Ο Αν. Αντιπρύτανης του Παν. Λευκωσίας και Πρόεδρος της ΕΕΒΚ συμμετείχε σε συνέδριο με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Όπως ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα για αξιοπρεπή διαβίωση, το ίδιο δικαίωμα έχει και για αξιοπρεπή θάνατο, επισημάνθηκε μεταξύ άλλων στο Συνέδριο με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που συνδιοργάνωσαν πρόσφατα Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Επιτροπή Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, σε συνεργασία με το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Στην εκδήλωση, που τελούσε υπό την αιγίδα της Προέδρου της Βουλής, κ. Αννίτας Δημητρίου, εξετάσθηκαν ενδελεχώς δύο κρίσιμα ζητήματα που αφορούν ανθρώπινα δικαιώματα, όπως είναι το δικαίωμα των ανθρώπων να ζουν σε ένα υγιές περιβάλλον και οι νομικές πτυχές στο καυτό ζήτημα της ευθανασίας, σε εθνικό και ευρωπαϊκό πλαίσιο, και η σχετική εξελισσόμενη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Κατά την παρουσίασή του με τίτλο «Αποθνήσκειν στον 21ο αιώνα», ο Ανώτερος Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, και Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής Κύπρου (ΕΕΒΚ), Καθηγητής Κωνσταντίνος Ν. Φελλάς, αναφέρθηκε στο ζήτημα της ευθανασίας υπενθυμίζοντας πως απασχολεί έντονα την Επιτροπή, καθώς αναζητούνται επιτακτικά προτάσεις και διευκρινίσεις σε καίρια ερωτήματα, που αναφύονται για το δικαίωμα στον αξιοπρεπή θάνατο, το δικαίωμα αρνήσεως σε προτεινόμενη θεραπεία και την ιατρική συνδρομή στην ευθανασία. «Δημογραφικοί, πολιτισμικοί, κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες υπεισέρχονται στην προσπάθεια κατανόησης και διαχείρισης της αλήθειας του θανάτου, αναζητώντας την ορθή τοποθέτηση της επιστήμης απέναντι στους ασθενείς με επικείμενη κατάληξη» τόνισε.
Τα ηθικά ερωτήματα για την ευθανασία, στα οποία η Βιοηθική επιχειρεί να δώσει απαντήσεις, είναι πολλά και ενίοτε αντιφατικά μεταξύ τους, σημείωσε. Ορισμένα από αυτά τα ερωτήματα σχετίζονται με το κατά πόσο η ευθανασία αποτελεί έγκλημα, εάν έχει ηθική αξία η διάκριση ενεργητικής και παθητικής ευθανασίας και με το ποια είναι η σχέση της ευθανασίας με το ιατρικό καθήκον, διευκρίνησε.
Ο Καθηγητής Φελλάς επισήμανε πως η ΕΕΒΚ αναλαμβάνει σειρά από πρωτοβουλίες, όπως η έκδοση γνώμης, η διεξαγωγή παγκύπριας έρευνας για το τι πιστεύουν οι Κύπριοι για την ευθανασία, η διεξαγωγή έρευνας ανάμεσα στα μέλη του Παγκύπριου Ιατρικού Συλλόγου για την ευθανασία και η διεξαγωγή ημερίδας σχετικά με την ευθανασία.
«Πως μπορούμε να αρχίσουμε να καθορίζουμε ένα νομοθετικό πλαίσιο για την ευθανασία και μια τέχνη του εύ αποθνήσκειν αν δεν παραδεχτούμε πρώτα το αμετάκλητο του θανάτου;» διερωτήθηκε, τονίζοντας πως για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να εντάξουμε εκ νέου τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον θάνατο στην καθημερινότητά μας. Χρειάζεται, τόνισε, να επαναπροσδιορίσουμε στη ζωή μας, το πένθος, το ρήγμα, το κενό, την απουσία, και την οδύνη. Η σημασία του εκπαιδευτικού συστήματος στο θέμα αυτό δεν πρέπει να υποτιμάται, υπογράμμισε.
Ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του, ο κ. Φελλάς ανέφερε πως «κάθε φορά που συζητούμε για το θέμα της ευθανασίας και το τέλος της ζωής, μας φέρνει στο προσκήνιο τους ανθρώπους και τις αξίες που εκτιμούμε περισσότερο, αλλά και τη θλίψη της απώλειας. Αν αγνοήσουμε το θάνατο από τη ζωή μας, λιγοστεύει η ζωή μας. Μαθητεία θανάτου είναι η ζωή, όπως έλεγε η Ελληνίδα συγγραφέας και καθηγήτρια ψυχολογίας Φωτεινή Τσαλίκογλου».
Στην ενότητα του Συνεδρίου για την Ευθανασία, με Συντονιστή τον κ. Νικόλα Ιωαννίδη, Πρόεδρο της Επιτροπής Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, μίλησαν επίσης ο πρώην Δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Paul Lemmens, η κ. Ζωή Κυριακίδου, Μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και ο κ. Αριστοτέλης Κωνσταντινίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Δικαίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πανεπιστημίου Κύπρου.
