Η Κύπρος χρειάζεται Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο -τώρα, και η Πολιτεία οφείλει να απαντήσει.
Έξι γενεές γιατρών αποφοίτησαν χωρίς ποτέ να βρουν πραγματικά τη θέση τους στα δημόσια νοσηλευτήρια. Η φωνή των φοιτητών της Ιατρικής Σχολής είναι ξεκάθαρη: η Κύπρος χρειάζεται Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο – τώρα, και η Πολιτεία οφείλει να απαντήσει.
Ως φοιτητές της Ιατρικής, που εκπαιδευόμαστε με υψηλές ακαδημαϊκές απαιτήσεις και έχουμε το βλέμμα στραμμένο σε ένα σύστημα υγείας σύγχρονο και αντάξιο των αναγκών της κοινωνίας μας, θεωρούμε καθήκον μας να τοποθετηθούμε δημόσια υπέρ της ίδρυσης ενός Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου στην Κύπρο. Δεν πρόκειται για ένα θεσμικό πείραμα, αλλά ένα απαραίτητο βήμα προς την κατεύθυνση που ακολουθούν τα πιο εξελιγμένα υγειονομικά και ακαδημαϊκά συστήματα διεθνώς.
Η σύνδεση εκπαίδευσης, κλινικής πράξης και έρευνας είναι αδιαπραγμάτευτη.
Η ιατρική εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργεί αποκομμένα από το περιβάλλον της κλινικής πράξης. Ένα Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο αποτελεί τον ιδανικό χώρο, όπου η θεωρία συναντά την πράξη και η ερευνητική αναζήτηση μεταφράζεται σε κλινική πρόοδο. Είναι ο τόπος όπου ο φοιτητής, ο γιατρός και ο ασθενής συνυπάρχουν σε ένα περιβάλλον διαρκούς εξέλιξης, αξιολόγησης και βελτίωσης.
Η ποιοτική περίθαλψη για τον ασθενή είναι το ύψιστο μέλημα
Τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία λειτουργούν διεθνώς ως πρότυπα ποιότητας. Εκεί εφαρμόζονται οι νεότερες τεκμηριωμένες πρακτικές, εκπαιδεύονται οι νέοι γιατροί με βάση διεθνή πρότυπα, και αναπτύσσονται διεπιστημονικές προσεγγίσεις στη φροντίδα. Ο ασθενής αξίζει περίθαλψη αντάξια των καλύτερων ευρωπαϊκών προτύπων.
Η έρευνα δεν είναι πολυτέλεια – είναι υποχρέωση
Η ανάπτυξη ενός ακαδημαϊκού νοσοκομείου θα ενισχύσει σημαντικά τη βιοϊατρική και κλινική έρευνα στη χώρα. Θα δημιουργηθούν ερευνητικά κέντρα, θέσεις εργασίας για νέους επιστήμονες και συνεργασίες με διεθνή ιδρύματα. Η γνώση που παράγεται μέσα σε ένα πανεπιστημιακό περιβάλλον δεν μένει στα συρτάρια – φτάνει στον ασθενή.
Κίνητρο για να μείνουμε – και να επιστρέψουμε.
Η ύπαρξη ενός σύγχρονου Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου δίνει προοπτική σε όλους εμάς που σπουδάζουμε Ιατρική στην Κύπρο και οραματιζόμαστε το μέλλον μας εδώ. Προσελκύει πίσω νέους επιστήμονες του εξωτερικού, ενώ δημιουργεί ευκαιρίες ακαδημαϊκής εξέλιξης, εξειδίκευσης και επαγγελματικής ασφάλειας για όλους.
Μαζί – όχι απέναντι
Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο δεν έρχεται να αντικαταστήσει, αλλά να συμπληρώσει και να ενισχύσει το εθνικό σύστημα υγείας. Δεν μειώνει, αλλά αναβαθμίζει τις υπηρεσίες. Δημιουργεί νέες ευκαιρίες συνεργασίας, ανταλλαγής γνώσης και ανάπτυξης για όλους τους επαγγελματίες υγείας.
