ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ*
Η Λάρνακα αποτελούσε ανέκαθεν τον φτωχό συγγενή μεταξύ των υπόλοιπων πόλεων. Έχουν χυθεί τόνοι μελανιού και έχουν σπαταληθεί αμέτρητες ώρες συζητήσεων σε μια προσπάθεια να καταλήξουμε στο «τις πταίει» και αυτή η πανέμορφη πόλη δεν μπορεί να βρει τη θέση που της αξίζει και δικαιούται. Μερικοί υποστηρίζουν πως τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι πολίτες της που είναι αδιάφοροι και δεν την αγαπούν όσο θα έπρεπε, για να πιέσουν προς όλες τις κατευθύνσεις για μια καλύτερη Λάρνακα. Άλλοι, πάλι, επιρρίπτουν όλη την ευθύνη στους τοπικούς άρχοντες της πόλης, επειδή δεν ενοχλούν, δεν διεκδικούν, δεν πέφτουν στη φωτιά για χατίρι της, είτε γιατί δειλιάζουν είτε επειδή τα προσωπικά τους συμφέροντα και ατζέντες, ιεραρχικά, βρίσκονται ψηλότερα από το καλό της πόλης και την ευημερία των πολιτών της. Υπάρχει και μια τρίτη άποψη, η οποία στηλιτεύει τα κέντρα αποφάσεων αυτού του κράτους που μοιράζουν τη μερίδα του λέοντος στις δύο μεγάλες πόλεις και για μας αφήνουν τα ελάχιστα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι. Όποια κι αν είναι η αλήθεια, το γεγονός παραμένει και το συναντάμε καθημερινά, σε όλα τα μήκη και πλάτη της Λαρνακιώτικης καθημερινότητας και, φυσικά, στα σχολεία μας.
Έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος από τις βαρύγδουπες εξαγγελίες της πολιτείας πως θα περιφράξει τις σχολικές μονάδες, προκειμένου να «εξασφαλίσει» την ασφάλεια και την υγεία παιδιών, και εκπαιδευτικών, αλλά και για να αποτρέψει τις βραδινές «εισβολές» και παραβιάσεις που αφήνουν πίσω τους κλοπές και προκαλούν ζημιές στις κτιριακές εγκαταστάσεις. Οι εργασίες δεν έχουν προχωρήσει και τα σχολεία μας παραμένουν απροστάτευτα, έρμαιο στις ορέξεις «ανέμελων» νεαρών που τα χρησιμοποιούν ως χώρους ψυχαγωγίας και, ενίοτε, ασυδοσίας, αλλά αποτελούν και χώρο όπου κακοποιά στοιχεία εμπορεύονται και κάνουν χρήση ουσιών.
Κι ενώ όλοι μας αναμέναμε με αγωνία και ελπίδα τις σιδερένιες περιφράξεις, οι οποίες θα θωράκιζαν τις σχολικές μονάδες της πόλης και θα άλλαζαν εξ ολοκλήρου την καθημερινότητα παιδιών, εκπαιδευτικών, αλλά και όλων όσοι/ες εργάζονται σε αυτές, συνειδητοποιήσαμε πως στην πραγματικότητα, όταν το κράτος αναφερόταν σε περιφράξεις εννοούσε ένα εύρος υλικών, από ραβδοειδή ψηλά κάγκελα, μέχρι μαλακό μεταλλικό πλέγμα, κοινώς, «ττέλλι». Τα κάγκελα, όπως αντιλαμβάνονται όσοι ασχολούνται έστω και ελάχιστα με τη σχολική μας πραγματικότητα, δε θα τα δούμε παρά σε ελάχιστα σχολεία. Γιατί; Μα επειδή δεν αρκούν τα χρήματα με τα οποία το ΥΠΠΑΝ έχει χορηγήσει τις σχολικές εφορείες.
Και γεννάται εύλογο πια το ερώτημα: Πώς το ττέλλι θα εμποδίσει τους εισβολείς να παραβιάσουν την είσοδο των σχολείων της Λάρνακας; Αστεία πράγματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σε νηπιαγωγείο της πόλης, αρχίζουν τα έργα περίφραξης στο μπροστινό και πλαϊνό περιβάλλοντα χώρο, με το πίσω μέρος του σχολείου να μην προνοείται στο κονδύλι περίφραξης. Βλέπετε, το ττέλλι της υφιστάμενης πληροί τις προδιαγραφές του ΥΠΠΑΝ. Η συγκεκριμένη λοιπόν περίφραξη είναι παραβιασμένη – την έχουν κόψει - και από εκεί λογής λογής καλόπαιδα μπαίνουν στον χώρο όπου το πρωί θα φοιτήσουν παιδιά προσχολικής ηλικίας πραγματοποιώντας όσα αναφέρονται πιο πάνω.
Αγαπητέ κ. υπουργέ και λοιποί εκφραστές των πολιτικών πρακτικών και σχεδιασμών αυτού του κράτους, τι θα συμβεί αν κάποιο παιδάκι πάρει στα χέρια του τα «απομεινάρια» των ερωτικών περιπτύξεων που λαμβάνουν χώρα σε σχολεία της πόλης; Τι θα συμβεί αν παιδιά μας τραυματιστούν με σύριγγες που θα βρουν σε κάποια γωνιά της σχολικής αυλής και μολυνθούν με κάποια ασθένεια; Ποιοι/ες θα φέρουν την ευθύνη; Ρητορικό, βέβαια, το ερώτημα. Θα την πληρώσουν οι σχολικές φροντίστριες που δεν μερίμνησαν να κάνουν τον έλεγχο της σχολικής αυλής ή οι παιδονόμοι εκπαιδευτικοί στον τομέα των οποίων έγινε το κακό και διέφυγε της προσοχής τους. Γιατί το ενδεχόμενο να αναλάβετε εσείς την ευθύνη, όντας ως οι αποκλειστικοί υπαίτιοι της τραγωδίας που θα προκύψει, είναι τοις πάσι γνωστόν πως αποτελεί όνειρο απατηλό.
Είναι πια καιρός η Λάρνακα να αφυπνιστεί και να διεκδικήσει, δυστυχώς, τα αυτονόητα. Ας γίνει η αρχή από τα σχολεία μας. Όλοι οι φορείς και τα οργανωμένα σύνολα, ΠΟΕΔ, Γονείς, πολιτικά πρόσωπα, αξιωματούχοι της πόλης και ναι και η Σχολική Εφορεία Λάρνακας να κτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι και να δώσουν ένα τέλος στην παραμέληση και τον παραγκωνισμό μας.
ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΠΕΡΙΦΡΑΞΕΙΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, που να αποτρέπουν την είσοδο εξωσχολικών καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, κυρίως, όμως, της νύχτας. Οτιδήποτε λιγότερο θα αποτελεί παταγώδη αποτυχία. Για όλους/ες μας.
*Πρόεδρος Επαρχιακού Γραφείου ΠΟΕΔ Λάρνακας
Αναπληρωτής Πρόεδρος Διδασκαλικής Κίνησης ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ
