Το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για τον πρόωρο θάνατο του Λεύκιου Ζαφειρίου (Λάρνακα 1948-Λευκωσία 19/2/2022). Σημαντικός ποιητής, άοκνος ερευνητής, εμπνευσμένος δάσκαλος ο Λεύκιος Ζαφειρίου αφήνει έκτυπο το στίγμα του σε όλα τα παραπάνω πεδία. Κι ακόμη, αγαπητός φίλος του Τμήματος ΒΝΕΣ, προσκεκλημένος πολλές φορές να διδάξει σε αυτό, πλουτίζοντας τις γνώσεις μας με άγνωστες πλευρές του έργου του Ανδρέα Κάλβου και με καινούργιες βιογραφικές πληροφορίες για τον ποιητή. Απόρροια της πολύμοχθης έρευνας για τον Ζακύνθιο και το χρονολόγιό του Ο βίος και το έργο του Α. Κάλβου (2006) -τιμημένο με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών- το οποίο εκτελεί χρέη ποιητικής βιογραφίας, πολύτιμης για τη μελέτη του ποιητή (το 2018 την επεκτείνει με τα Παραλειπόμενα και Συμπληρώματα στη βιογραφία του Α. Κάλβου). Όπως πολύτιμη υπήρξε και η ανακάλυψή του της λανθάνουσας, πρώτης ελληνικής ωδής του Κάλβου «Ελπίς Πατρίδος» (α’ έκδοση 1819, Λονδίνο), που πραγματοποίησε ο Ζαφειρίου το 2003 στη Γλασκόβη, προσφέροντάς μας μια σαφέστερη εικόνα για τη γλωσσική και στιχουργική διαμόρφωση του σύμπαντος των Ωδών.
Σημαντικό όμως υπήρξε και το λογοτεχνικό -ποιητικό και πεζογραφικό- έργο του, το ταυτισμένο πεισματικά, σχεδόν στο σύνολό του, με τον κόσμο της πατρίδας του (αποικιοκρατία, αγώνας κατά των Άγγλων, τουρκική εισβολή), παρότι, όπως έγραφε ο ίδιος «κανείς δεν ξέρει πια στις μέρες μας/αυτήν την άγονη γραμμή της Μεσογείου», ή, αντίθετα, ακριβώς για αυτό.
Στην πολυσχιδή δραστηριότητά του ας προστεθούν και η συν-έκδοση αξιόλογων λογοτεχνικών περιοδικών (Σημείο, Ακτή, Ύλαντρον), και η συν-ίδρυση της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου· παρέλκει, καθώς είναι ευρέως γνωστή, να αναφερθούμε διεξοδικά στην πλούσια εκπαιδευτική του προσφορά στις ελεύθερες περιοχές και στα κατεχόμενα.
Έχοντας όμως πλέον περάσει στην αντιπέρα όχθη, ο Λεύκιος Ζαφειρίου θα μείνει για πάντα στη μνήμη και για την ανεπιτήδευτη σεμνότητά του, τη βαθιά του πραότητα· και βέβαια για εκείνη την πολυεπίπεδη γραφή του που δεν ήταν και δεν εξακολουθεί να είναι παρά ένα «συλλαβάριο μαραζωμένης εποχής/ με τη σκουριά στην Ιστορία».
Το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του εκλιπόντος.
