Δυσκολίες που συνεπάγονται από τους τελευταίους σχεδιασμούς του ΥΠΠΑΝ

ΤΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΑΛΛΑΓΙΩΤΗ*

Από τους τελευταίους σχεδιασμούς του ΥΠΠΑΝ για επιστροφή των μαθητών Δημοτικής και Προδημοτικής Εκπαίδευσης στα σχολεία, χωρίς να έχει προηγηθεί η οριστική αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, προκύπτουν οι πιο κάτω προβληματισμοί:

1. Λαμβάνεται από το ΥΠΠΑΝ ως δεδομένο το ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί (και τα μέλη της οικογένειάς τους) θα είναι υγιείς και δε θα απουσιάζει κανένας από τα καθήκοντά του. Τι θα γίνει όμως σε περίπτωση που ένας μαθητής ή εκπαιδευτικός αρρωστήσει με κορωνοϊό; Λογικά, θα πρέπει να αντικατασταθεί  όλο το προσωπικό, συμπεριλαμβανομένου  του διευθυντή και των Βοηθών Διευθυντών, για 15 μέρες, από αδιόριστους εκπαιδευτικούς, μέτρο που εφαρμόζεται και σε άλλους επαγγελματικούς χώρους. Σε μια τέτοια περίπτωση όμως, το σχολείο θα αναγκαστεί να λειτουργήσει εξ ολοκλήρου με αδιόριστους εκπαιδευτικούς  ή ακόμα με αντικαταστάτες των αδιόριστων.

2. Κάθε σχολείο θα χρειαστεί διπλάσιο αριθμό εκπαιδευτικών για να καλύψουν τα νέα μισά τμήματα που θα προκύψουν. Πώς θα βγει καινούριο  πρόγραμμα για να λειτουργήσουν τα  σχολεία με τα νέα αυτά δεδομένα και  σε τόσο  σύντομο χρονικό διάστημα; Πώς θα γίνει εφικτό να υπάρχουν κυλιόμενα διαλείμματα; Επιπλέον η  γραφειοκρατία που θα προκύψει αναμένεται να είναι τεράστια.

3. Με ποιο τρόπο θα διαχωριστούν οι μαθητές στα δύο μισά τμήματα; Ποια παιδιά θα παραμείνουν με τον/την εκπαιδευτικό που είχαν ως τώρα  και ποια θα αναλάβει ο αδιόριστος; Σίγουρα οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί θα δεχτούν μεγάλη πίεση από γονείς και μαθητές και θα βρεθούν μπροστά σε μεγάλα διλήμματα.

4.Υπάρχει η σκέψη να χρησιμοποιηθούν αίθουσες των Δημοτικών Σχολείων για να στεγαστούν τμήματα των Νηπιαγωγείων. Έχει αναλογιστεί κανείς τι σημαίνει αυτό; Το ύψος των θρανίων θα δυσκολεύει τα μικρά παιδιά του Νηπιαγωγείου, όπως και οι τουαλέτες και οι νιπτήρες. Δε θα έχουν τα εποπτικά μέσα που χρειάζονται για τα μαθήματά τους και τον γνώριμο χώρο της δικής τους σχολικής αυλής με τα παιχνίδια, την αμμοδόχο κτλ. Το πιο σημαντικό όμως απ’ όλα είναι το γεγονός ότι τα μισά παιδιά δεν θα έχουν τη δασκάλα τους που ήδη γνωρίζουν.

5. Η φιλοξενία  παιδιών του Νηπιαγωγείου στα Δημοτικά Σχολεία, εξυπακούει ότι τα περισσότερα παιδιά του Δημοτικού θα μεταφερθούν σε Γυμνάσια. Άρα είναι πιθανό, ένα Γυμνάσιο να χρειαστεί να εξυπηρετήσει μεγάλο αριθμό  Δημοτικών Σχολείων κάποια από τα οποία θα βρίσκονται σε μακρινή απόσταση από αυτό. Ως εκ τούτου, θα αναμιχθούν στον ίδιο σχολικό χώρο πολλά παιδιά διαφορετικών σχολείων, γεγονός που σίγουρα θα επιφέρει σωρία προβλημάτων, όπως τα πιο κάτω:

