ΤΟΥ ΧΑΡΙΔΗΜΟΥ Κ. ΤΣΟΥΚΑ**
Στο δοκίμιό του για τον ζωγράφο Πολ Σεζάν, ο φιλόσοφος Μορίς Μερλώ-Ποντύ αναφέρει ότι αν ζωή του Σεζάν μας φαίνεται ότι «εμπεριέχει τους σπόρους του έργου του», είναι επειδή πρώτα γνωρίζουμε το έργο του και κατόπιν βλέπουμε τις περιστάσεις εντός των οποίων παρήχθη. «Η ζωή δεν εξηγεί το έργο», υπογραμμίζει ο φιλόσοφος (δηλαδή, αν ζούσε κάποιος τη ζωή του Σεζάν δεν θα γινόταν απαραίτητα ο Σεζάν), αλλά είναι το έργο αυτό που, για να παραχθεί, «απαίτησε αυτή τη ζωή» (οι υπογραμμίσεις είναι του Μερλώ-Ποντύ) [1].
Το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Ακαδημαϊκού Χαράλαμπου Μουτσόπουλου «Πάθος για την Αριστεία: Το Οδοιπορικό μου στην Ιατρική και το Δημόσιο Βίο» [2] μας παρέχει και τα δύο: σύνοψη του έργου και, συγχρόνως, εξιστόρηση της ζωής του συγγραφέα. Αντικρίζοντας το έργο, μπορούμε αναδρομικά να επισκοπήσουμε τη ζωή που το δημιούργησε – να εντοπίσουμε τους σπόρους που το παρήγαγαν.
Το έργο του Χ. Μουτσόπουλου είναι γνωστό: περιλαμβάνει υψηλού κύρους και διεθνούς απήχησης ιατροβιολογική έρευνα, βραβευμένη διδασκαλία, τεράστια συμβολή στη δημιουργία και/ή ανάπτυξη ιατρικών Τμημάτων σε ελληνικά πανεπιστήμια, και αφιλοκερδή προσφορά στο δημόσιο βίο από θέσεις ευθύνης. Με βάση την παρατήρηση του Μερλώ-Ποντύ, τι είδους ζωή απαίτησε η παραγωγή αυτού του έργου;
Η απάντηση δίνεται ήδη στον τίτλο: «πάθος για αριστεία». Και οι δύο λέξεις είναι σημαντικές. Χωρίς πάθος δεν επιτυγχάνεται αριστεία. Ένα από τα στοιχεία της αυτοβιογραφίας είναι ακριβώς η ανάδειξη του πάθους σε όλη τη ζωή του Χ. Μουτσόπουλου. Πάθος για τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε (πρωτίστως για την αγαπημένη του Ήπειρο και τα Γιάννενα), πάθος με την Ιατρική σε όλες της τις εκφάνσεις (έρευνα, κλινική πρακτική, διδασκαλία), πάθος με την καλή διοίκηση, πάθος προσφοράς στα δημόσια αγαθά της υγείας και της παιδείας.
Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ
