ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΟΛΩΜΟΥ*
Μόλις μια ανάσα πριν την επιστροφή εκπαιδευτικών και μαθητών στα σχολεία και η στελέχωση των σχολικών μονάδων δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Ανοικτά παραμένουν τα κεφάλαια των νέων διορισμών, μεταθέσεων, μετακινήσεων και τοποθετήσεων. Υπάρχουν σχολεία με δεδομένες και γνωστές ελλείψεις, αφού ήδη κάποιοι διπλοθεσίτες συμβασιούχοι έχουν απορρίψει τη μία εκ των δύο θέσεων. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί, ακόμη και διευθυντές, που περιμένουν το αποτέλεσμα της ένστασής τους. Υπάρχουν άτομα τα οποία περιμένουν διορισμό, που είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει. Κι όλα αυτά μετά από ένα σχετικά «ήσυχο» Καλοκαίρι.
Τις προηγούμενες χρονιές προέκυπταν διάφορα θέματα που απασχολούσαν το ΥΠΠ όπως το Νέο Σύστημα Διορισμών, έπειτα οι κανονισμοί των εξετάσεων και του ΝΣΔΕ και φυσικά η περσινή χρονιά με τα γνωστά προβλήματα. Συνεπώς, όλοι έδιναν ένα ελαφρυντικό στο γεγονός ότι άνοιγαν τα σχολεία κι ακόμη η στελέχωση δεν είχε ολοκληρωθεί.
Φέτος όμως, η καθυστέρηση είναι άνευ οποιασδήποτε δικαιολογίας. Η στελέχωση, δια νόμου, θα έπρεπε να ολοκληρώνεται στις 15 Ιουλίου. Φυσικά, για να γινόταν αυτό θα έπρεπε οι ανάγκες των σχολείων, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους (αποσπάσεις, ώρες ΟΑΠ, ώρες συνδικαλισμού, κ.λπ.), να αποσταλούν από το Υπουργείο Παιδείας έγκαιρα προς την Εκπαιδευτική Υπηρεσία. Με τη μη ύπαρξη προγραμματισμού και τη μη εφαρμογή χρονοδιαγραμμάτων από μέρους του Υπουργείου οδηγηθήκαμε στη σημερινή κατάσταση. Τέλη Αυγούστου, ενάμιση μήνα μετά το χρονοδιάγραμμα από τον νόμο, να αναρωτιόμαστε για το που θα παρουσιαστούμε τη Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου.
Δυστυχώς, η καθυστέρηση αυτή δυσχεραίνει τη λειτουργία των σχολείων αλλά προκαλεί και συνεχές άγχος στους επηρεαζόμενους εκπαιδευτικούς. Δεν είναι δυνατό να ανοίγουν τα σχολεία, να μην γνωρίζεις που ακριβώς θα βρίσκεσαι ή κι ακόμη χειρότερα να αλλάζεις σχολείο μετά το άνοιγμά τους.
Ένα κράτος που θα είχε όραμα για την εκπαίδευσή του και θα είχε την πρόθεση να κάνει ριζικές αλλαγές για την Παιδεία, θα έλυνε τα διάφορα θέματα που προβάλλονται ως δικαιολογίες και θα εφάρμοζε έναν έγκαιρο προγραμματισμό, ο οποίος θα ολοκληρωνόταν τέλη Μαΐου, αρχές Ιουνίου. Απώτερος στόχος αυτού θα ήταν να γνωρίζουν οι εκπαιδευτικές μονάδες το νέο τους προσωπικό αλλά και οι εκπαιδευτικοί το νέο τους σχολείο. Μάλιστα, θα κρινόταν απαραίτητο, μετά το κλείσιμο της σχολικής χρονιάς για τους μαθητές, οι εκπαιδευτικοί να παρουσιάζονταν στα σχολεία στα οποία θα υπηρετούσαν από τον Σεπτέμβριο. Με αυτό τον τρόπο θα δινόταν η ευκαιρία στη σχολική μονάδα να προετοιμαστεί έγκαιρα. Να γίνει κατανομή των τμημάτων, να ετοιμαστούν τα σχολικά προγράμματα, να κατανεμηθούν υποχρεώσεις και να οριστεί το όραμα της σχολικής μονάδας. Θα ήταν και ιδιαίτερα βοηθητικό για τον κάθε εκπαιδευτικό αφού θα είχε χρόνο να προγραμματιστεί για τη σχολική χρονιά. Το βέβαιο και πιο σημαντικό όμως είναι ότι θα οδηγούσε σε μια πιο ομαλή έναρξη των σχολείων.
Η εισήγηση αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει μια σημαντική αλλαγή για την εκπαίδευση αφού θα οδηγούσε σε στελεχωμένα και πολύ πιο προγραμματισμένα σχολεία με απώτερο όφελος το καλό των μαθητών μας. Παρόλ’ αυτά, για να λύσουμε ένα πρόβλημα θα πρέπει να παραδεχτούμε και το γεγονός ότι υφίσταται. Δυστυχώς, οι τελευταίες δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργείου περί ετοιμότητας, απέχουν πολύ από την πραγματικότητα κι άρα με απογοήτευση αντιλαμβάνεται κανείς ότι δύσκολα αλλάζουν τα κακώς έχοντα στην Κύπρο και δει στην Παιδεία.
*Συμβασιούχος Εκπαιδευτικός Δημοτικής Εκπαίδευσης
Μέλος Γραμματείας ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ
