Ζωτική η ανάγκη για ποιοτικό πολιτισμό.Αυτό απέδειξε η παράσταση των σπουδαίων ηθοποιών Στέλλας Φυρογένη και Ανδρέα Αραούζου που δόθηκε την Κυριακή, 27 Ιουνίου 2021, στο πλαίσιο του 24ου Πολιτιστικού Φεστιβάλ του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Σύμφωνα με Δελτίο Τύπου του Πολιτιστικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Κύπρου:
Το θεατράκι του Αρχοντικού Αξιοθέας, μειωμένης χωρητικότητας λόγω των περιοριστικών μέτρων, στάθηκε μικρό για να δεχτεί όλους τους θεατές που θέλησαν να απολαύσουν την ερμηνευτική και σκηνοθετική προσέγγιση των δύο καλλιτεχνών στο μονόπρακτο έργο του Νομπελίστα Χάρολντ Πίντερ «Χώμα στο Χώμα». Και αυτό μάλιστα σε μια παράσταση που έχει ήδη κάνει τον κύκλο της με μεγάλη επιτυχία τις προηγούμενες εβδομάδες. Τόσο πολύ έχει διψάσει το κοινό της Κύπρου για ζωντανή, ουσιαστική επαφή με την τέχνη, το θέατρο και τη μοναδική εκείνη αλληλεπίδραση μεταξύ ηθοποιών και θεατών.
Εξαίρετοι όπως πάντα, οι Φυρογένη και Αραούζος ανταποκρίθηκαν στην αγάπη του κοινού, δίνοντας τον καλύτερο τους εαυτό, τόσο ερμηνευτικά, όσο και σκηνοθετικά, καθώς φρόντισαν να προσαρμόσουν την παράσταση στον πανέμορφο, αλλά απαιτητικό χώρο της Αξιοθέας, η οποία για πρώτη φορά στην ιστορία της φωτίστηκε τόσο αριστοτεχνικά, ώστε ν’ αποκτήσει ένα μαγικό πρωταγωνιστικό ρόλο που πρόσθεσε μια διαφορετική αίγλη στο μυστηριώδες έργο του Πίντερ. Η κρυπτογραφημένη και δύστροπη σχέση της Ρεμπέκα και του Ντέβλιν εξελίχθηκε αλλιώτικα με φόντο τις καμάρες του διακοσάχρονου αρχοντικού, αλλιώτικη ήταν η ενέργεια μεταξύ τους, αλλιώς αντανακλούσε ο φωτισμός του Νίκου Μιλωνά, αλλιώς ακούστηκε η μουσική του Σταύρου Μακρή. Μια ήδη γνωστή παράσταση έγινε διαφορετική. Η μαγεία της για το κοινό όμως παρέμεινε η ίδια.
Όταν έπεσε η συμβολική αυλαία, ζητήσαμε από τη Στέλα Φυρογένη και τον Ανδρέα Αραούζο να μοιραστούν μαζί μας την προσωπική τους εμπειρία από τη βραδιά στην Αξιοθέα.
«Για πρώτη φορά έρχομαι σε επαφή μ’ αυτόν τον χώρο ως ηθοποιός», σημείωσε ο Ανδρέας. «Τον έχω ζήσει ως θεατής βέβαια, αλλά η εμπειρία επί σκηνής είναι, σαφώς, διαφορετική. Διαφέρει επίσης σε σχέση με τους κλειστούς χώρους, στους οποίους συνηθίζουμε να παίζουμε. Οι φωτισμοί, οι κινήσεις, ακόμα και η εκφορά του λόγου αλλάζουν στο περιβάλλον του αρχοντικού. Μου έκανε εντύπωση το πόσο ωραία και φυσιολογικά εντάχθηκε η παράσταση εδώ».
Η Στέλα πρόσθεσε: «Είναι η τρίτη φορά που παίζω στην Αξιοθέα. «Η πρώτη παράσταση ήταν μουσική παράσταση, η δεύτερη, αναλόγιο με ερωτικές επιστολές και η τρίτη παράσταση, η αποψινή, ένα υπέροχο κείμενο του Χάρολντ Πίντερ. Και με μεγάλη μου —ίσως δεν θά ’πρεπε— έκπληξη και με μεγάλη χαρά βλέπω ότι η Αξιοθέα αγκαλιάζει τα πάντα με ένα τόσο ιδιαίτερο τρόπο και με μια τέτοια αγάπη που έρχεται και από την ατμόσφαιρα που υπάρχει στον χώρο, και από τους ανθρώπους που δουλεύουν γι’ αυτόν τον χώρο. Κι αυτό το βρίσκω μαγικό και ελπίζω να είναι πάντα εδώ και ελπίζω πάντα να επιστρέφουμε».
