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ..Kαι λίγα ειπώθηκαν απ' όλα αυτά που συμβαίνουν.Εντονη δυσοσμία αναδύεται από παντού για το θέμα...
- Πραγματικά περίμενα κάτι καλυτερο από εσάς κα Χατζηγέρου ως πρόεδρος των Διευθυντών που ανήκουν στην ΟΕΛΜΕΚ. Εκτός και αν δεν γνωρίζετε όλα τα δεδομένα.Αν όχι , αυτά αναφέρονται σε πολλά δημοσιεύματα
https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&opi=89978449&url=https://dialogos.com.cy/prothesi-anatheorisis-nomothesias-ta-idiotika-scholeia-ekfrastike-se-ektakti-synedria/&ved=2ahUKEwjtjKm434SMAxXFVqQEHSstMrsQFnoECCkQAQ&usg=AOvVaw3uv0xB9RjyvDJRUGRzxar8
Elena Hadjiyerou:
Mar 22, 2025 at 11:29 PM
Το άρθρο μου φέρει την προσωπική μου υπογραφή, ως Διευθύντριας Δημόσιου Σχολείου — όχι ως εκπρόσωπος συντεχνίας ούτε ως φερέφωνο οποιουδήποτε φορέα. Η ιδιότητά μου δεν με φιμώνει. Αντιθέτως, με δεσμεύει να μιλώ με ευθύνη, γνώση και καθαρή θέση.
Γνωρίζω πολύ καλά τα δεδομένα. Η απουσία ουσιαστικού ελέγχου σε ορισμένα ιδιωτικά σχολεία είναι υπαρκτό πρόβλημα — όχι όμως λόγος για συλλήβδην στοχοποίηση ή ισοπέδωση. Το πρόβλημα δεν είναι η ύπαρξη των σχολείων αυτών, αλλά η ανικανότητα της Πολιτείας να ασκήσει τον εποπτικό της ρόλο. Όταν αποφεύγουμε να αγγίξουμε την πραγματική ρίζα του προβλήματος, καταλήγουμε να συντηρούμε τον ίδιο φαύλο κύκλο.
Η υπεράσπιση του Δημόσιου Σχολείου δεν υπηρετείται με συνθήματα ούτε με επιθέσεις σε όσους δεν υιοθετούν απόλυτους διαχωρισμούς. Υπηρετείται με σοβαρότητα, τεκμηρίωση και απαίτηση για αλλαγές εκεί που πραγματικά χρειάζονται.
Γιάννης Αντωνιάδης (μέλος ΚΔΣ ΟΕΛΜΕΚ):
Mar 23, 2025 at 10:56 AM
κ. Χατζηγέρου σας μεταφέρω εδώ το σχολιο που σας έγραψα και στο Facebook του Paideianews. Υπογράφετε το άρθρο ως Διευθύντρια Δημοσίου Σχολείου (ταυτόχρονα βέβαια είστε και πρόεδρος του Συνδέσμου Διευθυντών). Αυτό που διατρέχει όλο το κείμενο σας, όπως τουλάχιστον εγώ το αντιλαμβάνομαι, είναι η αγωνιώδης σας προσπάθεια να πείσετε ότι το Δημόσιο δεν διαφέρει επί της ουσίας από το Ιδιωτικό. Αναφέρετε επίσης ότι τα παιδιά σας φοίτησαν σε Ιδιωτικό, δικαίωμα σας και ότι εκεί φοιτούν παιδιά μεροκαματιάρηδων (δεν ξέρω προσωπικά πολλούς που δυσκολεύονται να βγάλουν τον μήνα να πληρώνουν €8.000 - €10.000 τον χρόνο για κάθε τους παιδί για να φοιτά σε αγγλόφωνο Ιδιωτικό).
Αυτό που δημιουργεί σοβαρή στρέβλωση και διάκριση δυσμενή εις βάρος των μαθητών του Δημοσίου είναι η ύπαρξη "παρομοίων τύπου" σχολεία σε σχέση με το Δημόσιο.
