.jpg)
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ*
Ο συνάδελφος Νεόφυτος Σέας στο άρθρο του με τίτλο «Η αλήθεια γύρω από τις πρόωρες αφυπηρετήσεις»¹ προσπαθεί να αποδείξει ότι το σχέδιο πρόωρων αφυπηρετήσεων επιβαρύνει τα δημόσια οικονομικά. Με βάση κάποια σενάρια που δίνει αποφαίνεται ότι
1. «Η νέα γενιά καλείται να πληρώσει επιπρόσθετα €80,000 για την πρόωρη αφυπηρέτηση του κάθε διευθυντή»,
2. Συνακόλουθα υποστηρίζει ότι το σχέδιο πρόωρων αφυπηρετήσεων όχι μόνο ζημιώνει τα δημόσια οικονομικά αλλά είναι εις βάρος των νέων όπως φαίνεται από το ρητορικό ερώτημα στο τέλος του άρθρου : «Μήπως δεν είναι δικαιότερα και καλύτερα αυτές οι €80,000 να εξοικονομηθούν και να ενισχύσουν τα συνταξιοδοτικά ταμεία των νέων;»
Επί των συμπερασμάτων αυτών του συναδέλφου, καθώς και της μεθοδολογίας με βάση την οποία τα τεκμηριώνει, έχω να πω τα ακόλουθα:
1. Είναι γεγονός ότι το ζητούμενο κάθε ανάλυσης είναι η προσέγγιση της αλήθειας.
2. Σε κάθε περίπτωση όμως η εύρεση της αλήθειας πρέπει να στηρίζεται σε ορθές παραδοχές. Τις παραδοχές στις οποίες στηρίζονται τα συμπεράσματα του συναδέλφου θα εξετάσουμε κατωτέρω.
Μια κραυγαλέα αντίφαση
Ο συνάδελφος Σέας αναφέρει ότι «νέα γενιά καλείται να πληρώσει επιπρόσθετα €80,000 για την πρόωρη αφυπηρέτηση του κάθε διευθυντή» και αναρωτιέται αν θα ήταν καλύτερα αυτές οι €80,000 να μπουν στο Ταμείο Σύνταξης κάθε νέου δασκάλου. Όμως λίγο πιο πάνω αναφέρει ότι κάθε δάσκαλος που θα διοριστεί πέντε χρόνια νωρίτερα λόγω της πρόωρης αφυπηρέτησης του διευθυντή θα πάρει 5×€ 54,200 = €271,000 (είναι τα πέντε χρόνια που θα εργαστεί περισσότερο στο τέλος της κλίμακας αυτής )
Πώς είναι δυνατόν κάποιος που θα κερδίσει υπέρ-τριπλάσια από όσα θα χάσει να είναι ζημιωμένος;
Λανθασμένες παραδοχές και λανθασμένα συμπεράσματα.
1. Ο συνάδελφος αναφέρει ότι ο διευθυντής του παραδείγματος του «Είναι 58 χρονών και αφυπηρετεί κανονικά σε πέντε χρόνια». Η παραδοχή αυτή είναι λανθασμένη εφόσον με βάση τον Περί Συνταξιοδοτικών Ωφελημάτων Κρατικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα περιλαμβανομένων και των Αρχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Διατάξεις Γενικής Εφαρμογής) Νόμος του 2012 (216(Ι)/2012), άρθρο 9-(4)² ρητώς αναφέρεται ότι:
«Παρά τις διατάξεις οποιουδήποτε οικείου νόμου ή κανονισμών η ηλικία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης δασκάλου κατά ή μετά την 1η Σεπτεμβρίου 2016, είναι η ηλικία των εξήντα δύο (62) ετών»
Προφανώς λοιπόν ο διευθυντής του παραδείγματος του δεν αφυπηρετεί σε πέντε αλλά σε τέσσερα χρόνια. Συνακόλουθα όλη η επιχειρηματολογία που κτίζεται επί της πενταετίας είναι λανθασμένη.
