ΤΗΣ ΔΡΟΣ ΑΝΤΡΗΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ*
Πολλά λέγονται και γράφονται για το «Νέο Σχέδιο Αξιολόγησης» των παιδιών μας στη Δημοτική Εκπαίδευση. Στη δική μου αντίληψη, τα αστεράκια ισοδυναμούν με ποσοτική βαθμολογία. Αυτό που προκαλεί έντονα τη δική μου ανησυχία είναι οι πραγματικοί στόχοι, λόγοι εφαρμογής και συμπλήρωσης, αλλά και η μελλοντική αξιοποίηση της ΣΕΠ.
Στην αντίληψη κάποιων εκπαιδευτικών κινήσεων, η χρήση και συμπλήρωση της ΣΕΠ αξιοποιείται ως διαπραγματευτικό χαρτί με το ΥΠΠ, για να κερδίσουμε κάποιες ώρες για στήριξη μαθητών\τριών και τη 2η ώρα του Υπεύθυνου Τμήματος. Το Υπουργείο Παιδείας, έχει δεχτεί να μπει σε διαπραγμάτευση προκειμένου όλοι οι εκπαιδευτικοί Δημοτικής να συμπληρώνουν την ΣΕΠ. Αλήθεια, γιατί η ΣΕΠ είναι τόσο ‘δυνατό χαρτί διαπραγμάτευσης’; Γιατι είναι τόσο σημαντική η ΣΕΠ για το Υπουργείο Παιδείας; Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός;
Κατά την άποψή μου, κάθε απόφαση για εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» έχει πρωτίστως πολιτική αλλά και οικονομική πτυχή. Στην δική μου αντίληψη λοιπόν, το «Νέο σύστημα Αξιολόγησης» που προτείνει το Υπουργείο Παιδείας, διακατέχεται από μια νεοφιλελεύθερη πολιτική, κατά την οποία όλα είναι μετρήσιμα και όλα μπορούν να συγκριθούν. Πιστεύω ότι εφόσον αποδεχτούμε η ΣΕΠ γίνει θεσμός, το επόμενο βήμα, στο σύντομο μέλλον θα είναι η γραπτή γνωστοποίηση της προς τους γονείς, κάτι που θα έχει αδιαμφισβήτητα καταστροφικά αποτελέσματα για την κυπριακή εκπαίδευση (π.χ. επιπλέον άγχος για παιδιά και γονείς, παραπαιδεία, μείωση του χρόνου για παιχνίδι). Ένα τέτοιο εκπαιδευτικό σύστημα βάζει τα παιδιά σε στενά καλούπια, δεν σέβεται τη διαφορετικότητα και δεν αναγνωρίζει τη βασική παιδαγωγική αρχή: ότι το κάθε παιδί ωριμάζει και κατακτά τη γνώση σε διαφορετικό χρόνο. Μια μελλοντική χρήση της ΣΕΠ (κάτι που απευχόμαστε) θα μπορούσε να είναι η αξιοποίησή της ώστε να γίνονται διαχωρισμοί ‘δυνατών και αδύνατων τμημάτων’, ΄ σχολείων ελίτ και «κακόφημων» σχολείων’, ΄καλών και κακών εκπαιδευτικών’. Ποιους αλήθεια θα εξυπηρετούσε ένα τέτοιο σύστημα; Σίγουρα όχι τα παιδιά μας και σίγουρα όχι τους/τις εκπαιδευτικούς.
Σύγχρονα πετυχημένα εκπαιδευτικά συστήματα όπως το Φινλανδικό έχουν ακριβώς την αντίθετη φιλοσοφία στην εκπαίδευση με αυτή που εμείς προσπαθούμε να διαπραγματευτούμε και να εφαρμόσουμε. Στην Φινλανδία οι εκπαιδευτικοί δημοτικής εκπαίδευσης δεν χρησιμοποιούν καμία ΣΕΠ, δεν κοινοποιούν καμία αξιολόγηση στον οποιονδήποτε και τους είναι αδιανόητο να βαθμολογήσουν με συγκριτικό τρόπο τα παιδιά του Δημοτικού, μέχρι και την έκτη τάξη. Υπάρχει όμως μια επιτροπή αξιολόγησης όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, από το νηπιαγωγείο μέχρι και το Πανεπιστήμιο (των 50 ατόμων για όλη τη χώρα των 6.000.000 πολιτών), που κάθε χρόνο ‘ελέγχει’ συγκεκριμένα μαθήματα- διαφορετικά κάθε χρονιά, με μοναδικό σκοπό να εντοπίσουν δυσκολίες και να βρουν άμεσα τρόπους επίλυσης τους. Οι δασκάλες/οι στη Φινλανδία τυγχάνουν εμπιστοσύνης και αναγνώρισης ως επαγγελματίες, και αφήνονται ελεύθεροι να εντοπίσουν τις ανάγκες των μαθητών/τριών τους και να μεγαλουργήσουν, σε ένα ήρεμο περιβάλλον, μακριά από αχρείαστο ανταγωνισμό και ανούσιες συγκρίσεις.
