Στη δωρεά του πολύτιμου αρχειακού υλικού του Κύπριου διπλωμάτη, ποιητή και συγγραφέα Νίκου Κρανιδιώτη, προέβη η θυγατέρα του, κα Λήδα Καραϊτίδη-Κρανιδιώτη.
Η τελετή υπογραφής της Συμφωνίας Δωρεάς για χρήση και αξιοποίηση του αρχείου του Νίκου Κρανιδιώτη από τη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου, μεταξύ της κας Λήδας Καραϊτίδη-Κρανιδιώτη και του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου, Καθηγητή Τάσου Χριστοφίδη, πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου 2020, παρουσία εκπροσώπων της οικογένειας Κρανιδιώτη, της Αναπληρώτριας Διευθύντριας της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κύπρου, κας Έλενας Διομήδη-Παρπούνα και άλλων μελών του προσωπικού της Βιβλιοθήκης.
Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, Καθηγητής Τάσος Χριστοφίδης, εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του Πανεπιστημίου για τη δωρεά του αρχείου του διακεκριμένου και άξιου ανθρώπου της Κύπρου Νίκου Κρανιδιώτη, το οποίο από σήμερα θα έχει τη θέση του στο Κέντρο Πληροφόρησης – Βιβλιοθήκη «Στέλιος Ιωάννου» καθώς επίσης και για την εμπιστοσύνη της κας Καραϊτίδη-Κρανιδιώτη, προς το Πανεπιστήμιο Κύπρου και τη Βιβλιοθήκη του.
Ο Νίκος Κρανιδιώτης, ως εκπαιδευτικός, ποιητής, πεζογράφος, δημοσιογράφος, αλλά και ως κριτικός λογοτεχνίας αποτελεί εξέχουσα προσωπικότητα στα κυπριακά γράμματα, ενώ εξίσου σημαντική και καθοριστική ήταν και η συμβολή του στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου, ως Πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα επί σειρά ετών.
Η κα Καραϊτίδη-Κρανιδιώτη, ευχαριστώντας τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου, τόνισε ότι η ικανοποίησή της συνοδεύεται από αισθήματα συγκίνησης και πηγαίας υπερηφάνειας για τον Νίκο Κρανιδιώτη, ο οποίος υπήρξε ένα προικισμένο τέκνο της πατρίδας του. «Μία υψηλών προσόντων προσωπικότητα η οποία ανέπτυξε πολυσχιδή δράση σε πολλούς τομείς, και χαίρεται ιδιαίτερα που το αρχείο του από τώρα θα στεγάζεται στην αξιόλογη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου. Η κα Καραϊτίδη κατέληξε τονίζοντας πως «Έχω όχι απλώς την ελπίδα, αλλά και την ειλικρινή εμπιστοσύνη ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου αναγνωρίζοντας τη σημασία του αρχείου του Νίκου Κρανιδιώτη θα το χειρισθεί, τεχνικά και ουσιαστικά, με τον δέοντα σεβασμό, ώστε να αξιοποιηθεί από τους ερευνητές, τους ιστορικούς και τους ενδιαφερόμενους μελετητές, με τον πλέον πρόσφορο και γόνιμο τρόπο» .