Επί της ουσίας που αποτελεί μείζονα διεκδίκηση των οργανωμένων μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών του Δημοσίου Σχολείου δεν μας είπατε τίποτα.
Είστε υπέρ να συνεχίσουν να παρεκκλίνουν μερίδα Ιδιωτικών (όλα αγγλόφωνα) κάτω από την ονομασία "παρομοίου τύπου" και να παίρνουν ισότιμο απολυτήριο με το Δημόσιο την στιγμή που μόνο τα 2/3 των μαθημάτων του Δημοσίου κάνουν; (και αν τα κάνουν κι αυτά καθώς δεν υπόκεινται σε κανένα έλεγχο από το ΥΠΑΝ).
Εσείς αυτό το βρίσκετε δίκαιο σε σχέση με τους μαθητές του Δημοσίου;
Αυτό που ζητούν οι οργανωμένοι μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί του Δημοσίου είναι πολύ συγκεκριμένο και δεν χρειάζεται κανείς να το θολώνει. Όχι στα "παρομοίου τύπου" σχολεία. Ουσιαστικός έλεγχος στις δομές, στους εκπαιδευτικούς και στο ωρολόγιο πρόγραμμα των Ιδιωτικών.
Συνέπεια αυτής της στρέβλωσης και του μη ουσιαστικού ελέγχου είναι και ο διαφορετικός τρόπος πρόσβασης στο Πανεπιστήμιο. Ενώ η μαθητές του Δημοσίου παρακάθονται στις εξαιρετικά απαιτητικές Παγκύπριες εξετάσεις για εξασφάλιση θέσης (βαθμός πρόσβασης στην Ιατρική 19.5, στην Νομική 18 κλπ), έπρεπε να βρουν τρόπο να εισάγονται και μαθητές των αγγλόφωνων ιδιωτικών από άλλη οδό (στην προκειμένη μέσω εξετάσεων GCSE) με εντελώς αδιαφανείς διαδικασίες. Τώρα μάλιστα ετοιμάζουν και ειδικά αγγλόφωνα τμήματα στις σχολές για να μην δυσκολεύονται με τα ελληνικά.
Αυτά δεν αποτελούν δυσμενή διάκριση εναντίον των μαθητών του Δημοσίου; Ή η μάζα αυτών των μαθητών είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού και αυτοί που χρήζουν της έγνοιας και ιδιαίτερης αντιμετώπισης και προστασίας μας είναι οι μαθητές των αγγλόφωνων ιδιωτικών που καταβάλλουν και υπέρογκα ποσά σε δίδακτρα;
Είτε είστε υπέρ λοιπόν της διατήρησης της στρέβλωσης των"παρομοίου τύπου" σχολείων με όλες τις συνεπαγόμενες προς αυτό αδικίες, είτε εναντίον σε αυτή την δίκαια προς όλους θέση.
Ευχαριστώ.
Στέλιος Στυλιανού ( Γεν.Ταμίας ΟΕΛΜΕΚ):
Mar 23, 2025 at 11:39 AM
Η ωραιοποίηση των πάντων, η στρογγύλευση της καθε κατάστασης και το ότι όλα μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά, είναι χαρακτηριστικό των ατόμων που δε θέλουν να βλέπουν το πρόβλημα στη βάση του, ούτε και αναμένουν επίλυση του.Σ' αυτούς βεβαίως ανήκουν πολλοί...Ειπώθηκαν και έγιναν πολλά για το θέμα τα δύο τελευταία χρόνια.Το παιχνίδι παίζεται με " σημαδεμένη " τράπουλα και γι αυτό ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΑΣΧΕΤΩΣ ΤΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΥΠΑΝ, ΠτΔ ΚΑΙ ΕΠ.ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ.Δύο χρόνια κάνουν δηλώσεις ....στον αέρα, χωρίς πράξεις. Ανέμενα προσωπικά απ ' αυτούς που παίρνουν παχουλούς μισθούς από το Δημ.Σχολείο, να έβαζαν " πλάτες" για το θέμα.Πόσο έξω έπεσα...