2. Ο συνάδελφος Σέας αναφέρει ότι ο διευθυντής του παραδείγματος του «Έχει φτάσει στην κορυφή της κλίμακας του» και ότι «Ο ετήσιος του ακάθαρτοs μισθός είναι € 64,600». Η αναφορά του ότι ο ακαθάριστος ετήσιος μισθός του διευθυντή στην κορυφή της κλίμακας του είναι εξήντα τέσσερις χιλιάδες ευρώ είναι προφανέστατα λανθασμένη. Με βάση τους σχετικούς πίνακες που παραθέτει το Γενικό Λογιστήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας³ ο ετήσιος ακαθάριστος μισθός διευθυντή Δημοτικού Σχολείου στην κορυφή της κλίμακας του το 2020 είναι € 70 096 [ €5392 Χ 13 ] . Πώς μπορεί κάποιος να βγάλει σωστά συμπεράσματα με λανθασμένους αριθμούς;
3. Ο συνάδελφος Σέας αναφέρει ότι ο διευθυντής του παραδείγματος του επί του οποίου κτίζει την επιχειρηματολογία του «Έχει φτάσει στην κορυφή της κλίμακας του και έκλεισε 400 μήνες υπηρεσίας, με αποτέλεσμα τα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα (επαγγελματική σύνταξη – εφάπαξ) να μην διαφοροποιούνται έστω και αν συνεχίσει να εργάζεται»
Το συμπέρασμα του συναδέλφου Σέα, πως αν ο συνάδελφος συνεχίζει να εργάζεται μέχρι την κανονική αφυπηρέτηση η σύνταξη του δεν θα διαφοροποιηθεί προς τα πάνω δεν τεκμηριώνεται. Ναι μεν θα χαριστούν στο συνάδελφο τα penalty λόγω πρόωρης αφυπηρέτησης όμως με βάση τη σχετική νομοθεσία, η σύνταξη που θεμελιώνει ο εν λόγω συνάδελφος για υπηρεσία μετά το 2012 είναι συσχετισμένη και ανάλογη με το ύψος του μέσου όρου των συντάξιμων απολαβών της συνολικής υπηρεσίας του. Με βάση το άρθρο 7-(1) (β) θεμελιώνεται:
«ετήσια σύνταξη με βάση συντελεστή ενός οκτακοσιοστού (1/800) του μέσου όρου των ακαθάριστων συντάξιμων απολαβών του συνόλου των μηνών συντάξιμης υπηρεσίας του, μέχρι την ημερομηνία αφυπηρέτησής του…για κάθε συμπληρωμένο μήνα συντάξιμης υπηρεσίας του»⁴
Προφανώς αν συνεχίσει να εργάζεται για τέσσερα χρόνια στην κορυφή της κλίμακας του ο μέσος όρος θα αυξηθεί και ανάλογα θα αυξηθεί και η σύνταξη του. Επιπλέον μετά τους 400 μήνες τελειώνει ο συμψηφισμός επαγγελματικής και αναλογικής σύνταξης των κοινωνικών ασφαλίσεων και έτσι ο εκπαιδευτικός αυτός θα πάρει, αυξημένη σύνταξη γήρατος από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων στα 63/65 έτη.
4. Ο συνάδελφος Σέας κτίζοντας στις πιο πάνω αβάσιμες παραδοχές του αναφέρει στο σενάριο Β ότι ο διευθυντής του παραδείγματος του, εφόσον θα αφυπηρετήσει πρόωρα «το κράτος θα πληρώσει για τη επαγγελματική του σύνταξη για τα επόμενα πέντε χρόνια ,όχι λιγότερο από 5 × € 30,000 =€150 000»
Το ποσό που αναφέρει ο συνάδελφος είναι προφανέστατα λανθασμένο αφού ο διευθυντής του σεναρίου όπως έχουμε αναφέρει στην πρώτη παραδοχή θα αφυπηρετήσει σε 4 χρόνια. Προφανώς λοιπόν το κράτος θα χρεωθεί μόνο €120 000 ( 4 Χ =€30 000 ) και όχι =€150 000 που αναφέρει ο συνάδελφος Σέας.
5. Λίγο πιο κάτω ο συνάδελφος Σέας για να αποδείξει ότι η πρόωρη αφυπηρέτηση θα επιβαρύνει τα δημόσια οικονομικά με αυξημένα έξοδα λόγω νέων προσλήψεων αναφέρει ότι το κράτος «θα διορίσει ένα νέο δάσκαλο (ψ) το οποίο θα πληρώσει για τα επόμενα πέντε χρόνια 22,277 +22,277+24,755 + 25,964 +27,174 = €122,447 (τα 5 πρώτα σκαλιά της μειωμένης κλίμακας Α8) και θα συνεχίζει να τον εργοδοτεί το 2025 με ένα βαρίδι πέντε προσαυξήσεων»
Όμως και πάλι οι αριθμοί του συναδέλφου είναι φουσκωμένοι αφού μιλούμε για τετραετία και όχι πενταετία. Η εξίσωση της τετραετίας δίνει μόνο 22,277 +22,277+24,755 + 25,964 = €95273 και όχι €122,447 ένα ποσό που είναι το 77,8% του υπολογισμού του συναδέλφου Σέα. Επιπλέον το «βαρίδι» των πέντε προσαυξήσεων είναι επίσης φουσκωμένο αφού οι επιπλέον προσαυξήσεις είναι μόνο τέσσερις.
