*ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΗΣ ΛΟΪΖΙΔΟΥ
Στις 17/05/2006, το Πανεπιστήμιο Κύπρου(ΠΚ) προκήρυξε έξι (6) θέσεις Ανώτερου Λειτουργού Πανεπιστημίου και μεταξύ των αιτητών που είχαν αρχικά προσληφθεί/προαχθεί, περιλαμβανόταν και η υποφαινόμενη. Εναντίον της απόφασης αυτής, καταχωρήθηκαν οι προσφυγές αρ. 1804/06 και αρ. 1805/06, συνεπεία των οποίων ακυρώθηκε η αρχική απόφαση διορισμού και προαγωγή των προσώπων αυτών. Στη συνέχεια, μέσω της διαδικασίας επανεξέτασης, το ΠΚ επαναπροήγαγε, μεταξύ άλλων, και την υποφαινόμενη, απόφαση η οποία προσβλήθηκε εκ νέου με την προσφυγή 1298/2010, η οποία είχε επίσης επιτυχή κατάληξη. Για λόγους που δεν αφορούσαν το πρόσωπο της υποφαινόμενης, το Διοικητικό Δικαστήριο ακύρωσε (εκ νέου) την νέα αυτή απόφαση του ΠΚ.
Στη συνέχεια, τέλη του 2014, με νέα διαδικασία επανεξέτασης, το ΠΚ αποφάσισε την μη εκ νέου προαγωγή της υποφαινόμενης και την προαγωγή άλλων προσώπων στις θέσεις αυτές. Κατά αυτής της απόφασης, η υποφαινόμενη καταχώρησε προσφυγή 373/2015 (το αποτέλεσμα της οποίας εκκρεμεί). Παράλληλα, ένεκα της ακύρωσης της προαγωγής της χωρίς δική της υπαιτιότητα, υπέβαλε στο ΠΚ και αίτημα για την αποκατάστασή της στην θέση Ανώτερης Λειτουργού. Το ΠΚ απέρριψε το αίτημά της, κάτι που οδήγησε την καταγγέλλουσα στην υποβολή νέας προσφυγής αρ. 239/2018, η οποία στρεφόταν κατά της απόρριψης του αιτήματός της για την υπηρεσιακή τακτοποίηση και/ή αποκατάστασή της. Η προσφυγή αυτή είχε επιτυχή κατάληξη για την καταγγέλλουσα, με σχετική απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου ημερομηνίας 17/12/2020 .
Παρά το ότι η απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου έχει εκδοθεί από τις 17/12/2020, και παρά τις συνεχείς οχλήσεις των δικηγόρων μου, το ΠΚ εξακολουθεί να μην συμμορφώνεται με το δεδικασμένο της απόφασης αυτής, παραλείποντας να προβεί σε όλα τα δέοντα διαβήματα για την υπηρεσιακή μου αποκατάσταση, κατά παράβαση της συνταγματικής υποχρέωσής τους δυνάμει του άρθρου 146.5 του Συντάγματος. Η παράλειψη του ΠΚ να συμμορφωθεί με την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου συνεχίζεται, δυστυχώς, μέχρι και σήμερα, έντεκα(11) και πλέον μήνες από την έκδοση της δικαστικής απόφασης, και ως εκ τούτου η στάση και/ή συμπεριφορά του ΠΚ παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του Κράτους Δικαίου, θεμελιώδη δικαιώματα της υποφαινόμενης, ενώ παραβιάζει, επίσης, και συνταγματικές διατά
Πιο συγκεκριμένα, με επιστολή τους στην Επίτροπο Διοικήσεως, ημερομηνίας 06/07/2021, με κοινοποίηση, μεταξύ άλλων, στην Πρόεδρο της Βουλής και τον Γενικό Ελεγκτή, οι δικηγόροι μου καταγγέλλουν το ΠΚ για τα ακόλουθα:
1. ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ/Η ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
“Η υπό κρίση συνεχιζόμενη παράλειψη και/ή άρνηση του ΠΚ για συμμόρφωση με την ακυρωτική απόφαση ημερομηνίας 17.12.2020 και η παράλειψη του για υπηρεσιακή αποκατάσταση της Καταγγέλλουσας παραβιάζει ταυτόχρονα και το δικαίωμα της σε δίκαιη δίκη, ως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής καλούμενη ως «ΕΣΔΑ») ενώ παράλληλα παραβιάζει και το δικαίωμα της σε ένα αποτελεσματικό και/ή πραγματικό ένδικο μέσο ως αυτό κατοχυρώνεται από το άρθρο 13 της ΕΣΔΑ.”
2. ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ
“Παράλληλα η συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα παράλειψη του ΠΚ, όχι μόνο παραβιάζει τα δικαιώματα της Καταγγέλλουσας ως αυτά προκύπτουν από την ΕΣΔΑ αλλά παραβιάζει επίσης και τις ακόλουθες συνταγματικές διατάξεις:
(α) Παραβίαση του άρθρου άρθρο 145(5) του Συντάγματος το οποίο αναφέρει τα ακόλουθα:
« H κατά την τετάρτην παράγραφον του παρόντος άρθρου απόφασις ή, σε περίπτωση που έχει ασκηθεί έφεση, η απόφαση επί της έφεσης δεσμεύει παν δικαστήριον, όργανον ή αρχήν εν τη Δημοκρατία, και τα περί ων πρόκειται όργανα, αρχαί ή πρόσωπαυποχρεούνται εις ενεργόν συμμόρφωσιν προς ταύτην.»