Elena Hadjiyerou:
Mar 23, 2025 at 02:41 PM
Κύριοι,
Η ισότητα που διεκδικείτε δεν οικοδομείται με αποκλεισμούς ούτε με κυνήγι μαγισσών. Αν η δημόσια Παιδεία αδικείται, δεν φταίνε τα σχολεία — φταίει το κράτος που αποτυγχάνει να τη στηρίξει ολόπλευρα και να την εποπτεύσει ουσιαστικά. Το να στοχοποιείτε επιλογές γονιών και μαθητών δεν είναι διεκδίκηση· είναι φτηνός λαϊκισμός ντυμένος ως ευαισθησία. Η Παιδεία απαιτεί ανοιχτομυαλοσύνη — ούτε διακρίσεις, ούτε ατεκμηρίωτες κορώνες. Δεν συμφωνώ με αυτές τις προσεγγίσεις. Αυτός είναι ο πλουραλισμός, αυτή είναι η δημοκρατία, αυτή είναι η ελευθερία. Αν θέλετε, πείτε το και ρομαντισμό.
Η συνθήκη που απαιτεί σιωπή, συμμόρφωση και μία μόνο αλήθεια, λέγεται αλλιώς. Και δεν έχει καμία σχέση με Παιδεία. Αν το ζητούμενο είναι λοιπόν όλοι να χωράμε στο ίδιο καλούπι, τότε δεν μιλάμε για Παιδεία — αλλά για μηχανισμό.
Στέλιος Στυλιανού ( Γεν.Ταμίας ΟΕΛΜΕΚ):
Mar 23, 2025 at 06:04 PM
Οι αποκλεισμοί που αναφέρεις αντιστρέφονται αφού είναι οι μαθητές των δημόσιων σχολείων που δεν αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους μαθητές ιδιωτικών.Και γι αυτό ευθύνεται η πολιτεία με τις " περίεργες ;;;" αποφάσεις της.Κανένας δεν απέδωσε ευθύνες στα ιδιωτ.σχολεία, ούτε τα στοχοποίεισαι όπως αόριστα αναφέρεις.Για τα υπόλοιπα για πλουραλισμό, ελευθερία και τα άλλα "ωραιοποιημένα" , τα δέχομαι,αλλά προέχει να παίζεται επί ίσοις όροις το παιχνίδι, και μετά όλα τ' άλλα. Σίγουρα εμείς θα παραμείνουμε υπέρμαχοι της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης και της διεκδίκησης της ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ των μαθητών( που δεν υφίσταται τώρα...)
Γιάννης Αντωνιάδης(Μέλος ΚΔΣ ΟΕΛΜΕΚ):
Mar 23, 2025 at 07:45 PM
κ. Χατζηγέρου,
Το να αναφέρεστε σε δημοκρατία, πλουραλισμό κλπ για να καλύψετε την ευνοιοκρατία των Ιδιωτικών έναντι των Δημοσίων ουσιαστικά είναι προσπάθεια ωραιοποίησης της κατάστασης και θόλωση της ανισότητας που υπόκεινται οι μαθητές των Δημοσίων. Είναι όπως που να βλέπουμε αγώνα δρόμου και τους πλείστους αθλητές να τους έχουμε στη γραμμή εκκίνησης, ενώ κάποιους "δικούς" μας που είναι μέρος του συστήματος να τους έχουμε 10 μέτρα πιο μπροστά. Θα ήθελα για παράδειγμα να δω την απάντησή σας σε τελειόφοιτο μαθητή του σχολείου σας, που ετοιμάζεται αυτή την περίοδο για τις Παγκύπριες εξετάσεις για εισαγωγή του στην Νομική σχολή, έχοντας και όλο το βάρος του λοιπού ωρολογίου προγράμματος, ενώ μαθαίνει ότι ένας μαθητής της ηλικίας του σε κάποιο "παρομοίου τύπου" αγγλόφωνου Ιδιωτικού έχει περίπου την θέση εξασφαλισμένη (μέσα εννοείται από αδιαφανείς διαδικασίες) με κάποιες εξετάσεις GCSE.