Το «Νέο Σχέδιο Αξιολόγησης» και πιο συγκεκριμένα η ΣΕΠ δικαιολογημένα έχει προκαλέσει θύελλα αρνητικών αντιδράσεων ανάμεσα στις/στους εκπαιδευτικούς των δημοτικών σχολείων. Για άλλη μια φορά γινόμαστε μάρτυρες μιας πρόχειρης «καινοτομίας» με την εφαρμογή ενός θεσμού, που εάν υιοθετηθεί ως έχει, θα βλάψει τις μαθήτριες και τους μαθητές μας παρά να τους ωφελήσει. Ενός θεσμού που περιορίζει την σκέψη των εκπαιδευτικών και τους βυθίζει σε μια αχρείαστη γραφειοκρατία. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω το γενικότερο πλάνο του Υπουργείου Παιδείας για το «Νέο σύστημα Αξιολόγησης», όμως μπορώ να αντιληφθώ ότι μας παίρνει χρόνια πίσω. Πίσω από την δημιουργικότητα, πίσω από το δικαίωμα στη διαφορετικότητα, πίσω από την εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς, πίσω από τη χαρά της μάθησης. Οι εκπαιδευτικοί έχουν ευθύνη, και οφείλουν να αρθρώσουν λόγο, και μάλιστα πολιτικό λόγο, προκειμένου η κατάσταση αυτή να εξυγιανθεί το συντομότερο.
*Δασκάλα Δημοτικής Εκπαίδευσης
Μέλος Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών
Rania Balaoura:
Feb 01, 2020 at 06:35 PM
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου
Μιχάλης Α. Πόλης:
Feb 01, 2020 at 08:09 PM
Κανένας δεν θέλει τη ΣΕΠ. Αλλά ας υποθέσουμε ότι η ΣΕΠ είναι μια αναπόφευκτη επιβάρυνση, ένα"τετελεσμένο" που καλώς ή κακώς η ΠΟΕΔ το δέκτηκε . Θα την δεκτούμε άφωνοι, ως πρόβατα επί σφαγή, ή θα προσπαθήσουμε να πάρουμε κάποια αντισταθμίσματα; Ας μην ξεχνούμε ότι η παραχώρηση της δεύτερης περιόδου του υπευθύνου τμήματος μπορεί να σημαίνει κέρδος μερικές δεκάδες θέσεις εργασίας για τους ανέργους μας. Επιπλέον δίνει χρόνο στους εκπαιδευτικούς να καλύψουν τη γραφειοκρατική επιβάρυνση που τους επιβλήθηκε. Αν το ΥΠΠΑΝ δεν δώσει τη δεύτερη περίοδο του υπευθύνου τμήματος για το 2020-21, τότε το επόμενο τετράμηνο η εφαρμογή της ΣΕΠ πρέπει να ανασταλεί.
Andri Neophytou:
Feb 01, 2020 at 10:45 PM
Κε Μιχάλη Α. Πόλη το πρόβλημα με τη ΣΕΠ δεν είναι απλώς ότι πρόκειται για μια αχρείαστη επιβάρυνση. Το πρόβλημα είναι ότι μελλοντικά θα πάρει άλλες διαστάσεις, επιβλαβείς για τα παιδιά μας. Πώς μπορούμε να διαπραγματευόμαστε για κάτι για το οποίο δεν έχουμε αξιολογήσει τους κινδύνους; (Και για ποια διαπραγμάτευση μου λέτε; Να δώσει το υπουργείο πίσω αυτά που άρπαξε από την εκπαίδευση χωρίς λόγο και αιτία.) Οι εκπαιδευτικοί έδειξαν τον δρόμο το καλοκαίρι...
