Η εσπερίδα με τίτλο «Ανθρωπιστική Ιατρική - Πορευόμενοι προς το Μέλλον» πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας στις 6 Ιουνίου 2024, σηματοδοτώντας την έναρξη της συνεργασίας της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής Κύπρου (ΕΕΒΚ) με την Ελληνική Επιτροπή Βιοηθικής και Βιοτεχνολογίας. Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε από την ΕΕΒΚ, την Ομοσπονδία Συνδέσμων Ασθενών Κύπρου (ΟΣΑΚ) και τον Παγκύπριο Ιατρικό Σύλλογο.
Η εσπερίδα προσέλκυσε ακαδημαϊκούς, γιατρούς, νοσηλευτές και επιστημονικούς φορείς στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Η εκδήλωση ήταν μέρος μιας σειράς ημερίδων που έχουν προγραμματιστεί από την ΕΕΒΚ για τους επόμενους 12 μήνες.
Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο Καθηγητής Κωνσταντίνος Ν. Φελλάς, Πρόεδρος της ΕΕΒΚ και Ανώτερος Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, ο Δρ. Πέτρος Αγαθαγγέλου, Πρόεδρος του Παγκύπριου Ιατρικού Συλλόγου, και ο κ. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, Πρόεδρος της ΟΣΑΚ.
Κύριος ομιλητής ήταν ο Καθηγητής Χρήστος Λιονής, Καθηγητής Γενικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ο Καθηγητής Λιονής ευχαρίστησε το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας για τη φιλοξενία της εκδήλωσης και αναφέρθηκε σε σειρά από γεγονότα που κυριαρχούν στη σύγχρονη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Μίλησε για την εστίαση στο βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο για την υγεία, το στρες και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση, την κατάθλιψη και τις αγχώδεις διαταραχές, ενώ αναρωτήθηκε αν κάποιοι από τους ασθενείς επισκέπτονται τους γιατρούς γιατί υποφέρουν. «Ο κόσμος αλλάζει», είπε. «Οι νέοι βλέπουν τα όνειρά τους να μη πραγματοποιούνται», τόνισε. Αναφέρθηκε στη νόσο και την ευημερία, τις προσδοκίες των ασθενών, τις μη ορατές ομάδες του πληθυσμού και τις προσδοκίες των ασθενών.
Ο Καθηγητής Φελλάς, στην ομιλία του, τόνισε ότι η ουσία της άσκησης της ιατρικής και ο γενεσιουργός παράγοντας της ιατρικής έρευνας ενυπάρχουν στη μοναδική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ ενός γιατρού και ενός ασθενούς. Δανειζόμενος τα λόγια του δημοσιογράφου και συγγραφέα Σταύρου Ζουμπουλάκη: «Η σχέση γιατρού και ασθενούς είναι εξ ορισμού ασύμμετρη, προφανώς γιατί ο ένας γνωρίζει και θεραπεύει, ενώ ο άλλος πάσχει και προσέρχεται για να θεραπευτεί. Ασύμμετρη σχέση ωστόσο δεν σημαίνει σε καμία απολύτως περίπτωση άνιση σχέση, σχέση ανώτερου προς κατώτερο. Γιατρός και ασθενής: ασύμμετρη σχέση μεταξύ ίσων, δηλαδή συνάντηση δυο προσώπων».
Ο Καθηγητής Φελλάς υπογράμμισε ότι ο άρρωστος για να αποθεραπευτεί πρέπει να εμπιστευτεί τον γιατρό του. Χωρίς εμπιστοσύνη, καμία θεραπευτική σχέση δεν μπορεί να προχωρήσει. «Ο γιατρός οφείλει να ακούσει με προσοχή το αφήγημα του ασθενούς, αυτό ίσως αποτελεί και την πεμπτουσία της θεραπείας. Η ανθρώπινη ιατρική δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να δράσει σε αφιλόξενο περιβάλλον. Η ανθρώπινη ιατρική προϋποθέτει έκφραση ταπεινότητας και ευγνωμοσύνης από αμφότερες πλευρές», ανέφερε.
Όπως εξήγησε, η εσπερίδα αυτή ευελπιστεί να συμβάλει στον διάλογο που διεξάγεται σε διάφορες ιατρικές σχολές στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη για μια συνειδητή αλλαγή από το επικρατούν «βιο-θετικιστικό» επιστημονικό μοντέλο σε ένα αναβαθμισμένο μοντέλο, το «βιο-ανθρώπινο». Μέσα από αυτό το μοντέλο, ο γιατρός καλείται να κατανοήσει τον ασθενή ως ολότητα, συμπεριλαμβάνοντας στα επιστημονικά δεδομένα τις φυσικές συνέπειες της νόσου, τον κοινωνικό και ψυχολογικό αντίκτυπο της ασθένειας, τη μοναδικότητα του κλινικού ιστορικού αλλά και την ενσυναισθητική ικανότητα του γιατρού, χωρίς να ακυρώνει ή να παρακάμπτει όλες τις άλλες επιστήμες που εστιάζονται στον άνθρωπο, όπως για παράδειγμα την ψυχολογία.
Ο Καθηγητής Φελλάς πρόσθεσε πως η ρίζα πολλών δεινών και δοκιμασιών που μαστίζουν την ανθρωπότητα εντοπίζεται στην αλλοίωση και μεταστροφή των κοινωνικών και ανθρωπιστικών αξιών. Υπέδειξε πως η ΕΕΒΚ αναγνωρίζει τη σημασία της ανθρωπιστικής ιατρικής, στοχεύοντας στη διάχυση των ιδεών, γνώσεων και εισηγήσεων για αυτό το θέμα στις μελλοντικές της εκδηλώσεις. Ολοκλήρωσε εισηγούμενος πως αν πραγματικά θέλουμε να αλλάξουμε τη σημερινή εικόνα που εμφανίζει ο κόσμος μας, πρέπει πρώτα να μεριμνήσουμε για την αλλαγή της προσωπικής μας πορείας, να γίνουμε εμείς ως άτομα η αλλαγή που επιθυμούμε να επιφέρουμε. «Αυτό θα μας επιτρέψει να συνειδητοποιήσουμε ότι το κοινωνικό σύνολο είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του. Η προσωπική δέσμευση αποτελεί την εντελέχεια της σωτηρίας της κοινωνίας και της πατρίδας μας από τα δεινά», κατέληξε.
Μετά τους χαιρετισμούς και τις εισηγήσεις διεξήχθη εκτεταμένος διάλογος με το κοινό και τους ομιλητές, με συντονιστή τον Καθηγητή Κωνσταντίνο Ν. Φελλά. Στη συζήτηση συμμετείχαν οι Καθηγητές Χρήστος Λιονής και Γεώργιος Σαμούτης, ο Δρ. Πέτρος Αγαθαγγέλου και ο κ. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος.