Μας γράφετε ότι αυτή είναι η ελευθερία. Με συγχωρείτε. Αυτό δεν είναι ελευθερία. Είναι η ασυδοσία που επιτρέπει στη διαχρονική διαπλοκή οικονομικών και πολιτικών παραγόντων να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από τους υπόλοιπους.
Αυτό είναι και το τελευταίο σχόλιο μου στο συγκεκριμένο άρθρο.
Elena Hadjiyerou:
Mar 23, 2025 at 08:48 PM
Αν θέλουμε πράγματι ισονομία, τότε ας ξεκινήσουμε από το αυτονόητο: κανένας μαθητής να μη μένει εκτός, ούτε να τιμωρείται λόγω της σχολικής του διαδρομής — δημόσιας ή ιδιωτικής. Η πραγματική αδικία σήμερα είναι ένα κρατικά ελεγχόμενο, μονοδιάστατο σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ που αποκλείει, περιορίζει και τελικά εξαναγκάζει χιλιάδες οικογένειες να πληρώνουν για «δωρεάν» παιδεία.
Χρειαζόμαστε ένα ενιαίο, δίκαιο σύστημα πρόσβασης, με πολλαπλούς τρόπους αξιολόγησης — όπως συμβαίνει σε χώρες με ώριμα εκπαιδευτικά μοντέλα, π.χ. στην Αγγλία. Όχι άλλη πίεση σε εξετάσεις-μονόδρομο. Όχι άλλη εξάρτηση από φροντιστήρια.
Τα ίδια τα ΑΕΙ οφείλουν να αυτονομηθούν και να αναλαμβάνουν τον σχεδιασμό των κριτηρίων εισδοχής τους, με βάση τις δικές τους ανάγκες και τις δυνατότητες των υποψηφίων. Όσο ο έλεγχος παραμένει στα χέρια μιας πολιτείας που νομοθετεί αποσπασματικά και μεροληπτικά, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ισότητα.
Το να υπερασπίζεται κανείς τη δημόσια εκπαίδευση δεν σημαίνει να πολεμάει το ιδιωτικό σχολείο. Σημαίνει να παλεύει για ίσες ευκαιρίες παντού. Με καθαρές κουβέντες, χωρίς φίλτρα και χωρίς υποκρισία.
Ελένη Χαλλούμα:
Apr 02, 2025 at 11:43 PM
Ίσως είναι καιρός να κάνουμε την αυτοκριτική μας, και ειδικότερα το ΥΠΑΝ! Σίγουρα αν οι γονείς των μεσαίων τάξεων εμπιστεύονταν το δημόσιο σχολείο, δεν θα επένδυαν τα λεφτά τους (γιατί για επένδυση στο μέλλον των παιδιών τους πρόκειται) στα ιδιωτικά σχολεία. Αν καταφέρουμε να καταστήσουμε τα δημόσια σχολεία μας ασφαλή, και εκσυγχρονίσουμε πραγματικά τα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα τους, ειδικά στα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης (τα οποία είναι έρμαια των συνδικαλιστικών και κλαδικών συμφερόντων της ΟΕΛΜΕΚ), τότε πιστέψτε με, μόνο η ελίτ της Κυπριακής κοινωνίας θα επιλέγει τα ιδιωτικά. Καιρός είναι να πάψουμε να στρουθοκαμηλίζουμε, και να δούμε τι γίνεται διεθνώς σε θέματα παιδείας και εκπαίδευσης, γιατί οι απόφοιτοι των δημοσίων σχολείων υστερούν σε πολλά σε σχέση με τους αποφοίτους άλλων χωρών. Το μόνο που σώζει τους απόφοιτους μας και τους καθιστά ανταγωνιστικούς στον επαγγελματικό και ακαδημαϊκό τομέα είναι η παραπαιδεία. Αυτό είναι το δημόσιο σχολείο που θέλουμε…κουτσό με δεκανίκια την παραπαιδεία;