ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΛΟΪΖΟΥ*
Στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας αναφέρεται η επέκταση της δωρεάν υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης από την ηλικία των τεσσάρων ετών. Μια πρόταση που είναι παιδαγωγικά και κοινωνικά κατάλληλη αλλά και επιθυμητή από το χώρο της προσχολικής εκπαίδευσης. Μόνο που αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο, το κράτος προτείνει να το υποστηρίξουν ιδιωτικά και κοινοτικά νηπιαγωγεία με την επιχορήγηση των διδάκτρων των παιδιών από το ταμείο Ανάκαμψης.
Είναι ευθύνη του κράτους να ενισχύσει τη δημόσια προσχολική εκπαίδευση. Έχουν πολύ σωστά γράψει για το θέμα αυτό άλλοι και έχουν κάνει ουσιαστικές προτάσεις. Βλέπε προηγούμενα άρθρα με τίτλο Δίχρονη ΔΗΜΟΣΙΑ Προδημοτική Εκπαίδευση: ένα κοινωνικό αγαθό για όλα τα παιδιά (;) και Ο εξευτελισμός των παιδιών προσχολικής εκπαίδευσης υπό το μανδύα του «δωρεάν»
Δυστυχώς για ακόμη μια φορά η δημόσια προσχολική εκπαίδευση οδηγείται από αλλότριους σκοπούς. Η ποιότητα των εμπειριών που θέλουμε να έχουν τα παιδιά μας, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Η επέκταση της δωρεάν υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης σίγουρα είναι και ζήτημα οικονομικών αλλά όχι μόνο. Δεν μπορεί ένα κράτος που σέβεται τους πολίτες του, που έχει όραμα για το μέλλον της κοινωνίας του να ρίχνει το βάρος των ευθυνών του στον ιδιωτικό τομέα ή στις τοπικές κοινότητες.
Το κράτος βάζει τα παιδιά, τις νηπιαγωγούς και τους γονείς σ’ ένα παιχνίδι οικονομικών ανταλλαγμάτων που δεν σχετίζεται με παιδαγωγικά κριτήρια. Διερωτώμαι:
Μου φαίνεται ότι αυτή η πρόταση είναι απλά μια προσπάθεια να μην επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός και να υποστηριχτεί ο ιδιωτικός τομέας. Πραγματικά, πώς συνάδει η επιχορήγηση ενός ιδιωτικού κερδοφόρου νηπιαγωγείου με την επέκταση της δωρεάν υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης; Επιπλέον, έχουν τα κοινοτικά νηπιαγωγεία την υποδομή να ανταποκριθούν σε αυτή την μείζονος σημασίας αλλαγή; Με ποια κριτήρια θα γίνει η επιλογή των νηπιαγωγείων, των εκπαιδευτικών που διδάσκουν σ’ αυτά; Ποιος θα κάνει τις επιλογές και πώς θα αξιολογούνται σε εύρος χρόνου;
Θέλω να πιστεύω ότι τα ιδιωτικά και κοινοτικά νηπιαγωγεία που σέβονται τα παιδιά, τις νηπιαγωγούς, και ακολουθούν τις παιδαγωγικές αρχές της προσχολικής εκπαίδευσης, θα έρθουν αντιμέτωπα με τα πιο πάνω ερωτήματα και θα ενεργήσουν με γνώμονα την ποιότητα στην εκπαίδευση των παιδιών.
Είναι άκρως αναγκαίο στις συναντήσεις για τη διαβούλευση του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας να παρουσιαστεί και η παιδαγωγική προοπτική της επέκτασης της υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης πέρα από την οικονομική.
*Ε. Καθηγήτρια, Τμήμα ΕΠΑ, Πανεπιστήμιο Κύπρου
