4+1 προτάσεις για τη στελέχωση των σχολείων μας

ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΒΡΑΣΙΔΑ*

Στο ίδιο έργο θεατές είμαστε όλοι, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί, μπροστά σε μια σκηνή που διαδραματίζεται το γνωστό θέατρο του παραλόγου για την προβληματική στελέχωση των σχολείων μας. Δυστυχώς φέτος, αυτά τα προβλήματα είχαν ως νέο αρνητικό συνεπακόλουθο την εμφάνιση περιστατικών και καταστάσεων (π.χ. εκτός διαδικασιών μεταθέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού μετά από εξωγενείς παρεμβάσεις), που δικαιολογημένα προκάλεσαν την εκδήλωση διαμαρτυρίας των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Πέραν όμως από την επισήμανση των προβλημάτων, αλλά και τη διαμαρτυρία για τα όσα κακώς λαμβάνουν χώρα, επιβάλλεται να βρεθούν ολοκληρωμένες και οριστικές λύσεις για τα όσα «εμποδίζουν» την ομαλή, έγκαιρη και σωστή στελέχωση των δημοτικών, νηπιαγωγείων και ειδικών σχολείων. Προς αυτή την κατεύθυνση, σημειώνονται πιο κάτω 4+1 προτάσεις που μπορούν να βοηθήσουν. Τονίζεται φυσικά πως οι οποιεσδήποτε λύσεις προϋποθέτουν και την πιστή τήρηση, κυρίως από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας, των χρονοδιαγραμμάτων που προβλέπονται από τη νομοθεσία, σε σχέση με τις διαδικασίες στελέχωσης των σχολικών μονάδων.

1^η Πρόταση: Οποιαδήποτε νέα εκπαιδευτική πολιτική θα πρέπει να έχει αποφασιστεί, οριστικοποιηθεί, συμφωνηθεί και τροχοδρομηθεί, πριν από το Νοέμβριο του προηγούμενου σχολικού έτους και συγκεκριμένα πριν από την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού για το επόμενο έτος. Αλλιώς, η εφαρμογή της θα μεταφέρεται υποχρεωτικά για την μεθεπόμενη σχολική χρονιά το ενωρίτερο. Η ρύθμιση αυτή όχι μόνο θα διασφαλίσει ότι θα υπάρχουν οι απαιτούμενες πρόνοιες στον προϋπολογισμό για την εφαρμογή των όποιων νέων πολιτικών αλλά θα βάλει και τέλος στις ανακατατάξεις στις ανάγκες σε υποδομές και εκπαιδευτικό προσωπικό που δεν μπορούν στη συνέχεια, όπως είναι η κατάσταση σήμερα, να καλυφθούν.

2^η Πρόταση: Ο αριθμός των έκτακτων εκπαιδευτικών (συμβασιούχων) που θα περιλαμβάνεται στον προϋπολογισμό του κράτους να είναι κατά 10% αυξημένος σε σχέση με τις υπολογιζόμενες ανάγκες. Τα σχετικά κονδύλια μπορούν να «σταυρώνονται» και να αποδεσμεύονται με σχετική απόφαση του νομοθετικού σώματος εάν και όταν προκύψουν ανάγκες. Με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθεί το πρόβλημα των «οροφών» που σήμερα δεν επιτρέπουν στο εκπαιδευτικό σύστημα να αντιμετωπίσει έκτακτες/νέες ανάγκες, οδηγώντας έτσι σε διάφορες «αλχημείες» που δυστυχώς έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης (π.χ. παιδαγωγικά ακατάλληλη ομαδοποίηση παιδιών που χρήζουν ειδικής εκπαίδευσης, μείωση χρόνου ενισχυτικής διδασκαλίας για κάλυψη άλλων αναγκών κλπ.)

3^η Πρόταση: Οριστικοποίηση και θεσμοθέτηση μετά από διάλογο, όλων των παραμέτρων που επηρεάζουν/διαμορφώνουν τη στελέχωση. Όπως έγινε και πέρυσι με την υπευθυνότητα τμήματος, το συνδικαλιστικό χρόνο και το διδακτικό χρόνο με βάση τα χρόνια υπηρεσίας, επιβάλλεται, μέσα από θεσμικό διάλογο να διευκρινιστούν, να συμφωνηθούν και να θεσμοθετηθούν, όλες οι ρυθμίσεις που επηρεάζουν τη στελέχωση. Σε αυτά περιλαμβάνεται ο χρόνος που διατίθεται για τα παιδιά με μεταναστευτική βιογραφία, ο διοικητικός χρόνος της διευθυντικής ομάδας του κάθε σχολείου, το κεφάλαιο της αξιοποίησης των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας στη μαθησιακή διαδικασία, ο χρόνος(ατομικός/ομαδικός) που δικαιούται το κάθε παιδί που λαμβάνει ειδική εκπαίδευση, ο χρόνος που δικαιούνται τα παιδιά που κινδυνεύουν να μείνουν (βάση έρευνας) αναλφάβητα κλπ. Σήμερα, όλα αυτά αποτελούν κάτι σαν τον μπαλαντέρ στο παζλ της στελέχωσης των σχολικών μονάδων και ουσιαστικά, οι ρυθμίσεις που ισχύουν κάθε χρονιά είναι ρευστές, αναλόγως καταστάσεων!

4^η Πρόταση: Καθορισμός (νομοθετικά), συγκεκριμένου χρονικού ορίου (π.χ. 2 εργάσιμες ημέρες) εντός του οποίου θα πρέπει εκπαιδευτικός στον οποίο προσφέρεται διορισμός με σύμβαση, να αποφασίσει κατά πόσον αποδέχεται ή όχι τον προσφερόμενο διορισμό (νοείται ότι η μη απάντηση θα πρέπει να θεωρείται ως μη αποδοχή). Μια τέτοια ρύθμιση θα λύσει τα χέρια της ΕΕΥ ώστε να προχωρεί άμεσα σε νέους διορισμούς στις περιπτώσεις των μη αποδοχών.

5^η Πρόταση: Επανεξέταση/Επανακαθορισμός όλων των λεγόμενων ειδικών λόγων που επηρεάζουν τις μεταθέσεις, διορισμούς, τοποθετήσεις και μετακινήσεις των εκπαιδευτικών. Παράλληλα, θα πρέπει να αναθεωρηθούν και όλες οι διαδικασίες που σχετίζονται με την πιστοποίηση και διάρκεια ισχύς αυτών των ειδικών λόγων.

Σίγουρα οι πιο πάνω προτάσεις δεν είναι η «μαγική λύση» για την επίλυση του συνόλου των προβλημάτων που υπάρχουν στην προσπάθεια για έγκαιρη, ομαλή και σωστή στελέχωση των δημοτικών, νηπιαγωγείων και ειδικών μας σχολείων. Μπορούν όμως να αποτελέσουν μια καλή αρχή. Τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί και η Παιδεία του τόπου μας γενικότερα, αξίζουν καλύτερα. Βέβαια, βασική προϋπόθεση για να προχωρήσουμε μπροστά, είναι να υπάρξει πραγματική βούληση από όλους τους εμπλεκομένους και κυρίως το Υπουργείο Παιδείας.

*Πρόεδρος Διδασκαλικής Κίνησης ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