Το ενδιαφέρον γονέων και όχι μόνο προκάλεσε η διάλεξη της Dr Ευαγγελίας Γκουγκούδη, Χειρουργού Παίδων και μέλους Ε.Ε.Π. της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου, που δόθηκε την Τρίτη, 23 Φεβρουαρίου 2021 στο πλαίσιο του Ελεύθερου Ζηνώνειου Πανεπιστημίου με τίτλο «Ατυχήματα στην παιδική ηλικία» και μεταδόθηκε σε απ’ ευθείας σύνδεση από το Ραδιόφωνο του ΡΙΚ.
Η διάλεξη της δρος Γκουγκούδη κάλυψε το διαρκώς επίκαιρο θέμα των ατυχημάτων πολύπλευρα, επεξηγώντας τον μηχανισμό πρόκλησης των ατυχημάτων ανάλογα με την ηλικία των παιδιών ξεκινώντας από τη νεογνική. Τα παιδιά κινδυνεύουν από πτώσεις, εγκαύματα, ηλεκτροπληξία, πνιγμό ή πνιγμονή, από την ημέρα που γεννιούνται. Ατυχήματα μπορεί να συμβούν στο σπίτι, στο σχολείο, στους χώρους αθλητικών και άλλων δραστηριοτήτων. Τα ατυχήματα στα παιδιά φαίνεται να διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία τους, τις δραστηριότητες στις οποίες εμπλέκονται, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας τους δημιουργούν «προϋποθέσεις» εμφάνισης ατυχημάτων.
Το ξετύλιγμα των τοποθετήσεων της δρος Γκουγκούδη, προκάλεσε το ζωηρό ενδιαφέρον του κοινού, το οποίο εκδηλώθηκε με ερωτήσεις, που υποβλήθηκαν με την ολοκλήρωση της εισήγησης και αφορούσαν στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων ατυχημάτων, π.χ. κατάποση ξένου σώματος, χρήση των ειδικών παιδικών καθισμάτων στο αυτοκίνητο, δυνατότητα ασφαλούς ανεξαρτητοποίησης χωρίς έκθεση σε κινδύνους. Επίσης αναλύθηκαν ερωτήματα ως προς το κατά πόσο η εμπειρία βοηθά τα παιδιά να προσέχουν περισσότερο στην ενηλικίωσή τους, αν η εξερεύνηση στη φύση είναι αναγκαία ή όχι, πότε σταματά το παιδί να είναι ριψοκίνδυνο και με ποιους τρόπους και πότε σταματά να βλέπει τα πάντα γύρω του ως ένα απλό παιχνίδι. Πέραν των απαντήσεων και των αναλυτικών συμβουλών της, η δρ Γκουγκούδη δεν παρέλειψε να τονίσει ότι ατυχήματα στα παιδιά πάντα θα συμβαίνουν, αρκεί να τα προλαβαίνει κανείς για να γίνεται το πάθημα μάθημα.
Η άγνοια κινδύνου των παιδιών αποτελεί σημαντικό παράγοντα πρόκλησης ατυχημάτων ειδικά στη νηπιακή και προσχολική ηλικία. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν η εμπλοκή τους σε ατυχήματα μπορεί να σχετίζεται και με λόγους εντυπωσιασμού των συμμαθητών και φίλων τους. Η προστασία των παιδιών από τέτοιες συμπεριφορές πρέπει να σχετίζεται με την συνεχή εκμάθηση και εξοικείωση με τους κανόνες ασφάλειας που πρέπει να αποτελούν βασικό στοιχείο της διαπαιδαγώγησης των παιδιών και ξεκινά από τη βρεφική ηλικία. Η ευθύνη των ενηλίκων, γονέων, δασκάλων, κοινωνίας, είναι μεγάλη καθώς με το ζωντανό παράδειγμά τους, όλοι οι ενήλικες που εμπλέκονται στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών πρέπει να δημιουργούν ασφαλές περιβάλλον για τα παιδιά και να τα εκπαιδεύσουν να λειτουργούν συνειδητά μόνο σε ασφαλές περιβάλλον.
