ΤΗΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ*
Σήμερα είναι μέρα ντροπής για το ΥΠΠΑΝ. Σήμερα, το ίδιο το Υπουργείο με ανακοίνωση που εξέδωσε χθες γύρω στις 4 το απόγευμα, λίγες μόνο ώρες δηλαδή πριν ανοίξουν και πάλι τα σχολεία είπε στα παιδιά με αναπηρίες που έχουν συνοδό, ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να παρουσιαστούν σήμερα στο σχολείο τους.
Ήδη ακαδημαικοί (Δρ. Σιμώνη Συμεωνίδου, Δρ. Ελένη Φτιάκα) έχουν αντιδράσει και επιχειρηματολογήσει για την απαράδεκτη αυτή απόφαση. Θα ήθελα όμως να αναλύσω λίγο περαιτέρω τον αποκλεισμό των παιδιών αυτών στη βάση του ότι έχουν συνοδό.
1. Από πότε η ύπαρξη συνοδού αποτελεί ένδειξη ότι ένα παιδί δεν μπορεί να κρατά αποστάσεις; Είμαστε σίγουροι ότι όλα τα υπόλοιπα παιδιά που δεν έχουν συνοδό μπορούν να κρατούν αποστάσεις; (σήμερα πάντως από τους τηλεοπτικούς δέκτες όπου παναγυρίζαμε για το πόσο καλά πηγαίνουν όλα, παιδιά του γυμνασίου δεν κρατούσαν αποστάσεις)
2. Υπάρχει ένας αριθμός παιδιών για τα οποία είχε γίνει αίτημα για συνοδό πριν κλείσουν τα σχολεία και δεν έχουν ακόμη εγκριθεί. Πώς αυτά τα παιδιά που δεν έχουν ακόμη εγκριθεί μπορούν να κρατούν αποστάσεις αλλά δεν μπορούν να κρατούν αποστάσεις τα παιδιά που εγκρίθηκαν;
3. Σε ποια έρευνα εχει καταγραφεί ότι η ύπαρξη συνοδού σε κάνει πιο ευάλωτο στον κορωνοιό και άρα σε περίπτωση που τους επιτραπεί να πάνε στο σχολείο θα πρέπει απαραίτητα να κάνουν το τεστ κορωνοιού;
4. Γιατί ενώ απειλούν όλους τους γονείς ότι η φοίτηση είναι υποχρεωτική, για τα παιδιά με συνοδούς η φοίτηση εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια κάποιου άλλου και όχι των γονιών;
Σήμερα είναι μέρα ντροπής για το ΥΠΠΑΝ. Όσο και αν είναι το ποσοστό προσέλευσης των παιδιών πρέπει να έχουμε υπόψην ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών που έμειναν σπίτι τους σήμερα έμειναν γιατί τους απαγόρευσαν να πάνε στο σχολείο. Τους απέκλεισαν. Απλά γιατί έχουν συνοδό.
Τα παιδιά με αναπηρίες βιώνουν, για ακόμη μία φορά, το θεσμικό ρατσισμό.
*Εκπαιδευτικός