Η πανδημία μάς έδειξε την αλήθεια
Η πανδημία δεν μας δίδαξε μόνο την αξία της πρόληψης και της επιστήμης. Μας αποκάλυψε – με τρόπο που δεν μπορούμε να αγνοούμε – πόσο ευάλωτο είναι το σύστημα υγείας χωρίς έναν ακαδημαϊκό πυλώνα, που να ενώνει την έρευνα, την εκπαίδευση και την περίθαλψη. Οι ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό και συντονισμό φάνηκαν με δραματικό τρόπο. Σε τέτοιες ώρες, ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο δεν είναι πολυτέλεια – είναι απολύτως απαραίτητο.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα στην πρώτη γραμμή της κρίσης
Δεν είναι τυχαίο ότι, εν μέσω της πανδημίας, οι ίδιοι καθηγητές και ακαδημαϊκοί της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου – κορυφαίοι λοιμωξιολόγοι, επιδημιολόγοι και επιστήμονες με διεθνή εμπειρία – συνεργάστηκαν με υποδειγματικό τρόπο και βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της εθνικής προσπάθειας συμβάλλοντας καθοριστικά στη διαχείριση της κρίσης. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απευθύνθηκε και σ’ αυτούς για να συγκροτήσει την επιστημονική συμβουλευτική επιτροπή, που ανέλαβε να καθοδηγήσει τη χώρα στις πιο κρίσιμες ώρες. Αυτοί οι ακαδημαϊκοί απέδειξαν την αξία τους χωρίς να διαθέτουν πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Πόσα περισσότερα θα μπορούσαν να προσφέρουν, αν η Πολιτεία τους έδινε τη θεσμική στήριξη που αξίζουν;
Μια επιλογή ευθύνης και αξιοπρέπειας
Εμείς είμαστε οι φοιτητές που, ως «άριστοι των αρίστων» όπως μας αποκαλείτε, επιλέξαμε να φοιτήσουμε στη Δημόσια Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου. Σε αυτά τα δώδεκα χρόνια, έχουν ήδη αποφοιτήσει έξι γενεές γιατρών από μια Ιατρική Σχολή που εξακολουθεί να λειτουργεί χωρίς το αυτονόητο πλαίσιο πανεπιστημιακών κλινικών στα δημόσια νοσηλευτήρια. Η Σχολή μας κρατείται «όμηρος» προσωπικών, συντεχνιακών και πολιτικών συμφερόντων, παρά το ακαδημαϊκό της κύρος και τη διεθνή πιστοποίησή της. Εμείς, που επιλέξαμε συνειδητά να σπουδάσουμε στη Δημόσια Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου, αξίζουμε ένα περιβάλλον εκπαίδευσης που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης. Η δημιουργία πανεπιστημιακών κλινικών δεν αφορά μόνο εμάς. Αφορά την αναβάθμιση των νοσοκομείων, τη χρηματοδότηση ερευνητικών προγραμμάτων, νέο εξοπλισμό, διαγνωστικές μελέτες και καινοτόμες θεραπείες – όφελος για τον ΟΚΥπΥ και, κυρίως, για τους ίδιους τους ασθενείς.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο!
Τι ακριβώς περιμένουμε για να προχωρήσουμε; Την επόμενη κρίση; Την επόμενη φυσική καταστροφή; Θα συνεχίσουμε να αναζητούμε λύσεις κατόπιν εορτής, αντί να δημιουργήσουμε από τώρα τις δομές που θα τις προλαμβάνουν; Η ευθύνη για τη δημιουργία Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου ανήκει σε όσους έχουν τη δύναμη να νομοθετήσουν, να σχεδιάσουν και να προστατεύσουν το κοινό καλό. Δεν χρειάζονται άλλες διαπιστώσεις – χρειάζονται αποφάσεις με τόλμη και προοπτική.
Ένα όραμα που μας ενώνει.
Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο είναι το φυσικό επόμενο βήμα για μια Ιατρική Σχολή που απέδειξε ότι αξίζει. Είναι ο θεσμός που θα ανεβάσει συνολικά την ποιότητα του κυπριακού συστήματος υγείας σε συνεργασία πάντα με το ιατρικό προσωπικό των νοσηλευτηρίων. Είναι η υποδομή που θα κρατήσει τους νέους επιστήμονες στον τόπο τους. Και είναι το ελάχιστο που χρωστάμε στους ασθενείς μας, στους φοιτητές μας και στην κοινωνία μας. Αν όχι τώρα, πότε;
