Μηδέν άγαν


ΤΟΥ ΤΙΜΟΘΕΟΥ Κ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ*

Αγαπητοί και Αγαπητές,

Η δημόσια συζήτηση που προέκυψε αναφορικά με το κείμενο του Πανεπιστημίου Κύπρου (https://paideia-news.com/panepistimio-kyproy/2020/ 09/21/i-sygklitos-toy-pan-kyproy-zita-apo-to-yppan-na-anasteilei-tin-peitharxiki -dioksi-toy-gabriil/) είναι γόνιμη, γεννά και απαντά ερωτήματα, υπηρετεί τη σταθερή επιδίωξη ενός ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος να γίνεται πάντα καλύτερο. Οι τοποθετήσεις που έχουν διατυπωθεί αποδεικνύουν την προσήλωση στον στόχο αυτό.

Μια δημόσια συζήτηση, αυτού του τύπου και έκτασης, όμως, ενδέχεται να γίνει ατέρμονη, να κουράσει τον μέσο αναγνώστη και να θέσει εν αμφιβόλω την παραπάνω βασική επιδίωξη. Επομένως, εν συντομία:

Ερώτημα 1: Ένα δημόσιο πανεπιστήμιο οφείλει να παίρνει θέση σε επίμαχα θέματα; Σαφώς. Με τρόπο όμως που θα εμπνέει και θα καθοδηγεί τον πολίτη.

Ερώτημα 2: Η Σύγκλητος έχει ελευθερία έκφρασης; Αδιαμφισβήτητα. Με έμφαση όμως στη σαφή και ακριβή έκφραση και όχι την φλύαρη ευγλωττία. Ας μη λησμονούμε το Δελφικό Παράγγελμα «Μηδέν άγαν» (τίποτα καθ’ υπερβολή).

Τις δύο παραπάνω απαντήσεις πρέπει να έχει στο μυαλό του αυτός που απευθύνεται προς τον μέσο πολίτη. Η αντιστάθμιση, η ισορροπία μεταξύ μιας διάλεξης στο πανεπιστημιακό αμφιθέατρο με τις θέσεις που διατυπώνουμε προς στην κοινωνία είναι επιβεβλημένη. Το κείμενο του Πανεπιστημίου Κύπρου δείχνει ότι την έχουμε χάσει. Οφείλουμε να την αναζητήσουμε εκ νέου, χωρίς χρονοτριβή, αναλωνόμενοι σε μια δημόσια συζήτηση.

Επομένως, ένα Συμπόσιο στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, σε μία Γιορτή των Γραμμάτων και του Πολιτισμού θα μπορούσε να φιλοξενήσει τις ανησυχίες, τις απόψεις και τις θέσεις όλων. Μια τέτοια κοινωνική παρέμβαση θα ήταν σύμφωνη με τον Ιδρυτικό Νόμο του ΠΚ, θα ήταν επιτυχής και θα είχε γνώμονα την ανάπτυξη και την ευημερία των φοιτητών μας, των πολιτών, της κοινωνίας στο σύνολό της.

Εν κατακλείδι, ένα Πανεπιστήμιο παρεμβαίνει εκεί που χρειάζεται και όταν χρειάζεται και αυτό πρέπει να το πράττει ζυγίζοντας καλά την πιθανή επίδραση και τον κοινωνικό αντίκτυπο.

*Καθηγητης 

Τμήμα Ψυχολογίας

Πανεπιστήμιο Κύπρου




Comments (1)

  1. ΑΝΝΑ ΤΕΝΕΖΗ:
    Oct 04, 2020 at 08:39 PM

    "Εν κατακλείδι, ένα Πανεπιστήμιο παρεμβαίνει εκεί που χρειάζεται και όταν χρειάζεται και αυτό πρέπει να το πράττει ζυγίζοντας καλά την πιθανή επίδραση και τον κοινωνικό αντίκτυπο."
    Με όλο τον σεβασμό στον κύριο Παπαδόπουλο, η τοποθέτησή του σαν κάπως αυτολογοκρισία μου μυρίζει, γιατί, αν το Ανώτατο Ίδρυμα της χώρας - δηλαδή οι πανεπιστημιακοί του Δάσκαλοι - πρέπει να είναι προσεκτικοί για το πότε και πώς θα μιλήσουν, μην τυχόν και ταράξουν τα νερά λέγοντας κάτι που δε θα έχει "θετικό" κοινωνικό αντίκτυπο,τότε ποια υπηρεσία προσφέρουν;
    Και ποιος πιο θετικός αντίκτυπος από το "ανάδεμα" των νερών; Μήπως η στασιμότητά τους;


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










1577