• Πώς θα μετακινούνται οι μαθητές από και προς το Γυμνάσιο όταν ο τόπος διαμονής τους  είναι μακριά από αυτό;
• Σε ποιο χρόνο θα μετακινούνται οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν σε διάφορα τμήματα, κάποια εκ των οποίων θα στεγάζονται στο Δημοτικό και κάποια στο Γυμνάσιο;
• Πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με τα ψηλά θρανία και τις καρέκλες του Γυμνασίου;
• Θα είναι δύσκολο για μικρά παιδιά του Δημοτικού να εξοικειωθούν με τον τεράστιο χώρο του Γυμνασίου και την πολυπλοκότητα του κτιρίου.
• Θα υπάρχουν δυσκολίες στην παιδονομία εφόσον οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί που θα αναλάβουν τα τμήματα δε θα γνωρίζουν ποιοι είναι οι μαθητές του σχολείου τους και ποιοι όχι.
• Τι θα γίνεται σε περίπτωση που υπάρχει σκόνη στην ατμόσφαιρα με ένδειξη πορτοκαλί ή κόκκινο; Θα παραμένουν οι μαθητές όλη μέρα κλεισμένοι σε μιαν αίθουσα με τον κίνδυνο του κορωνοϊού να καραδοκεί;
• Αν τσακωθούν δύο μαθητές διαφορετικών σχολείων τι θα γίνει;

Από όσα αναφέρονται πιο πάνω καθώς και από ένα σωρό άλλα θέματα που σίγουρα θα προκύψουν στην πράξη από ένα τέτοιο περίπλοκο εγχείρημα όπως αυτό που σκέφτεται να εφαρμόσει το Υπουργείο, φαίνεται ξεκάθαρα πως όλα όσα κτίσαμε τα προηγούμενα χρόνια σε θέματα Ασφάλειας και Υγείας αναιρούνται από τη  μια μέρα στην άλλη.

Για να αποφευχθούν τα πιο πάνω προβλήματα και για να γίνει πιο ομαλά και με ασφάλεια η επιστροφή των μαθητών στα σχολεία εισηγούμαστε την πιο κάτω διευθέτηση:

Διαχωρισμός όλων των τμημάτων στα δύο με τα μισά από αυτά να πηγαίνουν σχολείο Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή και τα άλλα  Τρίτη και  Πέμπτη. Την επόμενη εβδομάδα θα γίνεται το αντίστροφο. Το πλάνο αυτό θα εφαρμοστεί, ως γνωστό, και στην Ελλάδα. Εφόσον σε όλα τα άλλα θέματα ακολουθήσαμε το παράδειγμα της Ελλάδας, γιατί όχι και σε αυτό; (Από τη διευθέτηση αυτή θα μπορούσαν να εξαιρεθούν τα παιδιά της Ειδικής Μονάδας ώστε η φοίτησή τους να είναι καθημερινή).

Βοηθητικό και υποστηρικτικό στην πιο πάνω διευθέτηση θεωρούμε ότι θα είναι και το γεγονός ότι οι  εργαζόμενοι γονείς δε θα χρειάζεται και οι δύο να παρεβρίσκονται καθημερινά στον χώρο εργασίας τους εφόσον ο κύκλος εργασιών στις διάφορες επιχειρήσεις αναμένεται να είναι μειωμένος τους επόμενους πρώτους μήνες. Θα μπορούσε, λοιπόν, με ένα ευέλικτο ωράριο, να διευκολυνθούν οι γονείς κατά τη φύλαξη των παιδιών τους τις μέρες που δε θα πηγαίνουν σχολείο.

Όλη αυτή η περίοδος κατά την οποία η αναστολή της λειτουργίας των σχολείων αναγκάζει μαθητές, εκπαιδευτικούς και  γονείς να παραμένουν στο σπίτι, ξέρουμε όλοι πολύ καλά πως δεν είναι εύκολη για κανέναν. Γι΄ αυτό,  οι εκπαιδευτικοί, από την πρώτη στιγμή ρίχτηκαν με απαράμιλλο  ζήλο, σε μια  προσπάθεια πολύπλευρης στήριξης των μαθητών τους. Για να το πετύχουν αφιερώνουν    πάρα πολύ χρόνο για   επιμόρφωση  και για την  αξιοποίηση   τόσο της σύγχρονης όσο και της ασύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Και θα συνεχίσουν να το πράττουν μέχρι που οι συνθήκες θα επιτρέψουν και πάλι την κανονική λειτουργία των σχολείων. Αυτή, εξάλλου, είναι η ευχή όλων μας.

*Εκπαιδευτικός

Μέλος της Γραμματείας της ΔΗ.Αν.Α