Εκπαιδευτικοί και Γονείς: Σύμμαχοι για την ενίσχυση των παιδιών


ΤΗΣ ΔΡΟΣ ΜΥΡΙΑΣ ΠΙΕΡΙΔΟΥ* ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΑΛΩΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ**

Έχουμε βιώσει, ακούσει και διαβάσει πολλά τον τελευταίο μήνα για την επιρροή που έχει ο COVID-19 σε πολλούς τομείς της κοινωνίας. Δεν θα μπορούσε να μην επηρεαστεί και ο τομέας της Εκπαίδευσης αφού στα πρώτα μέτρα που αποφασίστηκαν για την μείωση μετάδοσης του ιού ήταν το κλείσιμο των σχολείων. Οι γονείς κλήθηκαν να περιοριστούν στο σπίτι μαζί με τα παιδιά τους και να λαμβάνουν εκπαιδευτικό υλικό εξ αποστάσεως. Μέσα από το συγκεκριμένο άρθρο, παραθέτονται πρακτικές εισηγήσεις ως προς τους επιπρόσθετους ρόλους που καλούνται να πάρουν οι εκπαιδευτικοί, με στόχο την ενίσχυση των γονέων για στήριξη των παιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας (ΥΠΠΑΝ) από τις πρώτες ημέρες κάλεσε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να παρέχουν εξ αποστάσεως μάθηση σε όλα τα παιδιά. Μέσα από τη νέα μέθοδο μάθησης προέκυψαν αρκετές δυσκολίες οι οποίες έπρεπε να αντιμετωπιστούν. Μερικές απ’ αυτές ήταν: στο κατά πόσο είχαν όλα τα παιδιά τον απαραίτητο εξοπλισμό ή σύνδεση στο διαδίκτυο, αν το εκπαιδευτικό υλικό ανταποκρινόταν στις ανάγκες όλων των παιδιών, ακόμα αν υπήρχε συμμετοχή και διαδραστικότητα από τα παιδιά στα διάφορα μαθήματα.

Πέρα από τις προσπάθειες αντιμετώπισης και επίλυσης αυτών των προβλημάτων, οι εκπαιδευτικοί κλήθηκαν να οργανώσουν και να φέρουν εις πέρας εξ αποστάσεως διδασκαλία και μάθηση για τα παιδιά τους, και έχουν καταφέρει να παράξουν σημαντικό εκπαιδευτικό έργο μέσω της νέας μορφής μάθησης. Παράλληλα με αυτό, οι εκπαιδευτικοί ενδυνάμωσαν τη συνεργασία τους με γονείς και κηδεμόνες, μέσα από την ανάπτυξη μιας πιο συχνής και ποιοτικής επικοινωνίας και αλληλοϋποστήριξης. Αν και αυτό ισχύει σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, το άρθρο εστιάζει ιδιαίτερα στις πιο μικρές ηλικίες (προσχολικής και δημοτικής), όπου τα παιδιά για να παρακολουθήσουν τα διάφορα μαθήματα/δραστηριότητες χρειάζονται την άμεση και συνεχή υποστήριξη των γονέων τους, ενώ η συμμετοχή των γονέων κρίνεται, επίσης, απαραίτητη για την ολοκλήρωση δραστηριοτήτων και την επίτευξη της εκπαίδευσης των παιδιών.

Οι γονείς πάντοτε αποτελούσαν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της εκπαιδευτικής εξέλιξης του κάθε παιδιού. Μια σύντομη βιβλιογραφική επισκόπηση φανερώνει ότι η γονεϊκή εμπλοκή στο σχολείο μπορεί να ενθαρρύνει την πρόοδο των παιδιών, και ότι η συνεργασία μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών είναι απαραίτητη για βελτίωση στο γνωστικό, κοινωνικό και συναισθηματικό κομμάτι. Αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, οι εκπαιδευτικοί μέσα από συγκεκριμένες εισηγήσεις ή παροτρύνσεις, ανάλογα και με το ηλικιακό επίπεδο των παιδιών και τα χαρακτηριστικά τους, μπορούν να ενδυναμώσουν το ρόλο των γονέων, και να τους παρέχουν πολύτιμη στήριξη.

Η σχέση εκπαιδευτικών και γονέων μπορεί να περιλαμβάνει αρκετά από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

  • την φιλικότητα και τον ενθαρρυντικό χαρακτήρα της επικοινωνίας,
  • την αναγνώριση και συζήτηση δυσκολιών,
  • την αμφίδρομη υποστήριξη,
  • την επικοινωνία με ειλικρίνεια.

Πιο κάτω ακολουθούν μερικά πρακτικά παραδείγματα του πώς εκπαιδευτικοί προσφέρουν στήριξη στους γονείς. Τα παραδείγματα αυτά πηγάζουν μέσα από προσωπικές εμπειρίες ως εκπαιδευτικοί και μέσα από την υφιστάμενη συνεργασία με γονείς, και δεν εξαντλούν τους τρόπους με τους οποίους οι εκπαιδευτικοί μπορούν να παρέχουν καθοδήγηση για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Σημειώνεται, επίσης, ότι οι πρακτικοί τρόποι που αναφέρονται εδώ επιλέχθηκαν γιατί είναι απλοί, δεν απαιτούν εξειδίκευση και μπορούν να γίνουν μέσα από οργάνωση και στοχευμένες δράσεις.

