- Ένα σύστημα που στην αρχή φαινόταν επιτυχημένο κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος
- Απαιτείται, άμεση νομοθετική ρύθμιση για την προστασία των συγκεκριμένων κατηγοριών εκπαιδευτικών
Mε ανακοίνωσή της η Επιτροπή Αντικαταστατών Συμβασιούχων Μέσης Εκπαίδευσης ΟΕΛΜΕΚ αναφέρει:
« Όπως όλοι γνωρίζουν, φέτος εφαρμόστηκε ένας νέος τρόπος διορισμού συμβασιούχων εκπαιδευτικών. Με πολλές κατανομές και διαφορετικές προκηρύξεις, το νέο σύστημα παρουσιάστηκε ως καινοτόμο και αξιοκρατικό. Στην πράξη, όμως, αποδείχθηκε ότι επικράτησε σύγχυση, με αποτέλεσμα να αδικηθούν πολλοί συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί.
Κάθε νέο σύστημα χρειάζεται πρώτα να μελετηθεί εις βάθος, με όλες τις απαραίτητες παραμέτρους, και μόνο τότε να εφαρμοστεί. Η πρώτη σοβαρή παράλειψη ήταν η αδυναμία δήλωσης προβλημάτων υγείας στο σύστημα – είτε των ίδιων των εκπαιδευτικών είτε των παιδιών τους. Εν έτει 2025 είναι αδιανόητο να τοποθετούνται καρκινοπαθείς εκπαιδευτικοί μακριά από τον τόπο διαμονής τους.
Είναι απαράδεκτο οι συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί που πάσχουν από σοβαρά προβλήματα υγείας ή μεγαλώνουν παιδιά με σοβαρές παθήσεις να μην έχουν τη δυνατότητα διορισμού σε σχολεία κοντά στην κατοικία τους, ώστε να διασφαλίζεται η πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα.
Εξίσου αδικαιολόγητο είναι να στερούνται το δικαίωμα άδειας απουσίας για λόγους υγείας, με τον κίνδυνο να απολέσουν τη σύμβασή τους. Το ισχύον πλαίσιο, που αναγνωρίζει άδεια σε περιπτώσεις εγκυμοσύνης συμβασιούχων –και ορθώς–, δεν μπορεί να αφήνει εκτός πρόνοιας τους εκπαιδευτικούς που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας απειλητικά για τη ζωή τους. Αν οι άνθρωποι αυτοί χάσουν τη ζωή τους, αφήνουν πίσω ορφανά παιδιά. Η άνιση αυτή μεταχείριση παραβιάζει την αρχή της ισότητας, καθώς και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην υγεία και στην εργασία. Απαιτείται, συνεπώς, άμεση νομοθετική ρύθμιση για τη προστασία των συγκεκριμένων κατηγοριών εκπαιδευτικών.
Σοβαρά προβλήματα παρατηρήθηκαν και στις ίδιες τις κατανομές (Α’, Β’ και Γ’ κατανομή). Κατά τη διάρκεια υποβολής αιτήσεων, στις επιλογές των εκπαιδευτικών υπήρχαν συνδυασμοί πόλεων που παρουσιάστηκαν ως τριπλοί, αλλά στην πράξη εφαρμόστηκαν ως διπλοί. Αποτέλεσμα: πολλοί εκπαιδευτικοί έμειναν εκτός διορισμών ή τοποθετήθηκαν σε περιοχές που δεν προτιμούσαν. Επιπλέον, μετά την τρίτη κατανομή, οι εκπαιδευτικοί δεν είχαν καμία δυνατότητα βελτίωσης θέσης, με αποτέλεσμα να χαθεί οριστικά το αίσθημα αξιοκρατίας.
Ακολούθησαν έκτακτες μεταθέσεις, όπου παρατηρήθηκαν βελτιώσεις θέσεων της Γ’ κατανομής ακόμη και για άτομα χωρίς προβλήματα υγείας. Στις τοποθετήσεις –όπου δεν υπάρχουν σαφείς κανονισμοί για τους συμβασιούχους– επικράτησε αδιαφάνεια: άτομα που διορίστηκαν στην Α΄ κατανομή μετακινούνταν διαρκώς, ενώ άλλοι συμβασιούχοι που είχαν ήδη προσφέρει σε ένα σχολείο τοποθετούνταν σε άλλο, την ίδια στιγμή που άτομα πολύ χαμηλότερα στους καταλόγους προτιμούνταν για τις ίδιες θέσεις.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αδικίας:
• Εκπαιδευτικός με τετραπληγικό παιδί, ο οποίος παρακολουθεί το Παιδαγωγικό, έμεινε εκτός διορισμών και άτομα που ακολουθούσαν μετά τον συγκεκριμένο εκπαιδευτικό στον πίνακα κατάταξης, διορίστηκαν .
• Συμβασιούχος με προβλήματα όρασης αναγκάζεται να ταξιδεύει από επαρχία σε επαρχία, διδάσκοντας το πρωί σε Γυμνάσιο και το βράδυ σε Εσπερινό, ενώ την επόμενη μέρα καλείται να μετακινηθεί σε ορεινή περιοχή.
Την ίδια στιγμή, στις τελευταίες προκηρύξεις προέκυψαν πάνω από 100 νέες θέσεις, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αποτέλεσμα ήταν όσοι βρίσκονταν υψηλότερα στους καταλόγους να καταλήξουν τελικά στις τελευταίες προτιμήσεις τους.
Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Γιατί δεν δόθηκαν εξαρχής όλες οι πραγματικές ανάγκες και γιατί παρουσιάστηκαν τόσα λάθη στην κατανομή ωρών μαθημάτων;
Οι συμβασιούχοι εκφράζουν την οργή και την αγανάκτησή τους για το νέο σύστημα. Ένα σύστημα που στην αρχή φαινόταν επιτυχημένο κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Και τελικά τι πετύχαμε με το νέο σύστημα;
Να συντηρήσουμε το διαχρονικό πρόβλημα της αδιαφάνειας και να στελεχώσουμε ξανά τα σχολεία στο «παρά πέντε».