(β) Παραβίαση του άρθρου 179 του Συντάγματος, το οποίο αναφέρει τα εξής:
« Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 1Α, το Σύνταγμα είναι ο υπέρτατος νόμος της Δημοκρατίας. Ουδείς νόμος ή απόφασις της Βουλής των Αντιπροσώπων ή εκατέρας Κοινοτικής Συνελεύσεων ως και ουδεμία πράξις ή απόφασις ιουδήποτε οργάνου, αρχής ή προσώπου εν τη Δημοκρατία ασκούντος εκτελεστικήν εξουσίαν ή οιονδήποτε διοικητικόν λειτούργημα δύναται να είναι καθ’ οιονδήποτε τρόπον αντίθετος ή ασύμφωνος προς οιανδήποτε των διατάξεων του Συντάγματος ή προς οποιαδήποτε υποχρέωση επιβάλλεται στη Δημοκρατία ως αποτέλεσμα της συμμετοχής της ως κράτους μέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.»
(γ) Παραβίαση του άρθρου 28 του Συντάγματος,
«το οποίο καθιερώνει την αρχή της ισότητας η οποία έχει παραβιαστεί από το ΠΚ, εφόσον για άλλο άτομο και/ή για άλλο υπάλληλο που τελούσε κάτω από τις ίδιες συνθήκες όπως και η Καταγγέλλουσα, το ΠΚ αποφάσισε την υπηρεσιακή του αποκατάσταση εντός ολίγων ημερών, γεγονός που παραβιάζει την αρχή της ισότητας και/ή την αρχή της απαγόρευσης διακρίσεων. Κάθε αρχή χρηστής διοίκησης έχει ισοπεδωθεί από το ΠΚ, το οποίο αποφάσισε την αποκατάσταση άλλου υπαλλήλου εντός ολίγων μόνο ημερών μετά την εκεί ακυρωτική απόφαση, ενώ για την Καταγγέλλουσα αδρανεί πεισματικά να λάβει την όποια απόφαση, παρά την πάροδο υπέρμετρου χρόνου.»
Ενώ λοιπόν το Σύνταγμα είναι ο υπέρτατος νόμος, δυνάμει του οποίου επιβάλλεται στη διοίκηση και/ή τα διοικητικά όργανα και/ή τα όργανα δημοσίου δικαίου η ενεργή συμμόρφωση, στην προκειμένη περίπτωση το ΠΚ ενεργεί ως δυστροπούσα διοίκηση, επιλέγοντας για έντεκα(11) και πλέον μήνες την απόλυτη απραξία και αδράνεια! Τέτοια συνεχής παράλειψη όπως αυτή του ΠΚ είναι έξω από κάθε έννοια κράτους δικαίου, εφόσον όπως αναφέρεται στην καταγγελία των δικηγόρων μου στην Επίτροπο Διοικήσεως, «μια σοβαρή παράμετρος του κράτους δικαίου είναι και ο αποτελεσματικός δικαστικός έλεγχος των δράσεων και/ή πράξεων της διοίκησης , ο οποίος σε περιπτώσεις όπως η παρούσα ασφαλώς και υπονομεύεται. Δεν νοείται αποτελεσματικός ο δικαστικός έλεγχος της διοίκησης και των οργάνων αυτής, όταν τα ίδια τα όργανα (εν προκειμένω το ΠΚ) αρνούνται να συμμορφωθούν με ακυρωτικές αποφάσεις, ενώ συνειδητά επιλέγουν κατ’ εξακολούθηση να απέχουν από οιαδήποτε πράξη συμμόρφωσης.»
Εν κατακλείδι, η περίπτωση της παραχώρησης άδειας άνευ απολαβών από το ΠΚ στον ακαδημαϊκό, εκλεγέντα ευρωβουλευτή Καθηγητή Νιαζί Κιζιλγιουρέκ, τον Ιούνιο 2019, δεν είναι η μόνη περίπτωση κατά την οποία το ΠΚ παραβίασε το Νόμο. Δυστυχώς, αρκετές οι περιπτώσεις συναδέλφων στο ΠΚ αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που υποχρεώνονται, λόγω ελλείμματος χρηστής διοίκησης και αξιοκρατίας, να ακολουθήσουν τη νομική οδό και την δαιδαλώδη, πολύχρονη και ψυχοφθόρα διαδικασία των προσφυγών. Απλά, οι περιπτώσεις αυτές αφορούν κοινούς θνητούς, που ο μοναχικός αγώνας τους για δικαίωση δεν φαίνεται να συγκινεί κανέναν αρμόδιο και ούτε λαμβάνει οποιεσδήποτε προεκτάσεις δημοσιότητας, λόγω ανυπαρξίας (ή και ύπαρξης ενδεχομένως) πολιτικών/κομματικών κινήτρων και σκοπιμοτήτων…
*ΜΒΑ/ΒΑ
Λειτουργός Πανεπιστημίου Κύπρου