Εφόσον μιλάμε για εξ αποστάσεως εκπαίδευση, στήριξη μπορεί να απαιτείται στο θέμα της τεχνικής υποστήριξης, για παράδειγμα αν οι γονείς χρειάζονται καθοδήγηση για το πώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια εφαρμογή, διαδικτυακούς συνδέσμους και λογισμικά. Αυτή η επεξήγηση μπορεί να γίνει μέσα από τηλεφωνική υποστήριξη ή μέσα από σύντομο βίντεο ή κείμενο που να αναλύει τη χρήση του λογισμικού. Πολλές φορές μπορεί και οι ίδιοι οι γονείς να χρειαστεί να αποστείλουν υλικό στους εκπαιδευτικούς, και έτσι καλό θα ήταν να γίνεται σαφής επεξήγηση της διαδικασίας που πρέπει να ακολουθήσουν.

Σύμφωνα με το θέμα της προόδου και της πορείας των παιδιών αναφορικά με ρουτίνες ή θέματα συμπεριφοράς, εδώ απαιτείται προσωπική και εμπιστευτική επικοινωνία, με παρόμοιο τρόπο που συνέβαινε και πριν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, δηλαδή μέσω τακτικής τηλεφωνικής επικοινωνίας. Οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν τα παιδιά μέσα στο εκπαιδευτικό περιβάλλον και μπορούν να προσφέρουν συμβουλές για αυτά, σύμφωνα και με παιδαγωγικές προσεγγίσεις, για επίλυση συγκρούσεων και συναισθηματική στήριξη. Δεν πρέπει να αμελούμε την συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, καθώς είναι ένας πολύ σημαντικός τομέας ανάπτυξης που πάνω σε αυτόν θα στηριχθεί και ο γνωστικός τομέας ανάπτυξης. Τα παιδιά δεν χρειάζεται να νιώθουν άγχος και πίεση μέσα από τη διαδικασία μάθησης αλλά να το απολαμβάνουν και να χαίρονται.

Τα θέματα συμπεριφοράς στο σπίτι μπορεί να πηγάζουν και λόγω και της έντονης αλλαγής του προγράμματος των παιδιών και του περιορισμού τους. Σημειώνεται ότι η αλλαγή της ρουτίνας των παιδιών αφορά ιδιαίτερα τα παιδιά με αναπηρία/ ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Για τα παιδιά αυτά η τήρηση της ρουτίνας τους είναι ιδιαίτερα σημαντική, και η αναγκαία απομόνωση των ιδίων και των γονέων τους έχει φέρει σημαντικές επιπτώσεις στην διάθεση τους. Οι εκπαιδευτικοί τόσο των γενικών τάξεων όσο και οι ειδικοί εκπαιδευτικοί που συνεργάζονται με τα παιδιά και τους γονείς, μπορούν να προσφέρουν στήριξη μέσα από διαφοροποιημένες δραστηριότητες στις οποίες όλα τα παιδιά μπορούν να συμμετέχουν και να επιτύχουν, αλλά και μέσα από λίστες εναλλακτικών δραστηριοτήτων που μπορούν να κάνουν για να ‘κρατήσουν’ όσο μπορούν τη ρουτίνα που είχαν στο σχολικό περιβάλλον.

Επιπλέον, αυτό που ήδη συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό είναι το να δίνονται ιδέες και υλικό, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί από τους γονείς και τα παιδιά στο δικό τους χρόνο. Για να μπορεί, ωστόσο, να αξιοποιείται ποιοτικά, οι εκπαιδευτικοί μπορούν να το συνοδεύουν με επεξήγηση ή/ και πρακτικές εισηγήσεις, όπως επίσης και με χρονοδιάγραμμα για τις δραστηριότητες. Αυτό μπορεί να γίνει, πρώτον γιατί αναγνωρίζεται ότι οι γονείς δεν είναι εκπαιδευτικοί, δεύτερον επειδή οι εκπαιδευτικοί βοηθούν στη μετάβαση του ρόλου των γονέων σε υποστηρικτικό/ εκπαιδευτικό ρόλο, και  τρίτον για να παρέχονται στους γονείς κατευθυντήριες γραμμές στο πώς να χρησιμοποιήσουν αυτό το υλικό στο σπίτι καθώς αυτό ενδυναμώνει το αίσθημα ασφάλειας και αυτοπεποίθησής τους. Παράλληλα, μπορεί να σταλεί στους γονείς επαναληπτικό ή/και διαφοροποιημένο υλικό σε έννοιες που έχουν ήδη διδαχθεί, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τα παιδιά ως επανάληψη, και να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο με τα παιδιά που παρουσιάζουν αδυναμίες ή που έχουν αναπηρία/ ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Καταλήγοντας, θα μπορούσε κάποιος να συλλογιστεί σε πόσο δύσκολες εποχές ζούμε, και πόσο γρήγορα αναγκαζόμαστε, γονείς και εκπαιδευτικοί, να τροποποιήσουμε τους ρόλους μας και να βρούμε νέα πλάνα δράσης για την στήριξη των παιδιών μας. Η δική μας συμβολή, ως εκπαιδευτικοί, παραμένει καθοριστική, έστω και εάν άλλαξε η μέθοδος εκπαίδευσης και επικοινωνίας με τα παιδιά και τους γονείς τους. Βασικός στόχος παραμένει να παρέχουμε σε όλα τα παιδιά ευκαιρίες για πρόοδο στους τομείς της γνωστικής, κοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης. Μέσα από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση αναγνωρίζουμε και ενθαρρύνουμε πρακτικά την περαιτέρω ενδυνάμωση του ρόλου των γονέων.

*Εκπαιδευτικός

*8Νηπιαγωγός BSc, M.Ed

 




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










1598