Απόστολος Σκουρουπάτη:
Feb 02, 2020 at 11:34 AM
Φίλε Μιχάλη Α. Πολή, σε θυμίζω ότι η συμφωνία στη ΜΕΠΕΥ επικυρώθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και ότι το θέμα του Υπεύθυνου Τμήματος στη Δημοτική έχει συμφωνηθεί και αναμένουμε την κυβέρνηση να την εφαρμόσει. Για πρώτη φορά μετά και την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου του 2010 υπάρχει συμφωνία στη ΜΕΠΕΥ για τον Υπεύθυνο Τμήματος, με την οποία κατοχυρώνεται η σημασία εφαρμογής του θεσμού, αλλά και καθορίζεται ενιαία εκπαιδευτική πολιτική στο πλαίσιο της καθολικής του εφαρμογή. Για πρώτη φορά ο θεσμός επεκτείνεται και στην Προδημοτική αλλά και στην Ειδική Εκπαίδευση. Τι εννοείς να χρησιμοποιήσουμε την ΣΕΠ ως διαπραγματευτικό χαρτί για κάτι που ήδη έχουμε συμφωνήσει;;;;;
Μιχάλης Α. Πόλης:
Feb 02, 2020 at 12:40 PM
Η Κυβέρνηση φίλε Απόστολε δεσμεύεται για πολλλά έχει όμως την τάση να ξεχνά τις δεσμεύσεις της. Αν δεν δώσουν τη δεύτερη περίοδο του υπευθύνου τμήματος το 2020-2021 όπως δεσμεύτηκαν τότε ούτε η ΣΕΠ πρέπει να εφαρμοστεί. Επιπλέον να δώσουν πίσω και την ενισχυτική διδασκαλία. Αυτή είναι η προσωπική μου θέση. Επίπλεον αν η ΠΟΕΔ κάνει απεργία για να υποστηρίξει τα πιο πάνω εγώ θα την υποστηρίξω και θα την εφαρμόσω με όλες μου τις δυνάμεις. Επειδή όμως δεν ακούω κανένα να μιλά για απεργία (ίσως γιατί δικαιολογημένα θέλουμε να μην κόψουμε τις γέφυρες επικοινωνίας με τους γονείς) τότε η χρησιμοποίηση της ΣΕΠ ως διαπραγματευτικό χαρτί θα ήταν μια κάποια λύση. [ Τουλάχιστο έτσι το βλέπω εγώ ]
Μιχάλης Α. Πόλης:
Feb 02, 2020 at 12:47 PM
Μιχάλης Πόλης προς Άντρη Νεοφύτου: Συμφωνώ μαζί σου ότι και για Παιδαγωγικούς, πέραν των άλλων λόγων η ΣΕΠ δεν έπρεπε να εφαρμοστεί. Ως συνήθως όμως εξετάζω τα θέματα και από την συνδικαλιστική σκοπιά.
Πρόδρομος Κυριάκου:
Feb 02, 2020 at 07:25 PM
Πιστεύω προσωπικά, όπως έγραψα κι εγώ σε πρόσφατο άρθρο μου με τίτλο "Σκέψεις για την αξιολόγηση των μαθητών μας", πως ως εδώ καλώς έχουν τα πράγματα. Δηλ. αν μείνουμε στα αστεράκια και στη ΣΕΠ, καλώς! Με κυριότερο στόχο βέβαια όχι την τυποποιημένη καταγραφή αλλά το να παρασχεθεί ουσιαστική δυνατότητα στους/στις εκπαιδευτικούς να βοηθήσουν τα παιδιά που το έχουν πράγματι ανάγκη.
Τώρα, υπάρχει ο κίνδυνος να διολισθήσουν τα πράγματα προς τη σχολαστική καταγραφή των πάντων, όπως έγινε π.χ. πριν χρόνια στην Αγγλία, - δεν ξέρω τι γίνεται τώρα - με αποτέλεσμα να χαθεί κάθε ενδιαφέρον των περισσότερων εκπαιδευτικών για τη διδασκαλία! Το 2ο ενδεχόμενο θα είναι πολύ επιζήμιο για την Εκπαίδευσή μας, και θα πρέπει π'άση θυσία να αποτραπεί.