ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΟΦΤΕΡΟΥ*
Το κλείσιμο των σχολείων έγινε απότομα, ειδικά στη Λευκωσία (ανακοινώθηκε απόγευμα Τρίτης και εφαρμόστηκε από την επόμενη μέρα). Κατά εμένα, διαβάζοντας απόψεις των ειδικών, ορθά κινήθηκε η κυβέρνηση, αν και ίσως να έπρεπε να έκλειναν άμεσα και τα υπόλοιπα σχολεία της Κύπρου. Αυτό, όμως, δεν είναι το θέμα.
Από την πρώτη, σχεδόν, στιγμή, άρχισε μια άνευ προηγουμένου κινητοποίηση -με αρκετό ενθουσιασμό και άναρχα, είναι η αλήθεια- πολλών συναδέλφων να αξιοποιήσουν εργαλεία επικοινωνίας για να κρατήσουν επαφή με τους μαθητές τους. Η κατάσταση αυτή άρχισε να σταθεροποιείται πριν περάσει μια εβδομάδα, αν και ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει -και δεν είναι εύκολο να γίνει- μια σταθερή μεθοδολογία.
Το Υπουργείο Παιδείας, για δικούς του λόγους, εμμένει στη χρήση ενός συγκεκριμένου εργαλείου. Το εργαλείο αυτό έχει αρκετές δυνατότητες και πολλά πλεονεκτήματα. Υπάρχουν, όμως, στη χρήση του, σημαντικές δυσκολίες: (α) δε σχεδιάστηκε ποτέ ως διαδικτυακή πλατφόρμα μάθησης, (β) ως εργαλείο απαιτεί χρόνο στην εκμάθηση, αν επιθυμούμε να χρησιμοποιήσουμε τις πραγματικές του δυνατότητες. Οι εκπαιδευτικοί δεν επιμορφώθηκαν ποτέ στη χρήση του και δεν το γνωρίζουν κιόλας. Επίσης, δεν ξεκαθάρισε καν ο τρόπος δημιουργίας λογαριασμών μαθητών για το συγκεκριμένο εργαλείο. Βρισκόμαστε ήδη στο τέλος Μαρτίου και ακόμη δεν έχουν σταλεί λογαριασμοί μαθητών για την πλειοψηφία των μαθητών, παρά τις ανακοινώσεις του Υπουργού Παιδείας σε ΜΜΕ για «συμμετοχή 100 000 μαθητών στη διαδικτυακή μας πλατφόρμα».
Σε περιπτώσεις σαν αυτήν, είναι καλό να κάνουμε μια ανάλυση αναγκών και να προσαρμοζόμαστε στις ιδιόμορφες συνθήκες. Στην προκειμένη περίπτωση, είναι καλό να αντιληφθούμε τα ελάχιστα χαρακτηριστικά που χρειαζόμαστε για να κάνουμε τη δουλειά μας, τουλάχιστο με τη μεθοδολογία που (στην ουσία δεν υπάρχει) θέλει τόσο το ΥΠΠΑΝ όσο και οι εκπαιδευτικοί να χρησιμοποιήσουν το εργαλείο: μετωπική διδασκαλία μέσω τηλεδιάσκεψης, με δυνατότητα (ίσως) εγγραφής της συνεδρίας, καθώς και αποστολή αρχείων και μηνυμάτων. Με ένα εργαλείο που υποστηρίζει όλες τις συσκευές (κινητά τηλέφωνα, tablets, υπολογιστές), πλειοψηφία του κόσμου το γνωρίζει (ή έστω ξέρει την ύπαρξή του) και μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Άρα, χρειαζόμαστε ένα λογισμικό που να υποστηρίζει βίντεο, ταυτόχρονη επικοινωνία με 26 άτομα τουλάχιστο (25 παιδιά και εκπαιδευτικός), συμβατότητα με όλες τις συσκευές, δωρεάν, εύκολο στη δημιουργία λογαριασμού. Από όλα τα διαθέσιμα εργαλεία που υπάρχουν, αυτή τη στιγμή το Skype της Microsoft ίσως να είναι η ιδανική λύση. Τονίζω: υπό τις περιστάσεις αυτές. Όπου δεν έχουμε χρόνο για επιμορφώσεις.
Το νομικό ζήτημα με τις άδειες χρήσεις και συγκατάθεση των γονέων λύνεται εύκολα. Σύμφωνα με άποψη δικηγόρου με τον οποίο συνεργάζομαι, από τη στιγμή που ο γονιός θα κάνει το λογαριασμό και θα πατήσει το ‘Αποδέχομαι’ στην άδεια χρήσης του λογισμικού, τότε δεν τίθεται θέμα νομικό (ως προς το λογισμικό). Επίσης, το συγκεκριμένο λογισμικό ανήκει στη Microsoft, με την οποία το Υπουργείο Παιδείας ήδη έχει μια συγκεκριμένη συμφωνία. Άσχετα αν το συγκεκριμένο εργαλείο δε συμπεριλαμβάνεται στο Office 365.
Όμως, για να επανέλθω, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ανάγκη επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών στη χρήση ενός εργαλείου που να εξυπηρετεί τις ανάγκες τους. Υπό τις περιστάσεις, το Skype είναι ίσως «αναγκαίο κακό». Και σίγουρα μπορεί κάποιος να μάθει τη χρήση του πολύ πιο εύκολα και γρήγορα από άλλα εργαλεία. Χωρίς αυτό να αποκλείει τη χρήση άλλων εργαλείων, αν υπάρχει η άνεση και οι δεξιότητες. Στο τέλος της ημέρας, το σημαντικό δεν είναι το εργαλείο αλλά ο τρόπος χρήσης και ο χρόνος έναρξης χρήσης. Και στο θέμα αυτό, η εμμονή σε συγκεκριμένο εργαλείο, έχει κοστίσει αρκετά σε χρόνο. Και θα κοστίσει ακόμη περισσότερο. Η έλλειψη, δε, μεθοδολογίας εφαρμογής τέτοιων εργαλείων, δημιουργεί μεγαλύτερο χάσμα. Στο θέμα της μεθοδολογίας θα αναφερθώ αργότερα.
*Δάσκαλος,
Διδάκτορας Πληροφοριακών & Επικοινωνιακών Συστημάτων