6. Ο συνάδελφος Σέας υποστηρίζει ότι ο δάσκαλος που θα διοριστεί νωρίτερα λόγω της πρόωρης αφυπηρέτησης του διευθυντή του παραδείγματος του «θα στοιχίσει στη πραγματικότητα στο δημόσιο όχι στη βάση της αρχικής κλίμακας αλλά στο τέλος της Α11 και αυτό σημαίνει ότι το πραγματικό κόστος είναι 5×€ 54,200 = €271,000 (είναι τα πέντε χρόνια που θα εργαστεί περισσότερο στο τέλος της κλίμακας αυτής)»
Αλλά και αυτό το συμπέρασμα είναι λανθασμένο γιατί τα επιπλέον χρόνια υπηρεσίας του δεν θα είναι πέντε αλλά τέσσερα. Άρα ακόμα και με την πρωτότυπη λογική του συναδέλφου η επιβάρυνση του κράτους από την πρόωρη εργοδότηση του συναδέλφου είναι μόνο €216,800 ( 4 Χ 54, 000) και όχι €271,000
7. Ο συνάδελφος Σέας αναφέρει ότι «Μπαίνοντας δε πρόωρα κατά πέντε χρόνια ο εκπαιδευτικός αυτός, θα έχει κατά πέντε χρόνια πρόωρα τις αντίστοιχες μειώσεις διδαχτικού χρόνου λόγω χρόνων υπηρεσίας» Αυτό δεν είναι αλήθεια αν συνυπολογίσει κανείς τα ακόλουθα δεδομένα:
- Οι νέοι δάσκαλοι διορίζονται σε ηλικία 32-35 ετών με διδακτικό χρόνο 29 περιόδων.
- Με τη συμπλήρωση του 50ου έτους ηλικίας ο διδακτικός χρόνος κάθε δασκάλου μειώνεται σε 25 περιόδους⁵
Προφανώς λοιπόν είτε τώρα, είτε σε τέσσερα χρόνια διοριστεί ο δάσκαλος, ο διδακτικός του χρόνος θα μειωθεί στις 25 περιόδους στο ίδιο χρονικό ορόσημο, δηλαδή στα 50α του γενέθλια.
8. Ο συνάδελφος Σέας υποστηρίζει ότι «φεύγοντας ένας διευθυντής με 11 περιόδους διδασκαλίας, εισέρχεται ένας νέος εκπαιδευτικός με 29 περιόδους, αλλά την ίδια ώρα δημιουργούνται ανάγκες για άλλες δύο περιόδους από την μείωση περιόδων λόγω προαγωγής σε Βοηθό Διευθυντή και άλλες 12 από Βοηθό σε Διευθυντή»
Όμως συνάδελφε Σέα δεν φεύγουν όλοι οι διευθυντές με 11 περιόδους άλλα μόνο αυτοί που δουλεύουν σε μεγάλα σχολεία. Στα περισσότερα νηπιαγωγεία οι διευθύντριες δουλεύουν 17-21 περιόδους όπως και οι διευθυντές των μικρών Δημοτικών σχολείων που εργάζονται 13-19 περιόδους. Προφανώς λοιπόν οι ανάγκες που δημιουργούνται σε διδακτικές περιόδους είναι μικρότερες, όπως και το κόστος.
9. Ο συνάδελφος Σέας παραλείπει και αποσιωπά παράγοντες που δεν υποστηρίζουν το επιχείρημα του. Τέτοιοι παράγοντες είναι:
- Η αυξημένη νοσηρότητα ατόμων ηλικίας μεγαλύτερης των 60 ετών που οδηγεί σε αυξημένο κόστος αντικαταστάσεων λόγω περισσότερων αδειών ασθενείας.
- Η παράταση της ανεργίας των νέων οδηγεί σε αύξηση της υπογεννητικότητας γιατί οι άνεργοι κάνουν λιγότερα παιδιά. Μην ξεχνάτε ότι οι περισσότερες δασκάλες είναι γυναίκες, οι οποίες αν διοριστούν σε ηλικία 35-40 χρονών πιθανότατα θα κάνουν 1-2 παιδιά, αντί 2-3 παιδιά. Λιγότερα παιδιά σημαίνει χαμηλότερες εισφορές στο μέλλον στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και λιγότερα φορολογικά έσοδα για το κράτος⁶.
Όταν κανείς εργάζεται με τους αριθμούς συνάδελφε, πρέπει να προσέχει να χρησιμοποιεί τα σωστά νούμερα για να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα.
Σημειώσεις
*Δ/ντης
